سعید کرمی؛ سردبیر ویژه‌نامه جایزه علم و فناوری پیامبر اعظم(ص) در یادداشتی با عنوان "آغاز بی‌پایان" که به بهانه برگزاری اولین دوره این جایزه به رشته تحریر درآمده، این رویداد را نقطه آغاز همگرایی و همنشینی دوباره مسلمانان توصیف کرده است.

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فناوری و نوآوری، متن کامل این یادداشت بدین شرح است:

همه جا سیاه بود. تاریک تاریک. ظلمت حرف اول را می زد. روزنه ای از نور گشوده شد. صدا آمد. از جانب نور. نور علی نور. گفت: «بخوان به نام پروردگارت که آفرید.» آغاز از همین  جا بود. آغازی برای یک مسیر روشن. دانستگی به میدان آمد. خواندن رنگی دیگر گرفت. سبابه‌ها هدف را یافته بودند. به قلم ارج نهاده شد. ارزش به رویای انسان جان بخشید.

خداوند دوباره با انسان سخن گفت. این بار با برگزیده ترین‌اش. محمد(ص) مشعل امید را بر دست گرفت و بر طلایه انسانیت ایستاد. حیرانی به انجام رسید و فصل دانستن حقیقی گل شکوفاند. پیامبر علم و آگاهی پسندیده شد. به چشم بر هم زدنی، چشم دنیا را به خود دوزانید. مرگ پایان انسان نبود دیگر. حضور انسان بی دلیل نشد. همه چیز با علم ارتباط داشت. کائنات بر مدار منطق و ریاضیات می چرخید. نسیم مسلمانی همه جا راه داشت و هیچ سدی مقابلش دوام نیاورد.

اینک پس از سده های بسیار که به چهارده و پانزده رسیده است ما نان مان را همچنان در قاتق دوره هایی می زنیم و می خوریم که خورشید را در ذره ای یافته بودند. علم را برای عروج انسان دوست تر می داشتند و شکوه آگاهی را از نردبان بالا رفتن اشرفیت آدمیزاد به دست آورده بودند. آگاهی رکن نخست امید شد. دانایی زنگار زدود از جهل. خداوند دمی به آرامش رسید.

ما مسلمانان قرن هاست که منتظر دوباره به پا خاستنیم. قرن هایی که ما را مسخ دود و آهن دیگران کرده بود. ما حالا نفس مان را چاق کرده ایم تا دوباره وارد میدان شویم. چاله برایمان کنده بودند زیر پایمان تا فکر کنیم کوتاه شده ایم، کوچک مانده ایم. از چاله می خواهیم به درآییم. با کمک هم؛ دست در دست یکدیگر. مسلمان واقعی هیچ وقت در چاله نمی ماند. مسلمان واقعی دستش را با زانویش غریبه نمی کند. مسلمان واقعی نگاهش را از آسمان نمی دزدد. 

روزی که به قطع قرار شد جایزه علمی و فناوری پیامبر اعظم(ص) برگزار شود، از شوق در پوستمان نمی گنجیدیم. همه آنهایی که فهمیده بودند و دغدغه مند بودند همین حال را داشتند. وقتی قرار شد که ویژه نامه ای برای این اتفاق بزرگ تهیه کنیم، از خود مولای مسلمانان مدد خواستیم و کار را شروع کردیم. می شناختیم دشواری ها را. ملالی نبود اما. تلاش کردیم برگ سبزی باشد تحفه درویش و زیبنده سالار درویشان. برخی از آنهایی که انتظار داشتیم دستشان را پنهان کردند از تیررس چشمان ما. بسیاری هم ایستادند و تماشایمان کردند و شاید هم دعایی. برخی دیگر هم تا می توانستند کنارمان بودند و بی دریغ لطف کردند.

اکنون در جایی ایستاده ایم که دوباره حال و هوای آغازی دوباره را دارد. می خواهیم به همه دنیا بگوییم اینجا که ایستاده ایم جای ما نیست. ما دست شما را گرفتیم و راه رفتن آموزاندیم تان. آهسته آهسته بزرگ شدید. پا بر شانه ما گذاشتید که سیبی از درخت دنیا بچینید اما بر شاخه نشستید و پای انکار و دست اصرار بر آن بالا کوفتید. سیب ها را هم همه در سبد خودتان گذاشتید. ما اما می خواهیم درختی دگر بنشانیم و دمی از بهشت را دوباره بر زمین روانه کنیم. سهم شمایان هم از میوه های شیرین‌اش هم محفوظ!

نخستین دوره جایزه علمی و فناوری پیامبر اعظم(ص) قرار است نقطه آغاز همگرایی و همنشینی دوباره مسلمانان باشد. از خداوند و رسول اعظم اش در ابتدا و انتها خواستار توفیق همه دست اندرکاران این حرکت بزرگ و انسانی هستیم. باشد که چنین بادا.

انشاءالله.