شرکت زیمنس در نظر دارد که روش ساخت پره های توربین های گازی خود را تغییر دهد و آن ها را به روش «چاپ سه بعدی» بسازد. زیمنس این کار را اکنون در مقیاس کوچک برای پره های شکسته ای که باید تعویض شوند انجام می دهد و پره های جایگزین را به این روش تولید می کند. این روش هم به کاهش وزن محصول ها و هزینه تمام شده کمک شایانی می کند. به طوری که زمان تحویل سفارش را به یک دهم گذشته کاهش خواهد داد.


غول های فناوری و شرکت های بزرگ سازنده تجهیزاتی همچون توربین های گازی، رویکردهای نوین ساخت، همچون «چاپ سه بعدی» را جایگزین روش های پیشین می کنند. شرکت زیمنس آلمان اکنون در مقیاس کوچک، پره های جایگزینٍ پره های شکسته و یا آسیب دیده ی توربین های گازی را با «دستگاه های چاپ سه بعدی ساخت شرکت SLM Solutions» تولید می کند.
شرکت SLM Solutions یک شرکت آلمانی کوچک در زمینه ساخت چاپگرهای سه بعدی است و قرار است وارد بورس سهام فرانکفورت هم بشود.

گفته می شود که جنرال الکتریک و دیگر شرکت های سازنده توریین های گازی و موتور هواپیما نیز از این روش برای ساخت برخی قطعات خود استفاده خواهند کرد. به گزارش هفته نامه اکونومیست، آندرآس فیشر-لودویگ (Andreas Fischer-Ludwig) یکی از مدیران زیمنس، گفته است: «زیمنس با این روش می تواند روند تحویل پره های جایگزین را به مشتریان توربین هایش کوتاه تر کند و آن را از 44 هفته به 4 هفته برساند. حتی روند ساخت نمونه های آزمایشی را نیز از 16 تا 22 هفته به کمتر از 48 ساعت برساند.»



از آنجایی که پره های توربین های گازی باید در سرعت های بیشتر از صوت کار کنند و دمای آن ها گاهی به بیش از 1400 درجه سانتی گراد هم می رسد، نیازمند طراحی های بسیار پیچیده و روشهای ساخت دشواری هستند. اما ساخت آن ها به روش چاپ سه بعدی هم زمان و هم هزینه ی طراحی و ساخت آن ها را تا اندازه ی بسیاری کاهش می دهد. در روش ساخت سه بعدی نیاز نیست تا از ماده اولیه ویژه و یا بسیار سالمی بهره بگیریم. چرا که روش ساخت پودری است و بنابراین قطعه کار اولیه هر اندازه سوراخ یا حفره ای می تواند داشته باشد. زیمنی می تواند هزینه های ساخت را در برخی موارد تا 30 درصد کاهش دهد. همچنین زیمنس در نظر دارد تا برخی از فرآیندهای تولید خود را واسپاری کند، چرا که دیگر به خاطر وجود چاپگرهای سه بعدی نیاز به ساخت کارخانه های بزرگ و در کنار هم نمی باشد.

برای اجزای مکانیکی ساده و یا طراحی های ساده تر، روش چاپ سه بعدی بسیار بهتر از روش های پیشین همچون ریخته گری و جوشکاری است. به این روش طراحان می توانند طرح های بسیار پیچیده ای را با کمک این دستگاه ها بسازند. همچنین مدل ها و نمونه های آزمایشی بسیار تندتر و زودتر آماده می شوند.

با وجود همه این ها، هنوز فناوری چاپ سه بعدی یا «ساخت افزوده» مشکلات بسیاری در سر راه دارد. برای نمونه قطعه هایی که به این روش ها ساخته می شوند نسبت به خوردگی حساس تر هستند و همچنین توسعه و گسترش «میله های لیزری» در روش «ذوب لیزری انتخابی» ارزان نیستند.
افزون بر زیمنس که از شرکت SLM بهره می گیرد، جنرال الکتریک آمریکا هم سال 2012 شرکت موریس (Morris Technologies) را که در زمینه ساخت چاپگرهای سه بعدی کار می کند، خریده است و گفته می شود برای ساخت موتور هواپیمای CFM از این چاپگرها بهره می گیرد.

قرار است نازل های سوخت موتور هواپیمای LEAP  ساخت شرکت CFM ،سازنده موتورهای هواپیما، هم به روش چاپ سه بعدی ساخته شوند. این موتور 15 درصد نسبت به موتورهای کنونی از همین نسل مصرف سوخت کمتری دارند و قرار است از سال 2016 روی هواپیماهای C919 شرکت هواپیمای چین (COMAC) و ایرباس A320neo به بهره برداری برسند.