پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، تا به حال، هربار که اسمی از "اعضای بدن مصنوعی تراشه ای" می شنیدیم، فورا مدلی مینیاتوری و کوچک از عضوی سالم در بدن انسان، در ذهن ما شکل می گرفت. اما اگر بخواهیم از این مدل های مصنوعی، برای تحقیقات و درمان بیماری ها استفاده کنیم، مسلما باید این اعضا هم دچار بیماری و یا نقص های عملکردی باشند. این ایده اصلی پروژه جدید گروهی از دانشمندان دانشگاه هاروارد است که موفق شدند برای اولین بار، نمونه ای از بافت قلب انسان را در شرایط آزمایشگاهی رشد دهند که دچار نوع خاصی از بیماری های قلبی عروقی است.

سپس این سلول ها به سلول های بنیادی تبدیل شده و بر روی تراشه هایی که در بستری از پروتئین های ماتریسی و خارج سلولی انسان قرار داشتند، رشد داده شدند. این محیط شرایطی مشابه شرایط محیطی قلب انسان را ایجاد کرده و موجب ایجاد پیوند بین سلول ها و شکل گیری بافت قلب انسان شدند. سپس این فرآیند، با جهش ژن های TAZ تکمیل شده و به پایان می رسد. بدین ترتیب این بافت اگرچه عملکرد بافت قلب انسان را دارد، اما به قدری در اجرای این عملکرد ضعیف است که کاملا مشابه بافت قلب یک بیمار سندرم بارت رفتار می کند.

دانشمندان این پروژه بیان کردند: " جهش در ژن های سلول این بافت منجر به تولید بیش از حد گونه هایی از اکسیژن فعال (ROS) می شود، که در حالت عادی، مقادیر کمتری از آن ها توسط میتوکندری سلول باید منتشر شود. با کاهش تولید ROS و رساندن آن به سطح نرمال که از طریق روش های ژن درمانی و جایگزینی ژن ها ممکن است، آن ها قادر خواهند بود که بافت بیمار را به اجرای عملکرد صحیح، مانند بافت قلب سالم انسان، وادار کنند."

آنها در حال حاضر قصد دارند که این روش را، بر روی اندام زنده حیوانات تست کنند. این سیستم که به اصطلاح "بیماری قلبی بر روی یک تراشه" نام گرفته است، به عنوان یک پلت فرم برای تست داروهای مختلف می تواند بطور گسترده ای مورد استفاده قرار گیرد. بدین ترتیب، این امکان برای در درمان بیماری های خاص وجود خواهد داشت که افراد، انواع درمان های آزمایشی را، در خارج از بدن خود و به دور از هرگونه خطر احتمالی ناشی از روش های سعی و خطا، بر روی سلول های بدن خودشان امتحان کنند.

نتایج تحقیقات این دانشمندان، اخیرا در مقاله ای در نشریه Nature Medicine به چاپ رسیده است.