محققان فرانسوی موفق به ساخت ماده‌ای ژله‌ای شکل شدند که می‌تواند
زخم‌ها را در مدت چند ثانیه ترمیم کند. در این محصول که شبیه چسب است از
نانوذرات استفاده شده‌است.
یک گروه تحقیقاتی به رهبری لودیک لیبلر از آزمایشگاه مواد مول ات چیمی
(Laboratoire Matière Molle et Chimie) و با همکاری پژوهشگران دانشگاه
پاریس موفق به ساخت محلول آبی حاوی نانوذرات شدند که قادر است بافت‌های
آسیب دیده را ترمیم کند. این محلول که در نهایت به صورت چسب در می‌آید،
برای ترمیم زخم‌های موش مورد استفاده قرار گرفته است. این محصول روی زخم
مالیده می‌شود و پس از چند ثانیه موجب جوش خوردن زخم می‌شود. این محصول
برای درمان بافت‌هایی همچون کبد که معمولاً به سختی جوش می‌خورند، مورد
آزمایش قرار گرفته است. یکی از فواید این چسب آن است که می‌توان از آن برای
اتصال ادوات پزشکی به قلب در حال تپیش استفاده کرد. از دیگر کاربردهای این
چسب در رهاسازی دارو و استحکام بخشیدن به بافت‌ها است. نتایج این پژوهش در
قالب مقاله‌ای در نشریه Angewandte Chemie به چاپ رسیده است.
این چسب یک ماده‌ی ژله‌ای حاوی نانوذرات است، که بعد از مالیده شدن به روی زخم، نانوذرات به سرعت وارد عمل شده و شبکه مولکولی زخم را به یکدیگر متصل می‌کنند. این فرآیند کاملاً فیزیکی بوده و نیاز به هیچ واکنش شیمیایی ندارد، بنابراین در مدت چند ثانیه اثر خود را روی زخم نشان می‌دهد. این گروه تحقیقاتی، برای آزمایش بالینی این چسب، آن را روی موش‌های آزمایشگاهی به کار گرفتند که نتایج قابل توجهی به‌دست آمد. این نتایج می‌تواند مسیر تجاری‌سازی این چسب را هموارتر کند.
در این آزمایش‌ها، محققان روی یک زخم را با این چسب و زخم دیگری را با یک محلول حاوی نانوذرات پوشاندند. نتایج نشان داد که زخم حاوی چسب به سرعت و بدون التهاب و عفونت ترمیم شد.
در تصویر بالا چهار مرحله‌ی مختلف این آزمایش مشاهده می‌شود، تصویر اول، زخم روی پوست را نشان می‌دهد، تصویر دوم اعمال چسب و تصویر سوم محکم نگه داشتن چسب را نمایش می‌دهد. در تصویر چهار همان زخم را چند ثانیه پس از اعمال چسب را نشان می‌دهد.
در آزمایش دیگری محققان از این چسب روی بافت‌های نرم، نظیر ریه و کبد استفاده کردند. این بافت‌ها به دلیل نرم بودن قابل بخیه زدن نیستند. درحال حاضر هیچ چسبی برای بخیه زدن این بافت‌ها وجود ندارد. اما این چسب جدید موفق به ترمیم این بافت‌های نرم شد.
این چسب یک ماده‌ی ژله‌ای حاوی نانوذرات است، که بعد از مالیده شدن به روی زخم، نانوذرات به سرعت وارد عمل شده و شبکه مولکولی زخم را به یکدیگر متصل می‌کنند. این فرآیند کاملاً فیزیکی بوده و نیاز به هیچ واکنش شیمیایی ندارد، بنابراین در مدت چند ثانیه اثر خود را روی زخم نشان می‌دهد. این گروه تحقیقاتی، برای آزمایش بالینی این چسب، آن را روی موش‌های آزمایشگاهی به کار گرفتند که نتایج قابل توجهی به‌دست آمد. این نتایج می‌تواند مسیر تجاری‌سازی این چسب را هموارتر کند.
در این آزمایش‌ها، محققان روی یک زخم را با این چسب و زخم دیگری را با یک محلول حاوی نانوذرات پوشاندند. نتایج نشان داد که زخم حاوی چسب به سرعت و بدون التهاب و عفونت ترمیم شد.
در تصویر بالا چهار مرحله‌ی مختلف این آزمایش مشاهده می‌شود، تصویر اول، زخم روی پوست را نشان می‌دهد، تصویر دوم اعمال چسب و تصویر سوم محکم نگه داشتن چسب را نمایش می‌دهد. در تصویر چهار همان زخم را چند ثانیه پس از اعمال چسب را نشان می‌دهد.
در آزمایش دیگری محققان از این چسب روی بافت‌های نرم، نظیر ریه و کبد استفاده کردند. این بافت‌ها به دلیل نرم بودن قابل بخیه زدن نیستند. درحال حاضر هیچ چسبی برای بخیه زدن این بافت‌ها وجود ندارد. اما این چسب جدید موفق به ترمیم این بافت‌های نرم شد.
