دکتر ستاری؛ معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری و رئیس بنیاد ملی نخبگان، شب گذشته میزبان پرچمدارن عزت ایران بود، موسپیدانی که با هزاران سودا برای سربلندی میهن‌شان میهمان خانه خود شدند.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی فناوری و نوآوری، نشست و ضیافت افطار دکتر سورنا ستاری؛ معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری و رئیس بنیاد ملی نخبگان، با اساتید و هنرمندان برجسته کشور، سه‌شنبه؛ 17تیرماه در محل معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری برگزار شد.
سرود ملی، عرق ملی و ایستادن راست قامتانی که قله های علم و هنر را زیرپا نهاده اند و حالا سرافرازانه و فاتحانه بر قله ایستاده‌اند.
موسپیدانی که رو سپیدان تاریخ هستند. بزرگانی که هر کدام ستاره‌ای هستند بر تارک آسمان علم و هنر. مردان و زنانی که چون عمود، خیمه اقتدار و عزت ایران اسلامی را برافراشته‌اند. آنان مهمان معاونت علم و فناوری بودند و معاونت میهمان علم و هنر آنان. از هر دریچه ای سخن گفتند و از خود نگفتند، برای خود نخواستند، آنچه شنیده می‌شد نفس حق آنان بود. براستی که بزرگ بودند و بزرگ. لبخند آنان رنگ دیگری داشت. هر کدام رودی بودند که در گذار زمان، زمین را آباد کرده بودند. رودها به هم رسیده بودند و حالا در اقیانوس اجتماعشان آرام به یکدیگر چشم دوخته بودند.
دکتر حسینی مرد فرهنگی بنیاد ملی نخبگان ایران آغازگر سخن بود. از جایزه علامه طباطبایی گفت، از جایزه شهید آوینی، و گفت که بنیاد نیازمند پیشنهادات و انتقادات نخبگان است.
دکتر سهراب پور، قائم مقام بنیاد ملی که خود از نوادر علم و هنر این مرز و بوم است، بزرگترین سرمایه بنیاد را حضور بزرگان دانست و گفت: تکریم علم و دانشمندان ریشه در تار و پود فرهنگ اسلامی –ایرانی دارد و این تجلیل‌ها نه تنها قدردانی از یک شخص که احترام به کسانی است که الگو یک ملت هستند.
دکتر سهراب پورجایزه علامه را با کیفیت ترین جایزه علمی کشور خواند و خواست هر کدام از نخبگان پیشنهادات و انتقادات خود را ارائه دهند.
دکتر موسوی موحدی، دانشمند قابل استناد ایرانی که عضو شورای بنیاد ملی نخبگان است با گفتن این جمله که دست استادان در جایزه علامه باز است آغاز سخن کرد و ادامه داد: این سرمایه باید به بهره وری خوبی تبدیل شود و این مهم با رفع موانع در راه عملیاتی کردن برنامه ها امکان می‌یابد.
دکتر موسوی موحدی افزود: تکریم علم و دانشمندان ریشه در تار و پود فرهنگ اسلامی –ایرانی دارد ؛ اگر یکی از 4 استاد از خارج از کشور انتخاب شود هم نگرش متفاوت به علم را خواهیم داشت وهم به دیپلماسی علمی دست پیدا خواهیم کرد. در برنامه ها و اجرایی سازی ها فراموش نشود باید روحیات و شان ومنزلت اساتید نیز حفظ شود.
دکتر شاهین آخوند زاده؛ هدف اصلی جایزه علامه را نخبه پروری دانست و گفت: که مقالات ایرانی به لحاظ کیفی و کمی با رکود زیادی مواجه هستند واین یک خطر بزرگ است. دانشجو باید به همراه استاد در کنگره های علمی در خارج از کشور شرکت کند تا بداند همه دنیا خاکستری است و میل به خروج در اوکاسته شود.
دکتر ناصر سیم فروش؛ استاد شیمی دانشگاه شهید بهشتی نیز که دل پری از تقسیم ناعادلانه امکانات داشت، گفت: نباید برای رفع مشکلات سخت افزاری از این اداره به آن اداره دست به دست شویم. باید مشکلات نخبگان را در محل کارشان رسیدگی کرد. ما از دیدن امکانات سخت افزاری خود خجالت می‌کشیم.
وی ادامه داد: در رشته پزشکی پسا دکتری معنایی ندارد. ایران قطب علمی در منطقه است با ورود متقاضیان خارجی برای تحصیل در ایران نور علم خود را در منطقه بتابانیم.
دکتر علی کاوه، استاد دانشگاه علم و صنعت در رشته مهندسی عمران، نخبگان را به دو دسته تقسیم کرد: 40-65 سال و 65-85 سال و گفت: وام مسکن کم است.پرداخت وام مسکن با این شرایط اصلا صلاح نیست. بیمه تکمیلی مناسب نیست. حج نباید با پول بنیاد انجام شود. مسئله اصلی خرج شدن وام هایی است که پرداخت می شود. آوردن استاد خارجی خوب نیست چون نه صرفه اقتصادی دارد و نه در سرعت علمی موثر است. تعداد مقاله مهم نیست، مقاله باید درون علمی باشد.
دکتر علی اکبر رمضانیان پور؛ استاد دانشگاه شریف در رشته مهندسی عمران، جایزه علامه را خوب دانست و خواست که امکانات برای جذب فارق التحیصلان خارج از کشور فراهم شود. وی دانشمندان جوان ایران را موتور حرکت علمی کشور نامید و خواستار نگاه ویژه به این قشر شد.
دکتر مهدی بهزاد؛ ریاضیدان گفت: با 50 میلیون تومان جایزه علامه چندین خانه ریاضی را در 31 استان کشور برقرار کردیم. بدین ترتیب ریاضی را به هر روستایی بردیم رساندن علم به مستعدهایی که در دور دستها هستند و به امکانات دسترسی ندارند از نوشتن ISI مهم تر است. این را ما با پرداخت ماهیانه 500 هزار تومان به هر خانه ریاضی انجام داده ایم.
دکتر مصطفی سهراب پور؛ مهندس هسته‌ای دانشگاه شریف، ساما دغدغه هایی متفاوت داشت. نگرانی های دانشمند هسته ای برای محیط زیست بسیار جالب بود. سهراب پور محیط زیست را در حال احتضار توصیف کرد. حیات وحش را رو به انقراض نامید. وضع آب را بحرانی دانست و از همگان خواست طبیعت را دریابند.
دکتر باقر لاریجانی؛ دکترای غدَد دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران، گفت: باید در کنار معاونت جمعی باشد که توسعه علم را پیگیری کند. ما می‌توانیم در مرزهای دانش حرکت کنیم و مرجع منطقه و حتی جهان در برخی علوم باشیم. ما آثار رشد بودجه پژوهشی را نمی‌بینیم.
لاریجانی در پایان سخنانش گفت: شرکت و اقتصاد دانش بنیان یک الزام است.
دکتر علی مقداری؛ متخصص گوارش و کبد، نکته اصلی را جذب نخبگان جوان عنوان کرد و ادامه داد: نباید این درختان به بار نشسته رها شوند، دست اندازهای باید مرتفع شود. نباید حقوق جوانی که جذب هیئت علمی شده است با یکسال تاخیر پرداخت شود. تاریخ مصرف گزینش عمومی گذشته است. من منتقد جدی فرآیند جذب مرکزی هستم.
دکتر وحید اصفهانیان گفت: علم گران شده است. بدون حمایت مالی و بودجه نمی‌توان کار علمی کرد. نه تنها درعلم باید حمایت علمی باشد که این حمایتها باید پیوسته باشند. نیروی انسانی مهمترین بخش کار است. آنچه باید مورد توجه باشد تجربه است و با بودن یک تیم در کنار بنیاد می‌توان به راحتی از این تجربیت گران بها در راستای تعالی علم و فناوری استفاده کرد. ما با تمام وجود حس کرده و می‌دانیم که علم باید چگونه توسعه یابد. به ما اعتماد کنید.
دکتر اعظم ایرج‌زاد که در دوران دانشجویی از شاگردان استاد بهزاد بود با این جمله شروع کرد: باید مراکز پژوهشی ایجاد شود، ما در سرمان هزاران سودا داریم. ما باید هم فکری کنیم تا بتوانیم گروهی گام برداریم و اثری ماندگار در علم از خود به جا بگذاریم.
وی ادامه داد: اصولا پسادکتری یک شغل موقت محسوب می‌شود و 80% فارغ التحصیلان ما باید به سمت تاسیس شرکت‌های دانش بنیان بروند.
دکتر احمد شعبانی؛ استاد برجسته دانشگاه شهید بهشتی در رشته شیمی؛ از حمایت‌های بنیاد از برگزیدگان علامه راضی بود اما این حمایتها را فردی و در جهت ارتقا سطح فردی موثر دانست. وی از معاونت خواست تا راهکاری را برای استفاده از تجربیات نخبگان در جهت ارتقا سطح عمومی علم در کشور بیاندیشد. پسا دکتری در ارتقا سطح پژوهش مناسب است. معاونت کمک کند تا کتابهای نوشته شده توسط نخبگان با سهولت بیشتری منتشر شود. باید کاری کرد که توازن بین علم و فناوری بهم نخورد.
دکتر سید کاظم علوی پناه؛ استاد نمونه جی آی اس گفت: هر چه از مشکلات بگوئیم کم گفته ایم. البته بدانیم ظرفیت علمی جوانان ما از مشکلات بیشتر است. آنچه امروز نیست و باید باشد هماهنگی است. ما باید بتوانیم همه فعالیت‌هایمان را در یک راستا قرار دهیم تا از موازی کاری دور شویم.
حالا نوبت دکتر ستاری؛ معاون علم و فناوری رئیس جمهور و رئیس بنیاد ملی نخبگان بود که آغاز سخن کند: اینجا خانه شماست. پژوهشکده‌ها به دلیل مدیریت نادرست بازدهی مناسبی را ندارند و گرنه دولت در زمینه پژوهش کم خرج نکرده است. دولت باید در علوم مرزدانش هزینه کند اما اشتباه آنجا آغاز می‌شود که این پول را در تجاری سازی مصرف کنیم. تجاری سازی با دادن تسهیلات و وام است که رشد می‌کند.
وی گفت: ما در حوزه دانش بنیان هیچ محدودیتی نداریم. بسیاری سیستم‌ها از جمله سیستم بانکی باید تغییر کند. ما به ارتباطات خارجی شما نیازمند هستیم. صندوق پژوهشگران را کامل در اختیار شما قرار می‌دهیم.
در پایان این نشست نیز حاضران در ضیافت افطار معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری حضور به هم رساندند.
