در عصر مدرنیته، ربات های مختلفی با کارکردهای متفاوت ساخته می شوند، اما در این میان ربات های بسیاری نیز برای مصارف پزشکی و درمان اختلالات به مرحله تولید می‌رسند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، کودکان بسیاری به اختلالات روانی مبتلا هستند که گاهی تا پایان عمر با آن دست به گریبان هستند. ترس از اجتماع، عدم تمایل به بازی های گروهی یا خجالتی بودن یکی از اختلالاتی است که خانواده های بسیاری با آن روبرو هستند. کودکانی که از اجتماع و محیط بیرون می ترسند به سختی محیط خانه را ترک می کنند و ترجیح می دهند که همیشه نزد والدین و در محیط بسته خانه بمانند اما این اختلال می تواند تاثیرات منفی و جبران ناپذیری را در آینده کودکان به همراه داشته باشد.

محققان موسسه فناوری جورجیا موفق به ساخت ربات منحصر به فردی شده اند که با رفتار خود می تواند کودکان را از محیط انزوا و همینطور ترس از اجتماع خارج کند. محققان معتقدند این ربات برتر از هرگونه درمانی است و می تواند تاثیر مضاعف و متمایزی بر کودکان داشته باشد. در ابتدا، کودکان با این ربات نیز همانند سایرین برخورد می کردند و از ارتباط مستقیم یا صحبت با آن خودداری می کردند اما به مرور زمان دوستی صمیمی بین آنها شکل گرفت. این ارتباط دوستی نتیجه ای جز دور کردن کودکان از دنیای کوچک و تاریک تنهایی به سوی دنیای اجتماعی در برنداشت.

کودکان و ربات به بازی های دو نفره می پرداختند. در حین بازی ها، کودک آموخت که برای آغاز بازی های دو نفره باید به دست یار خود(ربات) نگاه کند، در نتیجه اگر زمانی هم در انجام کاری مردد می شد بلافاصله به ربات می نگریست و ربات راه صحیح را به او نشان می داد. کودک به همراه ربات در مهمانی ها حضور پیدا کرده و زمانی که سوالات مختلفی از ربات پرسیده می شد، کودک نیز تصمیم می گرفت تا به کمک یار خود بشتابد و برخی سوالات را او پاسخ دهد.

 

 

این موضوع یکی از تئوری هایی است که در کتاب داروین آمده است. داروین در این کتاب آورده است، انسان هیچ چیز را فرا نمی گیرد جز اینکه در فواصل متداول به آن نگاه کند. محققان در بررسی های خود پی بردند که کودکان به توصیه ها یا گاهی سرزنش های والدین در رابطه با برقراری ارتباط با محیط بیرونی نه تنها گوش نمی دهند بلکه هر چه بیشتر در پیله تنهایی خود فرو می روند. اما با راهکار داروین و ساخت این ربات، کودکان هر روز از دنیای تنهایی فاصله بیشتری گرفتند.


 

پرفسور"آیانا هوارد"، سرپرست این تیم تحقیقاتی می گوید: "به دلایل مختلفی از ربات ها در این تحقیق استفاده کردیم زیرا ربات ها همانند انسان در اثر تکرار مداوم خسته نمی شوند و دارای صبر و شکیبایی هستند که باعث برتری آنها نسبت به انسان ها می شود. ما نیاز به شخص متفاوتی داشتیم که کودکان بتوانند به سادگی با وی ارتباط برقرار کنند زیرا تحقیقات نشان می داد که کودکان با خانواده خود به سادگی در برقراری این ارتباط همکاری نمی کردند."

وی در پایان می گوید:" پس از اجرای این طرح و گذشت زمان، کودکان از روزهای اولیه خود فاصله گرفتند."