پژوهشی جدید نشان می دهد افرادی که در محیط شغلی خود در معرض نور طبیعی روز قرار دارند از خواب بیشتر و با کیفیت تری برخوردارند، از نظر جسمی فعال تر هستند و کیفیت زندگی آنان نیز بهتر است.

 به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، این تحقیق که توسط دانشمندان دانشکده پزشکی دانشگاه نورث وسترن و نیز دانشگاه ایلینویز به انجام رسید، نشانگر اهمیت نور طبیعی در سلامت کارکنان در محل کاراست. این تحقیق همچنین نشان می دهد که فراهم کردن زمینه برای قرارگیری در معرض بیشترین میزان نور طبیعی باید در صدر اولویت های طراحان ساختمانی قرار گیرد.

در این مطالعه مشخص شد کارکنانی که در محل کارشان پنجره داشتند، 173 درصد نور طبیعی بیشتری در طی ساعات کاری دریافت می کردند و شبها 46 دقیقه بیشتر از کسانی که در معرض نور طبیعی روز نبودند  می­خوابیدند. همچنین مشخص شد آنهایی که در محل خود نور طبیعی داشتند، از نظر جسمی فعال تر از سایرین بودند.

کارکنانی که در محل کارشان از نور طبیعی محروم بودند، از نظر شاخص های ارزیابی کیفیت زندگی نظیر سلامت و سرزندگی و نیز کیفیت خواب در موقعیت نامناسبی قرار داشتند.

دکتر فیلیس زی، متخصص خواب و استاد عصب شناسی دانشگاه نورث وسترن که سرپرستی این تیم پژوهشی را بر عهده داشت میگوید: «شواهد زیادی در دست است که نشان می دهد قرار گرفتن در معرض نور خورشید در طی روز و به ویژه صبح ها می تواند تاثیر زیادی بر سلامت ما داشته باشد. تاثیر این نور بر خُلق، هشیاری و نیز متابولیسم کاملاً مشهود است. در این میان افرادی که در محیط های سرپوشیده کار می کنند بیشتر در معرض خطر قرار دارند، زیرا معمولاً دسترسی کافی به نور طبیعی و یا حتی گاهی به نور مصنوعی ندارند. این پژوهش یک بار دیگر نشان می دهد که نور طبیعی روز تاثیر زیادی بر سلامت دارد».

همان طور که اشاره شد طراحان ساختمانی باید توجهی جدی تر به مساله قرار دادن پنجره و قرار دادن افراد حاضر در ساختمان در معرض نور طبیعی داشته باشند. در واقع، در امر طراحی پنجره ها باید باید در کنار مسائل همچون مصرف کمتر انرژی، توجهی جدی به تامین نور طبیعی شود.

در این مطالعه 49 کارمند شیفت روز شرکت داشتند که 27 نفر از آنها در محیط های کاری بدون پنجره بودند و 22 نفر به پنجره دسترسی داشتند. دانشمندان سپس به بررسی شاخص های مرتبط با سلامت در کیفیت زندگی و نیز کیفیت خواب که از سوی این افراد گزارش شده بود پرداختند. همچنین میزان قرار گرفتن در برابر نور خورشید توسط دست بندهای ویژه ای که به دست این افراد بود مورد مطالعه قرار گرفت. این دستبندها میزان نور محیط و نیز فعالیت و خواب افراد را ثبت می کرد.