به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، در گذشته بسیاری از دانشمندان بر این باور بودند که سطح کم اوکسی توسین، عامل ایجاد اوتیسم (درخودماندگی) در کودکان است. این پژوهش جدید که توسط پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد به انجام رسیده نشان می دهد که کمبود اوکسی توسین به تنهایی سبب ایجاد اوتیسم نمی شود، بلکه این هورمون می توان توانایی های اجتماعی را افزایش دهد و شاید به این ترتیب بتوان برخی از مشکلات کودکان اوتیسمی را نیز کاهش داد.
پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که سطح بالای اوکسی توسین با عملکرد بهتر اجتماعی در هر سه گروه تحت مطالعه، یعنی کودکان اوتیسمی، برادران یا خواهران کودکان اوتیسمی و یا کودکانی که بردار یا خواهر اوتیسمی ندارد ارتباط دارد.
دکتر کارن پارکر، استاد روانپزشکی و علوم رفتاری و سرپرست این تیم پژوهشی میگوید: «به نظر میرسد که اوکسی توسین یکی از تنظیم کننده های کلی عملکرد اجتماعی در انسان ها است. این هورمون می تواند عملکرد اجتماعی در کودکان سالم و نیز کودکان اوتیسمی را تحت تاثیر قرار دهد».
کودکان اوتیسمی با مشکلاتی در تعاملات اجتماعی خود روبرو هستند، اما این مشکلات در آنهایی که سطح اوکسی توسین خونشان کمتر است، بیشتر مشاهده می شود. همچنین به طور کلی، رشد تعاملات اجتماعی در همه کودکان اعم از اوتیسمی و غیر اوتیسمی تا حدی به میزان اوکسی توسین خون آنها بستگی دارد.
دکتر آنتونیو هاردن، یکی دیگر از اعضای این تیم پژوهشی می گوید: «پیش از این باور بر این بود که اوکسی توسین عامل اصلی بروز اوتیسم است. به نظرم این فرضیه تا حدی ساده انگارانه است. شاید بهتر باشد بگوییم که اوکسی توسین یکی از عوامل مهم در ایجاد اوتیسم است و تنها عامل موثر در این میان نیست».
این پژوهشگران همچنین به بررسی تاثیر تغییرات جزئی در رمزگذاری ژنی در گیرنده های اوکسی توسین پرداختند. آنها به این نتیجه رسیدند که برخی از این گیرنده ها با عملکرد بهتر در آزمون های استاندارد ارزیابی توانایی اجتماعی در ارتباط است. آنها همچنین به این نتیجه دست یافتند که میزان اوکسی توسین خون امری وراثتی است.
یافته های این مطالعه می تواند راهی برای استفاده از اوکسی توسین در درمان اوتیسم باز کند. برای نمونه شاید بتوان به این ترتیب مشکلات کودکان پدر و مادرهای اوتیسمی که به صورت معمول اوکسی توسین کمی دارند را درمان کرد.
