پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، SSL یک پروتکل رمزنگاری است که برای برقراری یک ارتباطات امن بین یک سرویس دهنده و یک سرویس گیرنده طراحی شده است. در اینترنت بسیاری از وب سایت‌ها از این پروتکل و البته جایگزین آن یعنی پروتکل TLS برای دریافت داده‌های حساس کاربر مانند، کلمه عبور، اطلاعات بانکی کاربر استفاده می‌کنند. استفاده از این پروتکل‌ها تضمین کننده این است که یک نفوذگر نباید بتواند اطلاعات رمز شده را در طول مسیر رمز‌گشایی (تغییر و …) کند.

SSL یک پروتکل قدیمی می‌باشد نسخه‌ی سوم آن مربوط به ۱۵ سال پیش می‌باشد اما همچنان در مرورگرها از آن پشتیبانی می‌شود. بیشتر وب‌سایت ها از نسخه‌های TLS استفاده می‌کنند اما در صورت عدم پشتیبانی مرورگر کاربر از TLS سعی می‌کنند از نسخه‌های قدیمی‌تر، مانند SSLv3 برای برقراری ارتباط استفاده کنند.

آسیب‌پذیری چیست؟

در هنگام اولین اتصال به سرویس‌دهنده (وب سرور)، سرویس‌گیرنده (مرورگر کاربر) سعی می‌کند از طریق بالاترین نسخه‌ای که پشتیبانی می‌کند (مثلاً TLS 1.2) ارتباط را ایجاد کند. اگر وب سرور نیز قابلیت پشتیبانی از این نسخه را داشته باشد ارتباط برقرار می‌شود در غیر این صورت اگر مثلاً وب سرور از نسخه‌ی TLS 1.0 استفاده کند، مرورگر کاربر نیز به نسخه‌ی پایین‌تر یعنی TLS 1.0 سوییچ می‌کند. به این رویکرد downgrade گفته می‌شود می‌تواند توسط یک نفوذگر داخل شبکه‌ی کاربر نیز اتفاق بیافتد.

در اینجا نفوذگر مرورگر کاربر را وادار می‌کند تا از طریق SSLv3 اتصال را برقرار نماید. در SSLv3 برای رمزنگاری از روش‌های RC4 و یا یک روش رمز بلوکی در حالت CBC استفاده می‌شود. در ساختار رمز بلوکی در حالت CBC این پروتکل مشکلی وجود دارد که باعث می‌شود نفوذگر بتواند با آزمون خطا، با تعداد درخواست های اندکی، قسمتی از درخواست رمز شده بین مرورگر و وب سرور را حدس بزند. این داده‌ حدس زده شده می‌تواند کوکی کاربر باشد که نفوذگر می‌تواند با استفاده از آن وارد حساب کاربر شود.

اصل مبنای تئوری این آسیب پذیری توسط Serge Vaudenay در سال ۲۰۰۱ مطرح شده بود، اما او فکر می‌کرده است که امکان استفاده عملی از این آسیب پذیری وجود ندارد و نهایتا این آسیب‌پذیری توسط مهندسان گوگل اعلام شد و Poodle نام گرفت.

چه کسانی تحت تأثیر این آسیب‌پذیری قرار می‌گیرد؟

کاربران هر وب‌سایت (سرویس دهنده) که از SSLv3 پشتیبانی کند (در تنظیمات وب سرور غیر فعال نکرده باشد)، آسیب‌پذیر می‌باشند. در‌ واقع حتی اگر وب سایت از نسخه‌های TLS استفاده کند به دلیل قابلیت downgrade (بازگشت به نسخه‌ی قبلی) آسیب‌پذیر می‌باشد زیرا نفوذگر داخل شبکه می‌تواند مرورگر کاربر را وادار کند تا از طریق SSLv3 اتصال برقرار کند.

کاربر چگونه تحت تأثیر این آسیب‌پذیری قرار می‌گیرد؟

نفوذگر (داخل شبکه‌ کاربر) با بهره‌برداری از این آسیب‌پذیری می‌تواند اطلاعات حساس کاربر مانند (کوکی که هویت کاربر است) را برباید و در نهایت وارد حساب کاربر شود.

راه‌ حل پیشنهادی چیست؟

بهترین راه حل برای این آسیب‌پذیریی عدم استفاده از SSLv3 توسط سرویس‌دهنده (وب سرور) و سرویس‌گیرنده (کاربر) می‌باشد. البته اگر سرویس دهنده‌ای تنها از SSLv3 استفاده کند، غیرفعال کردن آن در سمت کاربر (سرویس گیرنده) می‌تواند باعث عدم دسترسی به سرویس‌دهنده شود.

مدیران سایت‌ها چه کاری باید انجام دهند؟

بهترین راه حل برای گردانندگان سایت‌ها (یا وب مسترها) برای جلوگیری از این آسیب پذیری غیر فعال کردن SSLv3 در تنظیمات web-server است. البته این باعث می‌شود که مرورگر IE6 (که البته دیگر پشتیبانی هم نمی‌شود و سهم کمی در مرورگرها دارد) امکان اتصال به https سایت را نداشته باشد، اما اگر امنیت و راحتی کاربران مهم است (به دلیل وجود مشکلات امنیتی و کارکردی متعدد در IE6) بهتر است این مرورگر (حداقل برای اتصال امن با https) نادیده گرفته شود.

علاقمندان می‌توانند برای آگاهی از نحوه غیر فعال کردن SSL 3.0 در مرورگرها و سرورهای مختلف و دسترسی به ابزار تشخیص آنلاین باگ جدید در مرورگرها و سرورها به نشانی اینترنتی amn.bayan.ir مراجعه کنند.