به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، تا پیش از آنکه سر و صداهای نامفهوم نوزادان به کلمات قابل تشخیص و معنادار تبدیل شود، مغز آنها نیز در تشخیص اصوات در محیط اطراف کار بسیار سختی دارد. از آن پیچیده تر و دشوارتر، خلق ارتباطاتی است که در سالهای بعد به یادگیری زبان در آنها منجر می شود.
اکنون گروهی از محققان دانشگاه راجرز آمریکا پروژه ای را آغاز کرده اند که نشان می دهد تمامی این دشواریها را می توان با استفاده از نوعی عروسک کوچک تسهیل کرد.
محققان نوزادان چهارماهه را یک بار در هفته و به مدت 10 هفته به آزمایشگاه مخصوصی منتقل کرده تا با آنها بازی خاصی را انجام دهند. در آنجا نوزدان به سر و صداهای بوق مانندی گوش می دادند که با گذشت زمان پیچیده تر می شدند. نوزادان همزمان با تغییر جهت خیره شدنشان به نقطه ای خاص (که به نظر می رسد با هدف پیش بینی محل تولید صدای جدید صورت می گرفت) جایزه می گرفتند. این جایزه پخش ویدئوی پویانمایی بود.
زمانی که همین نوزادان در هفت ماهگی مورد آزمایش قرار گرفتند، تصاویر اسکن شده از مغزشان نشان داد آنها در مقایسه با نوزادانی که وارد چنین فرآیندی نشده بودند واکنش های به مراتب سریعتری از خود نشان می دهند.
نتایج این مطالعه جالب توجه در تازه ترین شماره "ژورنال علوم عصبی" منتشر شده است.
محققان دانشگاه راجرز در نشست خبری معرفی این دستاورد اعلام کردند به زودی والدین این امکان را خواهند داشت تا با استفاده از دستگاه تعاملی شبیه عروسک – که هم اکنون در حال ساخته شدن است – دشواری های پیش روی مغز نوزادان در تشخیص اصوات در ماههای نخست زندگی را به حداقل برسانند.
به گفته آنها با استفاده از قابلیت های این عروسک اختلالاتی همچون افت شنوایی در نوزادان به حداقل خواهد رسید.
