به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، "اروپا" قمر یخ زده مشتری محسوب می شود که برای دانشمندان از ارزش و اعتبار زیادی برخوردار است. تصور می شود این جرم فضایی مکان مناسب احتمالی برای وجود حیات فرازمینی باشد.
به همین منظور ناسا به لطف 30 میلیون دلاری که برای توسعه برنامه اکتشافی اروپا به دست می آورد کاوشگر Clipper را به سوی آن پرتاب می کند.
بابک فردوسی مهندس ایرانی آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا در کالیفرنیا که پیش از این در مأموریت روبات "کنجکاوی" مسؤولیت مدیریت پرواز را بر عهده داشت، این بار طراح اصلی این مأموریت است. او در گفتگوی کوتاه با Space.com به تشریح نکاتی درخصوص مأموریت Clipper برای رمزگشایی از اروپا پرداخته است.
اصولا چرا قرار است راهی اروپا شویم؟
همچون مریخ، اروپا هم جزئی از چشم انداز فضای ما به شمار می آید. ما بر این باور هستیم که این جرم فضایی دارای پوسته ای متشکل از اقیانوس های آب شور بزرگ زیرسطحی است. همچنین تصور می کنیم که در آنها ترکیبات مورد نیاز برای ادامه حیات وجود داشته باشد، از جمله آب، گرما و مواد شیمیایی ناشی از هسته اروپا و این دقیقا همان چیزهایی است که در زمین نیز مشاهده می کنیم. پس چرا نخواهیم سفری به این قمر جذاب آن هم سوار بر زیردریایی داشته باشیم!
قرار است در این سفر چه برنامه هایی دنبال شود؟
ما از کنگره بودجه اختصاصی برای این مأموریت به دست آورده ایم. بر اساس آنچه که در آزمایش پیش رانش ناسا برنامه ریزی کرده ایم قرار است یکسری پروازهای نزدیک به سطح در اروپا انجام شود. مشکل اینجاست که اروپا میدان مغناطیسی قدرتمندی دارد. به همین دلیل اگر این پروازها مدت زمان زیادی به طول انجامد لطمات زیادی به سیستم های الکترونیکی کاوشگر وارد می شود. مأموریت اکتشافاتی اروپا در سال 2022 آغاز می شود و احتمالا بین 2.5 تا 7 سال بعد در آنجا خواهیم بود.
شما در مأموریت "کنجکاوی" مریخ نیز حضور داشته اید. چه نکات جالبی از آن مأموریت می توانید بیان کنید.
کنجکاوی نخستین مأموریت من در آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا به شمار می آید. درحقیقت خیلی زود پس از اینکه از فاز مطالعاتی وارد فاز مأموریت شدم خود را درگیر این مأموریت مهم و تاریخی دیدم. نهایتا پس از گذشت 10 سال کنجکاوی روی مریخ فرود آمد. ما هیچ شانس دومی نداشتیم. هیچ وقت آن 7 دقیقه تاریخی و پر التهاب را فراموش نمی کنم زمانی که کاوشگر در حال فرود در اتمسفر مریخ بود. از آن گذشته وجود تأخیر زمانی اندکی میان زمین و مریخ کار ما را در فرآیند فرونشاندن کاوشگر مشکل کرده بود.
