محققان
نشان دادند که وجود پروتئینی موسوم به سرتونین می تواند عملکرد مغز و
حافظه را بهبود دهد. نتایج این پژوهش میتواند برای تولید داروهای
بیماریهای مغزی نظیر پارکینسون و آلزایمر مناسب باشد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری،در طول بیست
سال گذشته زیستشناسان نشان دادهاند که پروتئینی موسوم به سرتونین
میتواند فرآیند پیری را به تعویق اندازد. پژوهشگران موسسه فناوری ماساچوست
(MIT) نشان دادند که سرتونین میتواند روی افزایش حافظه و بهبود
تواناییهای مغز اثر مثبت بگذارد. نتایج این پژوهش میتواند برای درمان
بیماریهای عصبی نظیر آلزایمر و اختلالات دیگر مغزی مورد استفاده قرار
گیرد.
سای از محققان این پروژه میگوید: « اثر مثبت سرتونین روی یادگیری
و حافظه بسیار شگفتانگیز است. اگر شما روی اثرات و خواص این پروتئین در
مقالات مختلف مطالعه کنید به نتایجی نظیر پایداری ژنوم، محدودیت کالری، طول
عمر و مسیرهای متابولیکی خواهید رسید. تا کنون هیچ کس متوجه نقش مهم این
پروتئین در پلاستیسیته سیناپسی نشده شده است.»
پلاستیسیته سیناپسی
توانایی نرونها در تضعیف یا تقویت ارتباطشان در مواجه با اطلاعات جدید
است. این ویژگی برای یادگیری و حافظه بسیار مهم است. داروهای مختلفی برای
بهبود پلاستیسیته سیناپسی با استفاده از این پروتئین میتوان ساخت. همچنین
از سرتونین میتوان برای تولید داروهای اختلالات عصبی نظیر پارکینسون و
آلزایمر استفاده کرد.»
این پروتئین طی سالهای اخیر کانون توجه محققان
بوده که دلیل آن اثر مثبت این پروتئین در افزایش طول عمر و مبارزه با
بیماریهایی نظیر سرطان و مشکلات قلبی بوده است.
15 سال قبل لئونارد
گوارنت از MIT کشف کرد که ژن SIR2 میتواند موجب افزایش طول عمر مخمرها
شود. تحقیقات بعدی این اثر را در کرمها و موشها نیز اثبات کرد. تحقیقات
اخیر نشان داده است که این ژن میتواند برعلیه استرسهای اکسیدکننده مورد
استفاده قرار گیرد.
این اولین باری است که محققان نشان میدهند سرتونین
میتواند روی افزایش حافظه و عملکرد مغز موثر باشد. پژوهشگران نشان دادند
که با این ژن با دستکاری میکروآرانای ویژهای میتواند پلاستیسیته
سیناپسی را بهبود دهد. این گروه با خاموش کردن ژنی موسوم به miR-134 نشان
دادند که این کار موجب متوقف شدن تولید پروتئینی موسوم به CREB میشود.
CREB نقش حیاتی در پلاستیسیته سیناپسی دارد به طوری که این پروتئین موجب
تنظیم فعالیتهای سیناپسی میشود.