رسول می گوید: ما از همان دوران دانشجویی و در خوابگاه دانشگاه فردوسی به واسطه اینکه هم استانی بودیم یکدیگر را پیدا کردیم و دور هم جمع شدیم ضمن اینکه رشته های تحصیلی مان هم با هم متفاوت بود، بیوشیمی، برق، مکانیک و کامپیوتر...

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، در ذیل گفتگو با دو جوان نخبه خراسان شمالی را که با همکاری سه تن دیگر از دوستانشان اقدام به تاسیس شرکت دانش بنیان تولید کود طبیعی(ارگانیک) از باکتری های موجود در پسماندهای کشاورزی روستایی کرده اند را می خوانید.

چگونه خوابگاه دانشجویی مقدمه تاسیس شرکت شد

محمد علی ابراهیمی (کسی که طرح تولید کود را ارائه کرد) در پاسخ به این سوال که شما چگونه هم این کود را که یک محصول از رشته شیمی است  طراحی کردید و هم دستگاههای کارخانه که با رشته برق و مکانیک سرو کار دارد، می گوید: معنای شرکت یعنی شراکت.

وی تصریح کرد: شرکت ما اعضایش از تخصص ها و رشته های مختلف است، یک عضومان رشته برق است، یکی مکانیک، یکی کامپیوتر و یکی بیوشیمی که دور هم جمع شده اند، همفکری کرده اند و ایده را به محصول تبدیل کرده اند.

ابراهیمی در پاسخ به این سوال که بعد از تولید محصول دیگر چه نیازی به این تخصص ها هست، بیان کرد: دستگاهها نگهداری می خواهد، ارتقا و تحقیق و توسعه می خواهد.

 

 

رسول حق جو برای اینکه موضوع راه اندازی شرکت با تخصص های مختلف خوب برایم جا بیفتد می گوید چند وقت پیش یک نخبه علمی طرح بسیار خوبی را به پارک ارائه کرد و پارک موافقت کرد وارد مرحله پیش رشد بشود و امکانات و آزمایشگاه در اختیارش بگذارد.

او ادامه داد: ولی این بنده خدا می ترسید که با افراد از تخصص های دیگر تیم تشکیل بدهد تا مبادا طرحش لو برود و سرش کلاه بگذارند کار را تنها ادامه داد و در نهایت هم از فرط خستگی نتوانست بیشتر از مرحله پیش رشد جلو برود و کلا رها کرد.

روحیه کار جمعی یکی از موانع بزرگ بر سر راه شکوفایی جوانان

در ادامه بحث اشاره ای می کنم به یک معضل اجتماعی به نام "نداشتن روحیه کار جمعی" و از بچه ها می پرسم شما چطور موفق شدین این روحیه را بوجود بیاورید، آیا همدیگر را می شناختید؟

رسول می گوید: ما از همان دوران دانشجویی و در خوابگاه دانشگاه فردوسی به واسطه اینکه هم استانی بودیم یکدیگر را پیدا کردیم و دور هم جمع شدیم ضمن اینکه رشته های تحصیلی مان هم با هم متفاوت بود.

محمد علی ابراهیمی در ادامه بحث گفت: یک اتاق فکر همانجا تشکیل دادیم و پیوند های دوستی بین ما در همان ایام خیلی عمیق شد و وقتی رسول حق جو طرح را به ما ارائه کرد و گفت چنین دستگاههایی را می خواهم بسازم بچه ها کمک کردند و آمدند پای کار.

او می گوید: اساسا کار دانشگاهها باید همین باشد که چنین کسانی را دور هم جمع کند و باعث شود گروه های دانش بنیان همدیگر را بشناسند و شکل بگیرند.

محمد علی می گوید: تولید قصیه طول درازی دارد و هم اکنون فکر می کنم نیاز به یک تحول و تغییر نگرش دارد.

تحریم ها باعث شد توجه مسئولین به تولید داخلی معطوف شود

او ادامه می دهد: فکر می کنم تحریم ها به نفع تولید داخلی بود، چرا که در دو سه سال اخیر وقتی خرید محصولات خارجی هزینه بر شد توجه ها به تولید کننده های داخلی بیشتر شد و پیگیر آن شدیم که خودمان همه چیز را تولید کنیم، فکر می کنم تحریم ها به نفع ما بود.

محمد علی یک مثال ملموس می زند و می گوید: رقیب اصلی محصول تولیدی ما در بازار یک کود ژاپنی است به نام EM که پولش 10 برابر قیمت ماست.

 

 

وی اظهار کرد: خوب اگر این وارد نشود با توجه به اینکه ما نمونه داخلی اش را با همان کیفیت داریم تولیدی ما تقویت و شناخته شده می شود.

ابراهیمی می گوید: ضمن اینکه چیزی که یک کشور مسلمان می خورد باید حلال باشد، معلوم نیست کودی که ژاپن که کشوری لائیک است تولید می کند حاوی چه موادی است، مثل ژلاتین که مقطعی وارد کشور شد و بعدها مشخص شد حاوی ژل بدن خوک بوده است.

مسئولان باید کاری کنند دغدغه تولید کننده فقط تولید باشد نه راه افتادن در بازار برای فروش محصولات

از دوستان می خواهم جمع بندی صحبتهای خودشان و سخن آخر را بزنند، رسول حق جو می گوید: نهاد های حمایتی ما یادگرفته اند فقط پول بدهند و باید زود هم برگردانید.

وی افزود: اما از یک طرف پول می دهند و از سوی دیگر محصولات خارجی را وارد می کنند، فقط پول نیست که باید در بازار یابی و بازار سازی و فرهنگسازی خرید این محصولا داخلی هم کمک کنند.

محمد علی هم می گوید: تولید کننده کارش باید تولید باشد نه بازار یابی کردن، امروز دغدغه ما فروش محصول به کل فروشی هاست در حالیکه ما تولید کننده ها روی سر خودمان یک شرکت تجاری سازی هم لازم داریم.

باید این فرهنگ را در خود بوجود بیاوریم که مشابه ایرانی محصول حتی با کیفیت پایین تر هست خارجی نخریم

او دغدغه مهم دیگری را هم مطرح می کند و می گوید: مردم عزیز ما باید این را برای خودشان فرهنگ بکنند که تا مشابه ایرانی یک کالا وجود دارد خرید کالای خارجی را تحریم کنند.

او می گوید: حتی اگر محصول ایرانی بدتر هم باشد باید آنرا خرید، تمام کشور های پیشرفته دنیا برای حمایت از تولید داخلی خود این کار را کرده اند و می کنند.

 

 

 

رسول حق جو می گوید در جریان سفر دکتر ستاری معاون علمی رئیس جمهور به استان و بازدیدی که از شرکت آنها داشته سوال کرده است آیا شما فرهنگ خرید محصول خودتان را هم ترویج می کنید.

او می گوید ما به او گفتیم مگر می شود ما هم تولید کنیم، هم بازاریابی کنیم، هم فرهنگسازی کنیم این طوری که تمام وقتمان صرف مسائل مختلف می شود و از رسالتمان باز می مانیم در حالیکه باید سایر نهادهای متولی هم وسط بیایند.

درد دل ها/ صدها نفر به ما گفتند اگر سوپری بزنی از کار تولیدی بهتر است!

محمد علی بعنوان مثال می گوید: ما از طریق نهاد ترویج جهاد کشاورزی کود های خود را در شهرستان شیروان و مانه و سملقان به کشاورزان معرفی کردیم و در سطح چند زمین آنها را آزمایش کردیم و نتایج خوبی حاصل شد.

وی افزود: اما آنجا که خواستیم مرحله دوم آموزش ها به همراه بازاریابی را انجام دهیم گفتند فعلا نیاز نیست، چرا که انبارهای دولتی از کود شیمیایی پر است و ابتدا آنها باید مصرف شود، اینها مسائلی است که باید مسئولین حل کنند.

او می گوید: ما جوانان کشور نباید بگذاریم فرهنگ به سمت واسطه گری برود، امروز جوانان ما می گویند سوپر مارکت بزنم از کار تولیدی بهتر است، اگر بگویم تاکنون 100 نفر این حرف را به ما زده اند بیراه نگفته ام.

وی افزود: می گویند این کار را رها کن و برو دانشگاه حق التدریس درس بده درامدش بهتر و تضمینی است، اما بروم درس بدهم که خروجی اش چی بشود، باز شاگردان من هم بروند درس بدهند!

محمد علی ابراهیمی می گوید: وظیفه ماست که این چرخه را درست کنیم و اول هم نباید بترسیم و وارد بُعد تولید بشویم، اگر این یک فرهنگ غالب بشود دیگر اجازه نمی دهند به دولت که واردات انجام بدهد.

او با تاکید می گوید: باید بیدار شویم، خرید کالای خارجی یعنی سرمایه ملی و پول از کشور خارج می شود و خرید کالای ایرانی یعنی این سرمایه در داخل باقی می ماند و باعث رونق اقتصاد می شود.

چرا اقتصاد ما این طوری است و پیشرفت نمی کند، چون از یک طرف نفت می فروشیم و پول می گیریم و از سوی دیگر آن پول را با خرید کالای خارجی دو دستی تقدیم می کنیم.

این بود گفتگوی ما با چند جوان کوشا و نخبه استانمان خراسان شمالی که استعداد های فراوانی در میان اقشار مختلف دانش آموز و دانشجو و دانشگاهی و... آن نهفته است.

ملاحظه کردید که پارک علم و فناوری خراسان شمالی که واقعا ناشناخته است و چگونه از این عزیزان حمایت کرده است تا توانسته اند در این سن پایین صاحبت خط تولید و کارخانه بشوند.

ما در خلال مصاحبه با این شرکت دانش بنیان مصاحبه ای هم با آقای لطفیان از معاونین پارک داشته ایم که شرایط استفاده از مزایای پارک و خدماتی که ارائه می دهد را تشریح کرده است که ان شاء الله به زودی روی پایگاه خبری منتشر می کنیم.

فقط بعنوان ختم کلام اینکه حتی اگر کوچکترین طرحی دارید که قابلیت تجاری شدن دارد حتما سری به پارک بزنید تا قدم به قدم ایده شما را به محصول اولیه و سپس به تولید انبوه نزدیک کند، در این مصاحبه دیدید که این کار عملی است...