به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، کوین اشتون، کسی که در سال 1999 عبارت Internet of Things را برای اولین بار بکار برد، می گوید: «تا کنون، اینترنت برای تامین اطلاعات خود؛ به صورت کلیدی به انسان ها وابسته بوده است، اما در آینده، دستگاه ها خودشان می توانند داده ها و اطلاعات مربوط به خود را در اینترنت منتشر کنند. به این شکل که تمامی دستگاه های فیزیکی توسط شبکه ای مجازی به همدیگر متصل هستند و هزاران هزار داده مختلف از دستگاه های هوشمند و حسگرهای فراگیر، مدام در حال انتقال و پردازش می باشد» این امر فرصتی را مهیا می کند تا همه چیز، از مصرف انرژی گرفته تا حمل و نقل و غیره، قابل بهینه سازی، به صورت همزمان و در آنِ واحد باشند.
گزارش های متعددی در سال های اخیر توسط موسسات مشهور پژوهش بازار منتشر شده است که همگی اعلام می دارند که اینترنت اشیاء، حال و آینده زندگی بشر را تحت تاثیر قرارداده و خواهد داد. شاید ده های پیش، اینترنت اشیاء را فقط در فیلم های علمی – تخیلی می توانستیم ببینیم، اما امروزه، نمود واقعی این فناوری را می توانیم مشاهده کنیم.
از دیدگاه اقتصادی، اینترنت اشیاء تاثیرات بسیار مهمی را بر روی تمامی جوانب کسب و کارها از جمله توسعه محصول؛ ارتباطات، خدمات مشتری، نگهداری، مدیریت انبار و فراتر از آن، گذاشته است.
اینترنت اشیاء دقیقا چیست؟
اینترنت اشیاء، یک مفهوم جدید در فناوری است که به این موضوع اشاره دارد که دستگاه های مختلف یا اصطلاحا ماشین ها (مانند لامپ ها، لوازم الکتریکی منزل، درب ها، و حتی کفش ها) را با استفاده از سنسورها، محرک ها، و فناوری های تبادل داده که در درون شیء نصب شده است، از حالت معمولی به «هوشمند» تبدیل نماید.
اینترنت اشیاء این دستگاه ها را تبدیل می کند به ابزارهای قابل پیگیری، قابل مونیتور و کنترل از طریق شبکه های رایانه های (یا اینترنت). در واقع می توان گفت که دستگاه ها و کاربردهایی که در حوزه اینترنت اشیاء قرار می گیرند باید دارای 3 بخش زیر هستند:
- گرفتن داده ها از دستگاه
- ارسال داده ها بر روی شبکه (معمولا به ابر پردازشی)
- انجام عملیات بر اساس هوشمندی گردآوری شده
کاربردهای بالقوه اینترنت اشیاء چه هستند؟
در سال 2013 موسسه مکنزی، در گزارشی اعلام کرد که اینترنت اشیاء یکی از فناوری های برهم زننده و متحول کننده بازارها، در مقیاس کلان اقتصادی خواهد بود. در حال حاضر نزدیک به 9 میلیارد دستگاه در سراسر جهان به اینترنت متصل می باشند که اغلب رایانه و گوشی همراه هوشمند هستند. بر اساس پژوهش انجام شده توسط موسسه مکنزی، این عدد در ده سال آینده از 50 میلیارد به 1 ترلیارد خواهد رسید چرا که تمامی ابزارها و دستگاه های معمولی هم هوشمند و متصل به شبکه خواهند شد. در آن گزارش، موسسه مکنزی، پیش بینی می کند که اثر جهانی اینترنت اشیاء می تواند تا سال 2025 سالانه به عدد 2.7 الی 6.2 ترلیارد دلار برسد.
پیش بینی آینده اینترنت اشیاء:
دنیا دارد روز به روز به هم متصل تر می شود. دسترسی مردم در گوشه و کنارهای مختلف دنیا به اینترنت بیشتر و بهتر می شود و با این رشد، پتانسیل فناوری های نوین در حال آزاد شدن است.
حالا دستگاه های مختلف، از تلفن همراه، تلویزیون و یخچال گرفته تا سنسورهای صنعتی امکان اتصال به اینترنت را دارند، و این، آیندهی بسیار روشنی را از نظر اقتصادی برای کارآفرینان، مهندسان، و سرمایه گذاران نوید میدهد. بر اساس پژوهشهای موسسه معتبر گارتنر، شرکت های ارائه کنندهی محصولات و کاربرهای اینترنت اشیاء، تا سال 2020 بیش از 309 میلیارد دلار درآمد خواهند داشت، و بیشتر این درآمد، در بخش خدمات آن خواهد بود.
گارتنر، همچنین تخمین می زند که تا سال 2020، اینترنت اشیاء، بیش از 26 میلیارد دستگاه را دربر خواهد گرفت. همه این دستگاهها، بر اساس پیش بینی شرکت سیسکو، تا سال 2018 بیشتر اینترنت را به خود اختصاص خواهد داد. این پیش بینی، بسیار مهم و چشمگیر است، یعنی اینکه: در کمتر از 3 سال، ماشین ها و دستگاه ها، بیشتر از انسان ها، بر روی اینترنت با هم در تعامل خواهند بود!
حوزه های پیشرو در اینترنت اشیاء:
افزون بر آن، موسسه بین المللی داده (International Data Corporation) در گزارشی اعلام کرده است که کارخانهها و کارگاه های تولیدی تشنه فناوری های اینترنت اشیاء هستند، چرا که آن ها به دنبال افزایش کارآیی و متصل کردن جزیره های اتوماسیونی خود به هم هستند. این موسسه، پیش بینی می کند که بازار اینترنت اشیاء در حوزه تولید که در سال 2013 چیزی بیش از 42 میلیارد دلار بوده تا سال 2018 به 98 میلیارد دلار خواهد رسید.
در حوزه های صنعت و بهداشت، فناوری های اینترنت اشیاء تا اندازه های خوبی توسعه یافته اند و این موجب می شود تا انتشار این فناوری و پذیرش آن در میان مردم راحت تر و سریعتر شود و در نتیجه مزایای بهتری برای جوامع بشری در پی داشته باشد. بر خلاف آن، چندان انتظار نمی رود که اینترنت اشیاء در حوزه حمل و نقل و دیگر حوزه ها مانند شهر هوشمند، با سرعتی که حوزه های اشاره شده در بالا دارند، توسعه پیدا کنند.