پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری

آلودگی با نوروویروس‌ها که بسیار مسری هم هستند، معمولا منجر به مرگ نمی‌شود، ولی ممکن است باعث بیماری‌های نظیر اسهال و استفراغ زیاد شود. روش‌های درمانی فعلی محدود به رساندن آب به بدن بیمار هستند. دکتر گرنت هانسمن ، رهبر گروه پژوهشی در این ارتباط می‌گوید:« نوروویروس‌ها به صورت‌های متنوعی که مدام در حال تکامل هستند، ظاهر می‌شوند و باعث می‌شوند ایجاد یک واکسن موثر برای محافظت در برابر آلودگی و نیز درمان‌های ضدویروسی برای مبارزه با آلودگی‌هایی که در حال حاضر موجود هستند، چالش‌برانگیز شود.»
تیم پژوهشی هانسمن اخیرا متوجه شد که نانوابزاری به نام نانو 85 قادر هستند به ذرات نوروویروس‌مانند( VLPها) بچسبند. نانوابزار بسیار مشابه پادتن‌ها هستند. بر اساس گفته هانسمن:« هرچند نانوابزار بسیار کوچکتر هستند، نسبت به پادتن‌های متعارف مونوکلونال( تشکیل یک کلونی که به صورت غیرجنسی از یک فرد یا سلول تنها ساخته شده‌اند.) پایدارتر هستند، به سادگی ساخته می‌شوند و هزینه کمتری دارند.» جالب توجه است که نانو85 قادر بود VLPها را از تعداد متنوعی از نوروویروس‌های متفاوت تشخیص دهد.
محققان این نانوابزار را بر روی نمونه‌های مدفوع بیماران آلوده به ویروس آزمایش کردند و نانو 85 قادر بود ویروس را در یک‌سوم نمونه‌های حاوی RNAهای نوروویروسی تشخیص دهد. نانو 85 هم‌چنین قادر بود به قسمتی از VLP به نام ناحیه P بچسبد. هانسمن ناحیه P را به عنوان ساختاری که شبیه یک لبه از ویروس بیرون آمده‌است توصیف می‌کند. با استفاده از روشی به نام بلورشناسی اشعه ایکس، محققان توانستند شکل و اجزای مولکولی مجموعه نانو 85-P و مکان‌های خاصی که را نانو 85 و ناحیه P پیوند تشکیل می‌دهند، شناسایی کنند.
پس از مشاهدات آزمایشگاهی هانسمن می‌گوید:« اگر نانو 85ها واقعا باعث مجزاشدن VLPها شوند، نتایج می‌تواند برای توسعه روش‌های درمانی ضدویروسی برای نوروویروس‌ها بسیار امیدوارکننده باشد.»