دانشگاهها
و مراکز آموزش عالی همواره مهمترین و بزرگترین نهادهای تولید علم و دانش
هستند. علی رغم میزان بالای دستاوردهای علمی این مراکز در کشور، متأسفانه
شاهد آن هستیم که اغلب این دستاوردها، منجر به تولید فناوری و در ادامه
تولید ثروت نمیشود.
اگر این دلایل را به صورت دقیقتری بررسی کنیم،
متوجه خواهیم شد که ریشه اصلی آنها، عدم توجه و آگاهی دانشگاهیان به اهمیت
مباحث مالکیت فکری است. لذا کانون پتنت ایران در راستای فرهنگسازی
مقولهمالکیت فکری و حفاظت از داراییهای فکری در دانشگاهها و مراکز آموزش
عالی، سمینارها و کارگاههای آموزشی تخصصی در این حوزه برگزار میکند. از
طرفی سالهاست که دانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور در ذیل معاونت
پژوهشی خود، بخشی را برای امور مرتبط با مالکیت فکری و ثبت اختراع، فعال
کردهاند، اما به دلایل مختلف از جمله: عدم برنامهریزی مناسب برای آنها،
ناکافی بودن اطلاعات کارشناسان دفاتر درباره مالکیت فکری، تغییر و جابجایی
کارشناسان دفاتر، عدم توجه لازم از سوی مدیران به مباحث مالکیت فکری و نبود
زیرساختهای لازم، آنچنان که انتظار میرود، این دفاتر در حوزهمالکیت
فکری تمرکز لازم را نداشتهاند. دفاتر مالکیت فکری، به دلیل ارتباط نزدیک و
تنگاتنگی که با اساتید و دانشجویان دانشگاه خود دارند، میتوانند در رشد،
ترویج و آموزش مباحث مالکیت فکری در فضای دانشگاهی، نقش بسزایی را ایفا
کنند. کانون پتنت ایران که از زیرمجموعه های معاونت علمی و فناوری
ریاست جمهوری به شمار می رود تلاش کرده است تا با برگزاری کارگاههای
آموزشیِ تخصصی برای کارشناسان دفاتر مالکیت فکری و نیز شناساندن اهمیت
موضوع مالکیت فکری به مدیران آنها، عملکرد دفاتر را بهبود بخشیده و از آنها
به عنوان همکاران اجرایی خود، هم در زمینههای فرهنگسازی و ترویجی و هم
در اجرای امور فنی مالکیت فکری، در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی استفاده
کند. در این خصوص، تا کنون 23 مرکز آموزش عالی و پارک علم و فناوری از
سراسر کشور، کارشناسان مالکیت فکری خود را به کانون پتنت ایران معرفی
کردهاند. از سویی دیگر به منظور تعامل بهتر این کارشناسان با کانون پتنت
ایران، یک فرایند تشویقی نیز برای آنها در نظر گرفته شده است تا به ازای هر
درخواست ارسالی از سمت دفاتر مالکیت فکری دانشگاهها و مراکز آموزش عالی
که قابلیت ثبت اختراع خارجی را داشته باشد، یک میلیون تومان به آنها پرداخت
شود.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، دانشگاهها و مراکز آموزش عالی
همواره مهمترین و بزرگترین نهادهای تولید علم و دانش هستند. علی رغم میزان
بالای دستاوردهای علمی این مراکز در کشور، متأسفانه شاهد آن هستیم که اغلب
این دستاوردها، منجر به تولید فناوری و در ادامه تولید ثروت نمیشود. این
پدیده دلایل بسیاری دارد، از جمله:
- نگرانی اساتید و دانشجویان از سرقت دستاوردهای علمی خود.
- عدم اطمینان صنعتگران و سرمایهگذاران به این دستاوردها از نظر قابلیت صنعتی شدن و تولید انبوه آنها.
-
افشای اطلاعات تحقیقات توسط محققان دانشگاهی به صورت مقاله قبل از ثبت
اختراع، و در معرض دید قرار دادن آن یافته علمی برای تمام دنیا بدون کسب
هیچگونه منفعت مالی.