سازمان منع سلاح‌های شیمیایی، دومین جایزه سالانه خود را به طور مشترک به یک پزشک ایرانی و یک پزشک بریتانیایی اعطا کرد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، دکتر مهدی بلالی مود، متخصص سم شناس و رییس مرکز تحقیقات سم شناسی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و دکتر آلستر هی از بریتانیا جایزه سال ۲۰۱۵ را به دلیل فعالیت‌های خود در مقابله با خواص سمی جنگ‌های شیمیایی به طور مشترک از آن خود کردند.
جایزه سازمان منع سلاح‌های شیمیایی از دو سال پیش، پس از دریافت جایزه صلح نوبل ۲۰۱۳ توسط این سازمان با تصویب کشورهای عضو از محل درآمد دریافت جایزه صلح نوبل راه اندازی شد.
قرار است مراسم اعطای جایزه به دکتر بلالی مود و دکتر الستر هی در کنفرانس سالانه کشورهای عضو سازمان منع سلاح‌های هسته‌ای در اوایل آذر ماه برگزار شود.
دکتر بلالی مود، عضو دائمی آکادمی علوم جهان در حال پیشرفت (TWAS)، عضو فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران و هیات های ممتحنه و ارزشیابی رشته های تخصصی سم شناسی و مسمومیت ها در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است.
دکتر مهدی بلالی مود، متولد 1321 شمسی در مود بیرجند است. تحصیلات ابتدایی را در مود و زاهدان و متوسطه را در دبیرستان شوکتی بیرجند (خرداد ماه 1340) به پایان رسانید.
تحصیلات دانشگاهی را ابتدا در رشته شیمی و سپس در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران آغاز کرد و در خرداد 1343 به اخذ لیسانس شیمی و در خرداد 1349 به دریافت دکتری پزشکی نائل آمد. پس ازطی دوره نظام وظیفه درتهران و بیرجند از اسفند 1351 به سمت مربی پزشکی قانونی و مسمومین دانشکده پزشکی مشهد استخدام و مشغول کار شد.
دکتر بلالی در اسفند 1354 به سمت استادیاری و سرپرستی بخش مسمومین بیمارستان امام رضا (ع) منصوب شد و طی سالهای 1355 تا 1357 مدیریت امور آموزشی دانشکده پزشکی مشهد را نیز عهده دار بود. وی در تیرماه 1357 جهت گذرانیدن دوره تخصصی سم شناسی بالینی در دانشکده پزشکی دانشگاه ادینبورگ عازم بریتانیا شد و در کوتاه ترین زمان ممکن (تیرماه 1360) به اخذ دکتری تخصصی (Ph.D) با درجه ممتاز دررشته فارماکولوژی و سم شناسی بالینی نائل آمد. پس از دریافت تخصص درمان شناسی و فوق تخصص مسمومیت ها، در مرداد ماه همان سال با عنوان استادیار دانشکده پزشکی دانشگاه ادینبورک استخدام و در دپارتمان درمان شناسی و مرکز درمان مسمومین بیمارستان سلطنتی ادینبورگ مشغول کار گردید.
دکتر بلالی در دی ماه 1360 با عشق خدمت به وطن و در شرایط جنگی به مشهد بازگشت و با سمت استادیار و سرپرست بخش مسمومین بیمارستان امام رضا (ع)، وابسته به دانشکده پزشکی دانشگاه مشهد مشغول کار شد. وی از شروع بمباران های شیمیائی دشمن تا کنون خدمات درمانی ممتدی به مجروحین و جانبازان عزیز شیمیائی جنگی ارائه کرده است.
وی در اردیبهشت 1364 به سمت دانشیاری و در مهر ماه 1370 به مقام استادی گروه آموزشی بیماریهای داخلی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ارتقاء یافت. پروفسور مهدی بلالی در تاسیس دانشکده علوم پزشکی بیرجند مشارکت داشته و از سال 1367 به عنوان عضو هیات امنای این دانشکده در مشهد همکاری کرده است. نامبرده از سال 1382 سردبیری مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند را عهده دار میباشد.
دکتر بلالی از خرداد 1361 که به عضویت هیات تحریریه مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد منصوب شد، تا کنون همکاری خود را با این مجله حفظ کرده است. نامبرده عضو هیات موسس انجمن سم شناسی و مسمومیت های کشور و از خرداد 1371 تا مهرماه 1377 و مجدداً از مرداد 1380 تا مهر ماه 1382 ریاست هیات مدیره این انجمن را عهده دار بوده است.
پروفسور بلالی از تیرماه 1370 به مدت سه سال به عنوان عضو کمیسیون پزشکی شورای پژوهش های علمی کشور فعالیت داشته است. وی دبیر هفتمین کنگره فیزیولوژی و فارماکولوژی ایران (مهرماه 1364) و سومین کنگره سراسری مسمومیتها (مهرماه 1372) و همچنین مدیر امور بین المللی اولین کنگره بین المللی پزشکی گازهای شیمیائی جنگی (خرداد 1368) بوده است.
دکتر بلالی در خرداد 1363 به عنوان عضو جامعه سم شناسان بالینی اروپا و در مرداد 1365 به عضویت فدراسیون جهانی سم شناسی بالینی و مراکز کنترل سموم و در آبان 1373 به عضویت هیات مدیره و دبیر منطقه ای مدیترانه شرقی فدراسیون مذکور انتخاب شد. وی از مرداد 1365 به عنوان کارشناس افتخاری و مشاور سم شناسی بالینی سازمان بهداشت جهانی فعالیت داشته و از اسفند 1369 تا کنون سرپرستی چندین گروه کار پروژه سم شناسی بین المللی (INTOX) این سازمان را عهده دار می باشد. پروفسور بلالی از سال 1379 تا کنون عضو کمیته برنامه ریزی ایمنی شیمیائی و سم شناسی (IPCS) سازمان بهداشت جهانی میباشد. نامبرده در آبان 1369 به سمت نائب رئیس جامعه سم شناسی پزشکی آسیا و اقیانوسیه و در آبان 1373 در تایپه پایتخت تایوان به ریاست این جامعه انتخاب گردید و تا آذر ماه 1381 این سمت را به عهده داشت.
پروفسور بلالی ریاست اولین کنگره بین المللی سم شناسی پزشکی آسیا واقیانوسیه و همچنین پنجمین کنگره سراسری سم شناسی ومسمومیت ها که در مهر ماه 1376 در دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار شد عهده دار بوده است.نامبرده در بسیاری از همایشها و کنفرانسهای ملی، بین المللی و جهانی درمان شناسی، فارماکولوژی و سم شناسی بالینی به عنوان سخنران مدعو شرکت نموده و ریاست جلسات و گروه های کاری و کارگاهی را دارا بوده است.
پروفسور بلالی در مرداد 1383 به عضویت شورای علمی مشورتی سازمان منع سلاح های شیمیائی (لاهه، هلند) انتخاب ودر پنجمین نشست این شورا در اسفند 1383 به اتفاق آرا به نائب رئیسی این شورا انتخاب شد. وی صاحب تالیفات و انتشارات متعدد در زمینه های شیمی، سم شناسی پزشکی،درمان شناسی و مسمومیت ها شامل 21 کتاب و منوگراف (تک نگار) به زبان های فارسی و انگلیسی و116 مقاله علمی در نشریات پزشکی و مجلات علمی داخلی و خارجی و 265 خلاصه مقاله در کنگره های علمی و کنفرانس های پزشکی کشور و بین المللی به زبان های فارسی، انگلیسی و فرانسه می باشد. پرفسور بلالی راهنمائی و مشاوره رساله های دکتری پزشکی63 مورد)، داروسازی (34 مورد)، تخصصی و فوق تخصصی (21 مورد) را در دانشگاه های داخلی و خارجی کشور عهده دار بوده است.
بلالی مود، جوائز و تقدیر نامه های متعددی در زمینه های مختلف آموزشی، پژوهشی، بهداشتی و درمانی مرتبط با سم شناسی و مسمومیت ها در سطح کشور و در مجامع علمی بین المللی کسب نموده است. پزشک نمونه سال 1379 کشور و سال 1381 استان خراسان، پژوهشگر نمونه سال 1364 دانشگاه مشهد، پژوهشگر نمونه کشور و دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1384، و پژوهشگر پیشکسوت برتر سال 1389 استان خراسان رضوی. جوائز بهترین سخنرانی و پوستر از همایش های بین المللی سم شناسی در سالهای متعدد نظیر کنگره جامعه جهانی فوریتها و حوادث پزشکی در سال 2006 میلادی از جمله افتخارات علمی ایشان میباشد. پرفسور بلالی در سال 1390 مفتخر به دریافت نشان دولتی پژوهش از ریاست جمهوری اسلامی ایران، بالاترین مدال افتخار از بنیاد بین المللی علوم پزشکی پرفسور یلدا و لوح افتخار از جامعه سم شناسی پزشکی آسیا و اقیانوسیه شده است.
وی کماکان به عنوان استاد گروه داخلی و مسمومین بیمارستان امام رضا (ع) و رئیس مرکز تحقیقات سم شناسی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و استاد مدعو دانشگاه نیوکاسل انگلستان مشغول کار میباشد.
