به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، دکتر امیر شاملو استاد دانشکده مکانیک دانشگاه صنعتی شریف و مجری طرح در این باره گفت: بر اساس نیازهای کشور در زمینه ترمیم زخم‌های عمیق، سوختگی‌ها و زخم‌های دیابتی پروژه تحقیقاتی در زمینه ساخت پوست مصنوعی را با همکاری مرکز تحقیقات پوست بیمارستان شهدای تجریش اجرایی کردیم.
وی با بیان این که در تولید این پوست مصنوعی از روش مهندسی بافت استفاده شده است، اظهار داشت: مهندسی بافت فناوری است که با استفاده از پلیمرهایی با قابلیت درمان به صورت مهندسی و بهینه شده ، به ترمیم بافت و درمان انواع بیماری‌ها کمک می‌کند.
شاملو، با تاکید بر این که در این مطالعات با ساخت داربست‌های پلیمری اقدام به تولید پوست مصنوعی به منظور ترمیم زخم‌های عمیق کرده‌ایم، خاطرنشان کرد: پایه و اساس این داربست، پلیمرها هستند و بسته به شرایط زخم ،این داربست‌ها همراه سلول‌های بنیادی و یا سلول‌های غیر بنیادی برای ترمیم بخش آسیب‌دیده پوست استفاده می‌شود.
مجری طرح، اضافه کرد: در برخی از بیماران زخم ایجاد شده به گونه‌ای است که قابلیت ترمیم بافت به همراه این داربست‌ها وجود دارد ولی در برخی از بیماران که نیاز به رگ‌زایی احساس می‌شود، لازم است به همراه داربست، از سلول‌های بنیادی استفاده شود.
وی با تاکید بر این که سلول‌های بنیادی به تنهایی قادر به رگ‌زایی نیستند، خاطرنشان کرد: در صورتی که سلول‌های بنیادی به تنهایی استفاده شوند، 95 درصد آنها در مرحله تزریق به بافت از بین می‌روند؛ از این رو این داربست‌ها به دلیل حمایت بیوشیمیایی و بیومکانیکی از سلول‌های بنیادی، موجب زنده ماندن این سلول‌ها خواهند شد.
این محقق دانشگاه صنعتی شریف، اجرای این مطالعات را در فاز حیوانی اعلام کرد و گفت: در فاز حیوانی که بر روی موش و خرگوش اجرا شد، اقدام به ایجاد زخم‌های مصنوعی سوختگی و دیابتی با عمق‌های مختلف کردیم و پوست مصنوعی تولید شده به صورت پانسمان همراه و یا بدون سلول‌های بنیادی بر روی زخم قرار داده شد.
به گفته وی در فاز حیوانی از سلول‌های فیبروبلاست و کرایتینوساید به عنوان سلول‌های غیر بنیادی و سلول‌های استخراج شده از مغز استخوان به عنوان سلول‌های بنیادی برای درمان زخم‌های دیابتی استفاده شد.
شاملو با تاکید بر ضرورت رگ‌زایی در ضایعات پوستی، افزود: ضایعات پوستی ناشی از عدم رگ زایی می‌تواند آسیب‌های جبران ناپذیری ایجاد کند؛ از این رو در فاز حیوانی از سلول‌های بنیادی که توانایی تمایز به سلول‌های اندوتلیال را برای رگ‌زایی دارند، استفاده شد.
وی به نحوه اعمال پوست مصنوعی تولید شده بر روی زخم اشاره و اظهار کرد: این پوست به صورت پانسمان به مدت 2 روز تا 2 هفته بر روی زخم گذاشته می‌شود تا بستر لازم برای ترمیم زخم فراهم شود.
مجری طرح با تاکید بر این که محصول تولید شده قادر به درمان زخم‌های عمیق و دیابتی است که با روش‌های رایج قابل ترمیم نیستند اظهار داشت: نمونه‌های خارجی این محصول محدود و گران است و با توجه به نتایج به دست آمده در فاز حیوانی، در حال اخذ مجوزها برای ورود به فاز کلینیکی هستیم.
