مشاور معاون علمی و فناوری رئیس جمهور در یادداشتی آورده است، کمتر دوره‌ای به اندازه امروز بین آحاد جامعه اتفاق نظر بوده است که آستین خود را بالا بزنند و کشور خود را بسازند. هم مردم و هم مسئولین به ضرورت توسعه و پیشرفت پی برده‌اند و مهیای نوآوری و ابداع و خلاقیت شده‌اند.
به گزارش پـایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری در متن کامل یادداشت پـرویـز کـرمـی، می‌خوانید:
بهار طبیعت مصادف شده است با بهار نوسازی و نوآوری. امروز حال و هوای مردم بهاری است و شور و شوقی برای کار و زندگی دارند که باید مغتنم شمرده شود. نشانه‌های این شور و شوق را در عرصه‌های مختلف می‌توانیم ببینم. بخصوص در بین جوانان شادابی و نشاطی قابل ملاحظه است که ما را به آینده‌ای خوب و خوش و روشن امیدوار می‌کند. کمتر دوره‌ای به اندازه امروز بین آحاد جامعه اتفاق نظر بوده است که آستین خود را بالا بزنند و کشور خود را بسازند. هم مردم و هم مسئولین به ضرورت توسعه و پیشرفت پی برده‌اند و مهیای نوآوری و ابداع و خلاقیت شده‌اند. جوانان تحصیلکرده دیگر مثل سابق نمی‌خواهند دلخوش به آب‌باریکه حقوق و مزایا دولتی باشند و عمرشان را پشت میز بگذرانند.
آنها شور و حالی دارند که میز و اداره نمی‌تواند جوابگویشان باشد. برای همین است که به ایده‌های خلاقانه و طرح‌های بزرگ فکر می‌کنند. دور هم جمع می‌شوند و طرحی نو را درمی‌اندازند به امید اینکه بتوانند کسب و کاری حلال و پر منفعت را سر بیندازند و دیگران را بر سر سفره کارآفرینی خود مهمان کنند. این شور و نشاط به هیچ عنوان با عادت‌های گذشته قابل مقایسه نیست. در گذشته رسم این بود که جوانان ریسک نکنند و آرامش خود را به خطر نیندازند و خود را با شرایط موجود تطبیق دهند. کم بودند کسانی که بخواهند کاری کارستان کنند. تنها در دوران انقلاب اسلامی و ایام دفاع مقدس بود که یک‌باره عادت‌های متداول خرق شدند و جوانان جوهر خود را آشکار کردند.
جوانی که در حالت عادی می‌توانست کارمندی ساده باشد در ایام جنگ به یکی از فرمانده‌های خلاق و تیزهوش و با ذکاوت اطلاعات و عملیات بدل شد. جوانی که دست بالا می‌توانست مهندسی معمولی شود و خانه و جاده بسازد در ایام دفاع به یکی خلاق‌ترین مهندسان رزمی بدل شد و ایده‌هایش در تاریخ جنگ به عنوان درخشان‌ترین ایده‌ها ثبت شد. خیلی از کارگران و کارمندان و دانشجویان معمولی که در حالت عادی به زندگی ساده و ملال‌آور خو می‌گرفتند در مجال انقلاب و جنگ به فرماندهانی عالی‌مقام و بی‌نظیر بدل شدند و نام خود را برای همیشه در تاریخ این سرزمین جاودانه ساختند... همت بلند آر که مردان روزگار از همت بلند به جایی رسیده‌اند.
حالا هم مجالی پیش آمده تا مردان جوهرشان را آشکار کنند و طرح‌های نو درافکنند. وقتی به محافل خلاقانه و ایده‌پردازی‌های جوانان می‌روید و این شور و حال و عشق و امید را در رفتار و گفتار آنها می‌بینید ناخواسته این بیت خواجه حافظ را زیر لب زمزمه می‌کنید که «بیا تا گل برافشانیم و می‌در ساغر اندازیم/ فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم». پیداست که نسل جدید هم آستین بالا زده و وارد گود شده تا طرحی نو درافکند. در همت والا و در این معناست که می‌شود اقتصاد دانش‌بنیان را معنا کرد.
اتفاقا اصل و اساس اقتصاد دانش‌بنیان هم همین است که طرح نو دراندازند و کار و باری نو را باعث شوند. از این جهت است که اقتصاد دانش‌بنیان را می‌توان بهار اقتصاد ایران نامید و امیدوار بود تا نوآوری‌ها به بار بنشیند و میوه‌های شیرین و آبدار بدهد. اصل و اساس بهار یعنی همین که در مجال طبیعت شکوفا شویم و استعدادهای بکر خود را به منصه ظهور برسانیم. اقتصادهای فرسوده نمی‌توانند توقعات ما را برآورده کنند و دنیا را خوب و خوش و خرم کنند. اگر امروز کسب ثروت به یک بحران جدی بدل شده،اگر در دنیا بی‌عدالتی به نهایت خود رسیده، اگر فساد مالی و اخلاقی افسار پاره کرده و اگر زر و زور و تزویر باهمدیگر قرین شده‌اند و ملت‌ها را می‌آزارند دلیلش روش‌های فرسوده اقتصادی هم هست. تلقی‌های کهنه از پول‌سازی، ملازم بی‌عدالتی هم هست متاسفانه.
برای چرخیدن چرخ‌های اقتصاد دنیا ظاهرا چاره‌ای نیست جز اینکه هوا و زمین آلوده شوند و مردم به گرفتاری بیفتند. اما باید خود را از این تلقی‌های کهنه و فرسوده خلاص کنیم و به طرح‌های نو و کم و ضرر و پرفایده برسیم. اقتصاد دانش‌بنیان هم به کسب ثروت می‌انجامد اما ثروتی حلال و بی‌ضرر. نه فقط ایران که جهان نیاز به نو شدن دارد و محتاج آن است تا تلقی‌اش را از دنیا و ثروت و اقتصاد و پیشرفت نو کند و بهاری تازه را سربیندازد. ما باید نو شویم و نو بمانیم و طرح‌های نو درافکنیم... آری به اتفاق جهان می‌توان گرفت.
این ایام فرخنده را به دوستان و سروران خودم تبریک و تهنیت عرض می‌کنم و آرزومندم سالی خوش و خرم در کنار عزیزانتان داشته باشید و خداوند مجالی فراهم آورد تا دینتان را به این کشور عزیز ادا کنید. خاضعانه دست تضرع به سمت بارگاه الهی دراز می‌کنم و از خدای متعال مسئلت دارم تا حالمان را به بهترین احوال بگرداند و توفیق بندگی نصیبمان کند. یا مقلب‌القلوب والابصار، یا مدبرالیل و النهار، یا محول الحول و الاحوال، حول حالنا الی احسن‌الحال.
