در یادداشتی به قلم دکتر سورنا ستاری؛ معاون علمی و فناوری رئیس جمهور آمده است: باید از استاد بهار درس بگیریم که مدام از کهنگی دور شویم و به نویی نزدیک شویم. استاد بهار به ما می‌گوید که دنیا را نوها می‌سازند و نوگراها به پیشش می‌برند، قطعا هر نویی یک روز کهنه می‌شود مگر آنکه در خلق مدام باشد و با تشبه به طبیعت نوزایی کند و جلوه‌های نو از خود بروز بدهد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، در متن کامل این یادداشت می‌خوانیم:
بهار، استاد دانا و فاضل و صبور و مهربانی است که بزرگترین رازهای عالم را به ما باز می‌گوید. بی‌جهت نبوده که پدران ما این همه بهار را گرامی می‌داشتند و ستایشش می‌کردند و به استقبالش می‌رفتند. هنوز هم آنها که قرین عادت‌های ملال‌آور زندگی نشده‌اند و با طبیعت قهر نکرده‌اند از آمدن بهار ذوق می‌کنند و به پیشبازش می‌روند. اما متاسفانه راه و رسم زندگی مدرن ما را از مادر طبیعت دور کرده و چشممان را بر دگرگونی‌های رازآمیز جهان بسته است.
برای اینکه کسی ایمان بیاورد به خداوند و باور کند که از پس مرگ قیامتی هست و بهشت و جهنمی همین بهار کفایت می‌کند. به دیده اعتبار اگر به دست بهار نگاه کنیم و به آوایش گوش بسپاریم می‌بینیم و می‌شنویم که این عالم همه در تسبیح خدای لاشریکند و همه آفریده‌ها مدام می‌میرند و زنده می‌شود و به یگانگی معبود اقرار می‌کنند.
با چشم سر هم می‌شود دید که چطور از گردش ایام یک‌باره خاک مرده، جان دوباره می‌یابد و چوب خشک، شکوفه می‌کند و هوا رو به اعتدال می‌رود و سردی و افسردگی سایه‌شان را از سرمان کم می‌کنند و یخ‌های مهر و دوستی آب می‌شوند و... هرکو نکند فهمی زین کلک خیال‌انگیز/ نقشش به حرام ار خود صورتگر چین باشد... بهار به ما می‌آموزد که هیچ وقت برای احیا شدن و سرزنده شدن و نو شدن دیر نیست.
مردمان از روی دست بهار یادگرفته‌اند که باید تغییری در زندگی و کار و بارشان بدهند و خانه‌هاشان را از هرگونه ناپاکی و تیرگی بزدایند و درهای خود را به روی «نو»ها و نوآوری‌ها بگشایند. اگر بتوانیم روانمان را به روح طبیعت پیوند زنیم قطعا ما هم می‌توانیم از نو شدن سهم ببریم و در این شادابی و طراوت بهاری با عالم شریک شویم. بیچاره مردمانی که در این نو شدن نه فقط از ماه و خورشید که از سنگ و چوب هم عقب می‌مانند و از همراهی با آفرینش باز می‌مانند و در زندان کهنگی‌ها و تیرگی‌ها جا خوش می‌کنند.
یک چیز اگر ما از بهار یاد بگیریم همین است که باید پوست بیندازیم و از پیله کهنگی و عادات ملال‌آور بیرون بیاییم. نوهای عزیز و دل‌انگیز درراهند تا کهنه‌های دل‌آزار را بزدایند و روزی نو و روزگاری نو را نوید دهند. باید که بکوشیم تا از قافله بهاری جا نمانیم و در زمستان تنبلی و رخوت جا خوش نکنیم...
اصلا تکلیف ما مگر چیزی جز همین نو شدن مدام است؟ نخبگی و دانشمندی نیز ملازم همین نو شدن و بریدن از کهنگی‌هاست. هیچ دو روزمان نباید مثل هم باشد که اگر باشد به تعبیر امام علی -علیه السلام- مغبون می‌شویم و عمر ضایع می‌کنیم. باید از استاد بهار درس بگیریم که مدام از کهنگی دور شویم و به نویی نزدیک شویم. استاد بهار به ما می‌گوید که دنیا را نوها می‌سازند و نوگراها به پیشش می‌برند... قطعا هر نویی یک روز کهنه می‌شود مگر آنکه در خلق مدام باشد و با تشبه به طبیعت نوزایی کند و جلوه‌های نو از خود بروز بدهد...
عید
و بهار را به شما نواندیشان عزیز تبریک می‌گویم و از صمیم قلب آرزو
می‌کنم تا همواره بهاری باشید و نو شدن را به خود و رفقای خود تذکر دهید.
عیدتان مبارک.
*معاون علمی وفناوری رئیس جمهوری و رئیس بنیاد ملی نخبگان
منبع: روزنامه ایران
