کوچکترین دیود جهان با استفاده از رشته DNA ساخته شد. این دیود در حد چند نانومتر است و در آن از یک مولکول موسوم به کورالین استفاده شده‌است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری،
محققان آمریکایی کوچکترین دیود جهان را تولید کردند. این دیود از یک رشته
DNA ساخته شده‌است. یونی دوبی از محققان این پروژه می‌گوید: «این یافته ما
مسیر توسعه ادوات الکترونیک مولکولی را هموار می‌کند.»
دوبی می‌افزاید: « این دستاورد چشم‌انداز تازه‌ای به سوی مکانیسم انتقال الکترونیکی ایجاد می‌کند.»
دوبی یکی از شیمی‌دان‌های این پروژه است که با محققان دانشگاه جرجیا روی این پروژه کار می‌کنند. در مسیر تولید الکترونیک نانومقیاس، دانشمندان در جستجوی مولکول‌هایی هستند که دارای خواص جالبی بوده و می‌توان از آنها در ساخت ادوات الکترونیکی استفاده کرد. این مولکول‌ها باید بتوانند میان قطعات مختلف قرار گرفته و عناصر الکترونیک فعلی را تقلید کنند.
این دیود نانومقیاس همانند یک دریچه عمل کرده که جریان عبوری را یکسویه می‌کند. این دیودها و مولکول‌های نانومقیاس دارای خواصی مشابه با قطعات الکترونیک رایج نظیر ترانزیستور، سیم و رکتیفایر هستند. بینگ‌کیان زو از محققان دانشگاه جورجیا یک رشته DNA از 11 جفت باز ساختند و آن را به یک مدار الکترونیکی متصل کردند. این فاصله تنها چند نانومتر است.
DNA به تنهایی نمی‌تواند نقش دیود را ایفا کند اما زمانی که روی آن از مولکولی موسوم به کورالین پوشانده می‌شود می‌تواند نقش دیود را ایفا کند. این مولکول بین رشته DNA قرار گرفته و رفتار مداری این ساختار را بهبود می‌دهد.
جریان عبوری از این رشته، 15 برابر بیشتر از دیگر ادوات نظیر دیودها یا رکتیفایرها است. دوبی و همکارانش یک مدل نظری از مولکول‌های DNA ارائه کردند تا درک بهتری از رفتار این دیود داشته باشند.
دوبی می‌گوید: «این مدل به ما اجازه می‌دهد تا رفتار دیود گونه DNA را بهتر درک کنیم. زمانی که مولکول کورالین به ساختار DNA افزوده می‌شود، تقارن آن از بین رفته و رفتاری دیودگونه از خود به نمایش می‌گذارد.»
دوبی می‌افزاید: « این دستاورد چشم‌انداز تازه‌ای به سوی مکانیسم انتقال الکترونیکی ایجاد می‌کند.»
دوبی یکی از شیمی‌دان‌های این پروژه است که با محققان دانشگاه جرجیا روی این پروژه کار می‌کنند. در مسیر تولید الکترونیک نانومقیاس، دانشمندان در جستجوی مولکول‌هایی هستند که دارای خواص جالبی بوده و می‌توان از آنها در ساخت ادوات الکترونیکی استفاده کرد. این مولکول‌ها باید بتوانند میان قطعات مختلف قرار گرفته و عناصر الکترونیک فعلی را تقلید کنند.
این دیود نانومقیاس همانند یک دریچه عمل کرده که جریان عبوری را یکسویه می‌کند. این دیودها و مولکول‌های نانومقیاس دارای خواصی مشابه با قطعات الکترونیک رایج نظیر ترانزیستور، سیم و رکتیفایر هستند. بینگ‌کیان زو از محققان دانشگاه جورجیا یک رشته DNA از 11 جفت باز ساختند و آن را به یک مدار الکترونیکی متصل کردند. این فاصله تنها چند نانومتر است.
DNA به تنهایی نمی‌تواند نقش دیود را ایفا کند اما زمانی که روی آن از مولکولی موسوم به کورالین پوشانده می‌شود می‌تواند نقش دیود را ایفا کند. این مولکول بین رشته DNA قرار گرفته و رفتار مداری این ساختار را بهبود می‌دهد.
جریان عبوری از این رشته، 15 برابر بیشتر از دیگر ادوات نظیر دیودها یا رکتیفایرها است. دوبی و همکارانش یک مدل نظری از مولکول‌های DNA ارائه کردند تا درک بهتری از رفتار این دیود داشته باشند.
دوبی می‌گوید: «این مدل به ما اجازه می‌دهد تا رفتار دیود گونه DNA را بهتر درک کنیم. زمانی که مولکول کورالین به ساختار DNA افزوده می‌شود، تقارن آن از بین رفته و رفتاری دیودگونه از خود به نمایش می‌گذارد.»
