پروژه "کنترل حرکت ربات با استفاده از سیگنال‌های نورونی قشر موتوری" با موفقیت در کاشت آرایه‌های الکترودی برای نخستین بار در موش صحرایی از سوی محققان دانشگاه علم و صنعت در حال انجام است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، محمدرضا دلیری مدیر پروژه "کنترل حرکت ربات با استفاده از سیگنال‌های نورونی قشر موتوری" درباره این پروژه که با حمایت ستاد توسعه علوم و فناوری‌های علوم شناختی معاونت علمی در حال انجام است اظهار کرد: به طور کلی هدف ما ایجاد ارتباط مغز با عضو مصنوعی از طریق تفسیر سیگنال های مغزی است. این پروژه توسط پژوهشگران دانشگاه علم و صنعت در حوزه سیستم‌های ارتباط مغز و ماشین در حال پیگیری است. در کشور ما مرکزی که هر دو جنبه تجربی و مهندسی این موضوع را در کنار هم داشته باشد وجود ندارد اما این شرایط را ما در دانشگاه علم و صنعت ایجاد کردیم.
دلیری ادامه داد: در این پروژه رویکرد رمز گشایی سیگنال‌های قشر حرکتی در موش صحرایی ولی با کنترل یک سیستم خارجی است تا موش های صحرایی یک فعالیت موتوری را یاد بگیرند که این فاز به خوبی روی چندین موش صحرایی انجام شد. در مرحله بعد نیاز به دانش کاشت آرایه‌های الکترودی داشتیم که با تعداد الکترود بالا در نواحی مرتبط با حرکت دست انجام شد که این دانش نیز در کشور به ویژه در دانشگاه های صنعتی وجود نداشت .
مدیر آزمایشگاه علوم و مهندسی اعصاب دانشگاه علم و صنعت ایران گفت: در این پروژه علاوه بر کاشت آرایه‌ها نیاز بود تا موش‌هایی که این کاشت در مغز آنها انجام شده به هوش آیند و بعد از کاشت برای مدت زمان طولانی زنده بمانند تا ارتباط بین مغز و ماشین در آنها بدون تخریب در فعالیت‌های رفتاری بررسی شود.
وی خاطر نشان کرد: زنده نگه داشتن این موجود برای مدت طولانی یکی از چالش‌ها در کاشت آرایه‌های الکترودی است تا همزمان سیگنال‌های قشر حرکتی و مولکولی را با کیفیت مناسب در حین انجام فعالیت دریافت کنیم. در حال حاضر در آزمایشگاه موش‌های صحرایی داریم که حدود هشت ماه از کاشت آرایه الکترودی در آنها می‌گذرد و هنوز هم سیگنال‌ها را با کیفیت مناسب از آنها دریافت می‌کنیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت گفت: در این پروژه بیشتر بر روی سیگنال‌های خاصی که به پتانسیل‌های میدانی -محلی معروف هستند تمرکز داشتیم این سیگنال‌ها پایداری بیشتری دارند و برای مدت زمان طولانی می‌توانیم ثبت آنها را داشته باشیم. همچنین نکته دیگر این بود تا از روی سیگنال‌ها میزان فشار و نیرویی که موش صحرایی برای حرکت شی به کار برده برسیم. که در این زمینه به کارایی بالایی در بحث رمزگشایی سیگنال‌ها رسیدیم.
