در یک روش جدید برای درمان آسم و آلرژی‌ها، یک نانوذره زیست‌تخریب‌پذیر همانند اسب تروجان عمل می‌کند و عامل آلرژی‌زا در یک پوسته مخفی می‌سازد و باعث می‌شود تا سیستم ایمنی بدن به آن حمله نکند. در نتیجه، از واکنش‌های آلرژیک و حملات آسم جلوگیری می‌شود. این فناوری هم‌اکنون در مدل موش امتحان شده است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی  فناوری و نوآوری، دانشمندان در تلاش هستند تا با استفاده از نانوذرات از حملات آسم جلوگیری کنند. این فناوری را همچنین می‌توان برای آلرژی‌های غذایی نیز بکار برد.

استفان میلر نویسنده اول مقاله و استاد میکروبیولوژی- ایمنولوژی در در دانشگاه نورس‌وسترن می‌گوید:« یافته‌های جدید، بیانگر یک روش دراز مدت موثر و ایمن و مدرن برای درمان بیماران مبتلا به مشکلات تنفسی و آلرژی‌های غذایی هستند. این روش جدید می‌تواند نیاز به استفاده دراز مدت از داروها را به منظور درمان آلرژی ششی، مرتفع سازد.»

برای اولین بار این شیوه برای ایجاد تلورانس در سیستم ایمنی در بیماری‌های آلرژیک استفاده شد. این روش در بیماری‌های خود ایمنی همچون تصلب چندگانه و بیماری celiac استفاده شده است.

مطالعه آلرژی آسم در موش انجام شده است اما استفاده از این فناوری در کلینیک‌ها برای بیماری‌های خود ایمنی در حال گسترش است. فناوری نانوذره به‌صورت تجاری توسط شرکت Cour Pharmaceuticals Development گسترش یافته است که با میلر همکاری دارد.

نتایج این تحقیق در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences چاپ شده است.

میلر می‌گوید:« این روش درمانی، یک درمان جهانی است. بر اساس اینکه چه نوع آلرژی را می‌خواهید حذف کنید، شما می‌توانید نانوذره را با پروتئین موردنظر بارگذاری کنید.»

نانوذرت از یک پلیمر مورد تایید FDA (یعنی PLGA) تشکیل شده‌اند که شامل اسید لاکتیک و اسید گلیکولیک است. هنگامی که نانوذرات بارگذاری شده با عامل‌ آلرژی‌زا درون جریان خون موش تزریق می‌شوند، سیستم ایمنی متوجه آنها نمی‌شود زیرا سیستم ایمنی آنها را به صورت محموله‌های بی‌ضرر شناسایی می‌کند. در ادامه نانوذره و محموله مخفی آن توسط یک ماکروفاگ (نوعی تمیزکننده سلولی) مصرف می‌شود.

میلر می‌گوید:« ماکروفاگ عامل آلرژی‌زا یا آنتی‌ژن را به گونه‌ای به سیستم ایمنی معرفی می‌کند که گویی آنها ( عامل آلرژی) متعلق به ماکروفاگ هستند. و از این رو سیستم ایمنی به عامل آلرژی‌زا حمله نمی‌کند و سیستم ایمنی به حالت نرمال و طبیعی خود باز می‌گردد.»

عامل ‌آلرژی‌زا به درون شش‌های موشی که نسبت به یک پروتئین خاص آلرژی دارد و آنتی‌بادی‌های آن در جریان خون آن موجود هستند، تزریق می‌شود. در نتیجه موش دچار یک واکنش آلرژیک شبه آسم می‌شود. بعد از اینکه موش تحت درمان روش نانوذره‌ای قرار گرفت، چنین واکنش‌هایی از آنها مشاهده نشد.

این روش درمانی دارای یک مزیت دیگر نیز است. این روش از طریق افزایش تعداد سلول‌های T شکل منجر به یک سیستم دفاعی طبیع‌تر و هماهنگ‌تر می‌شود. در حقیقت این روش منجر به غیرفعال‌سازی سلول‌های Th2 T که سبب آلرژی و انبساط سلول‌های T سالم و خوب می‌شوند، می‌گردد.

منبع : https://www.sciencedaily.com/releases/2016/04/160418161000.htm