چرخه عمر یک استارت‌آپ از مرحله شکل‌گیری ایده به وجود می‌آید و تا زمانی که این ایده به یک شرکت تبدیل شود، ادامه پیدا می‌کند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، چرخه عمر یک استارت‌آپ از مرحله شکل‌گیری ایده به وجود می‌آید و تا زمانی که این ایده به یک شرکت تبدیل شود، ادامه پیدا می‌کند. اگرچه مدل‌های مختلفی برای چرخه عمر استارت‌آپ پیشنهاد شده است اما سه مدل از همه مشهورتر و رایج‌ترند و اغلب استارت‌آپ‌های بزرگ دنیا بر اساس این مدل‌ها به وجود آمده و پولساز شده‌اند. این مدل‌ها شامل مدل توسعه مشتری، مراحل سرمایه‌گذاری و ژنوم است. در این شماره با مدل مراحل سرمایه‌گذاری و سازوکاری که برای رشد یک استارت‌آپ دارد، آشنا می‌شوید.
استارت‌آپ چیست؟
خیلی‌ها همین که کلمه استارت‌آپ به گوششان می‌خورد، شرکت کوچکی را تصور می‌کنند که نهایتا دو، سه نفر در آن مشغول به کار هستند و لزوما مکان خاصی هم ندارد و در یک اتاق‌خواب کوچک از یک منزل مسکونی هم قابل مدیریت است. اما این تعریف لزوما در مورد همه استارت‌آپ‌ها صدق نمی‌کند و تفاوت زیادی نیز با مفهوم این کلمه دارد. در واقع اگرچه استارت‌آپ‌ها می‌توانند کوچک و جمع‌وجور باشند، اما به هر شرکت کوچکی استارت‌آپ گفته نمی‌شود. استارت‌آپ در اصل به سازمان یا گروهی موقتی گفته می‌شود که متشکل از یک یا چند کارآفرین است. این عده بر اساس یک ایده اولیه دور هم جمع شده‌اند تا آن ایده اولیه را اجرایی کنند. بر اساس هر مدلی از کسب‌وکار که یک استارت‌آپ شروع به رشد کند و محصول یا خدمت مورد نظر به بازار عرضه شود، آن استارت‌آپ نیز به نوعی تغییر ماهیت می‌دهد و به یک شرکت تبدیل می‌شود.
گام‌به‌گام با مدل مراحل سرمایه‌گذاری
مدل مراحل سرمایه‌گذاری که به رشد ایده اولیه استارپ‌آپ و تبدیل آن به یک ایده واقعی منجر می‌شود، از چهار مرحله اصلی تشکیل شده است. در این مدل، همان‌طور که از نامش پیداست، تمرکز اصلی گروه تشکیل شده بر مساله جذب سرمایه‌گذاران بیشتر است.
1- مرحله اول این مدل ایده‌پردازی یا دانه‌ریزی نام دارد. در این مرحله کارآفرین یا کارآفرین‌ها باید آن‌قدر سرمایه داشته باشند که بتوانند نمونه اولیه محصولشان را بسازند یا خدمت مورد نظر خود را به بازار عرضه کنند. این مبلغ به قدری است که کارآفرین می‌تواند آن را از طریق نزدیکان و دوستان یا گروهی که به آن سرمایه‌گذاران فرشته گفته می‌شود، تامین کند. در این مرحله استارت‌آپ راه‌اندازی می‌شود و شرکت شکل می‌گیرد و سرمایه اولیه باید هزینه‌های حیاتی اولیه را تامین کند. همچنین در این مرحله بیزینس‌پلن یا طرح تجارت نیز تدوین می‌شود که شامل شرح ایده و دلایلی است که بازار به این خدمت یا محصول جدید نیاز دارد. کارآفرین باید در بیزینس‌پلنی که تهیه می‌کند حجم بازار مورد نظرش را نیز تخمین بزند، روش‌هایی را برای کسب درآمد از این ایده طراحی کند و وضعیت رقابت با سایر شرکت‌ها را نیز در نظر بگیرد. هرچه دقت کارآفرین در تهیه این بیزینس‌پلن بیشتر باشد، احتمال موفقیت نیز بیشتر است.
2- در مرحله دوم یا مرحله ابتدایی، ایده مورد نظر باید عملی و کاربردی شود و کارآفرین بتواند اولین محصول خود را با ارائه کالا یا خدمتی خاص به بازار به دست بیاورد. طبیعی است که این محصول یا خدمت باید قابلیت فروش داشته باشد ولی لزوما نمونه نهایی و کامل ایده نیست. البته معنایش این نیست که محصول مورد نظر نباید انتظارات مشتری را تامین کند. در این مرحله، علاوه بر کسب درآمد، کارآفرین باید به دنبال طراحی روش‌هایی باشد که بتواند سرمایه‌گذاران بیشتری را جلب کند یا از کسب و کار مورد نظر خارج شود. اگر در این کار تاخیر کند، ممکن است تعداد رقبایش در بازار زیاد و کسب‌و‌کارش نابود شود. اگر سرمایه جذب شود و قرار باشد کار ادامه پیدا کند، توسعه نیروی انسانی و منابع نیز باید در همین مرحله مورد توجه جدی قرار بگیرد.
3- مرحله سوم یا مرحله رشد زمانی است که ایده اولیه اجرایی و عملی شده است و کارآفرین توانسته نه‌تنها درآمد کسب کند، بلکه به سود نیز رسیده است. در نتیجه باید استراتژی‌هایی را پیش‌بینی کند که به مرور بتواند همزمان با رشد شرکت سود به دست آمده را نیز افزایش دهد. از اولویت‌های اصلی مرحله رشد استارت‌آپ می‌توان به تمرکز روی بازاریابی و تبلیغات، تامین زیرساخت‌های فنی و عملیاتی، استخدام مدیر ارشد اجرایی و... اشاره کرد. همچنین در این مرحله، استراتژی‌هایی که در گام دوم برای جذب سرمایه بیشتر طراحی شده، اجرا می‌شود و در صورت لزوم مورد بازنگری قرار می‌گیرد. یک استارت‌آپ زمانی می‌تواند سربلند از این مرحله خارج شود که سرمایه‌گذارهای بیشتر یا سرمایه بزرگ‌تری را جذب کند.
4- در چهارمین مرحله یا مرحله آخر هر استارت‌آپ مدیران تصمیم می‌گیرند که آیا باید کسب و کارشان را واگذار کنند و خارج شوند یا سهام خود را در بازار بورس به صورت عمومی عرضه کنند.
