پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، متن کامل یادداشت سعید کرمی؛ سردبیر خبرگزاری فناوری و نوآوری بدین شرح است:
آن یگانه‌ای که تقلب احوال ما به دست اوست، و آن حکیمی که تدبیر روز و شب و هفته و ماه و سال و قرن و هزاره‌ها به اراده اوست، و آن قادری که از پس هر خزانی، بهاری و به دنبال هر بهاری، خزانی را مقدر فرموده و آن پادشاهی که مرگ و حیات همه موجودات به دست اوست، و آن مهربانی که عالم را با نو شدن‌های مکرر قرین نموده، کاش در حال زار و زمستانی ما نظر کند و یخ‌های قلب و روحمان را آب کند و درخت دانش را در وجودمان سرسبز کند و بار و برش را فراوان گرداند و به نعمت دانایی و مهربانی و سرسبزی متنعم گرداندمان.
خلقت را با کهنگی و جمود و سنگ شدن و فسرده شدن پیوندی نیست. پیامبران و اولیاالله را از آن جهت ربیع الانام نامیده‌اند که همچون آفتاب بهار بر جمود و تاریکی می‌تابند و آنها را که مستعد حیاتند جانی دوباره می‌بخشند. باد بهار با نسرین و ریحان چه می‌کند و چطور از چوبی خشک و مرده، درختی تناور و پر بار و بر می‌دهد؟ انبیا نیز از سختی و سرما و کدورت نجاتمان می‌دهند و عین آسمان آبی بهار و عین آب زلال کوهساران و عین دل‌های مشتاق عارفان، سر حالمان می‌آورند و حالمان را خوش می‌کنند. در تغییر فصل‌ها و رفتن خزان و آمدن بهار حقایقی بس ژرف نهفته است که هوشیاران عالم به دیده اعتبار در آنها می‌نگرند و از این همه نو شدن و دگرگون شدن درس می‌گیرند. خاصه اهل علم و معرفت محتاجند تا پیوسته در معرض تابش بهاری قرار بگبرند و دم به دم خود را نو کنند و حرف نو بزنند که نو را حلاوتی است دگر و باید که از جمود و تحجر بگریزند که کهنگی ملال می‌آورد و تباهی.
از اتفاق هیچ طایفه‌ای به اندازه دانشمندان در معرض خطر جمود و کهنه‌پرستی نیستند و هر آن ممکن است علم خود را به جهلی مقاوم و محکم و مانعی برای روشنگری بدل کنند. ابوالحکم از آن رو ابوجهل می‌شود که نمی‌تواند دست از عقاید پوسیده و سنگ شده جاهلی خود بردارد. در روزگار مدرن هم استبعادی ندارد که دانشمندان در برابر روشنگری و حرف نو و حقایق تازه متجلی شده مقاومت کنند و بهار علم و معرفت را برنتابند. فرمود لاتکرار فی‌التجلی. یعنی که هیچ حقیقتی کهنه و تکراری و ملال‌آور نمی‌شود. هر لحظه به رنگی بت عیار درآید. آنکه کهنه می‌شود تلقی‌های کودکانه ماست از حقیقت و آنچه مثل سنگ سفت و مقاوم می‌شود درک و دریافت ماست که به غلط عین حقیقتش می‌پنداریم و به آن دل می‌بندیم.
اهل دانش به دانایی دل می‌بندند اما این دل بستن معنی‌اش این نیست که جایی برای سخن‌های نو و حرف‌های تازه در ذهن و دلشان باز نکنند. اصلا ذات علم و دانایی قرین حرف نو و تازه است که اگر جز این باشد جهل و نادانی است در لباس علم.
خوب است از شکست‌ها و توفیقات‌مان درس بگیریم. تنها آنها که چیزی نمی‌گویند و دست به کاری نمی‌زنند اشتباه ندارند. هر کاری ملازم خطا و تجربه است که اگر خردمندانه و منتقدانه آن را مرور کند می‌تواند تجربه بیندوزد و توفیقات آتی‌اش را تضمین کند.
خوب است که با مرور عملکرد خودمان و دیگر دستگاه‌های دولتی و غیردولتی بفهمیم دقیقا کجا ایستاده‌ایم و کجا قرار است برویم و چه باید بکنیم. وقوف بر توانایی‌ها و ضعف‌ها و ایده‌ها و آرمان‌ها کمکمان می‌کند تا در مسیر علمی کشور با عزمی راسخ و قدم‌هایی محکم و مطمئن راه‌های ناهموار رشد و توسعه علمی را هموار کنیم. حالا که به گذشته نگاه می‌کنیم و شرایط و اوضاع امروز را با دیروز مقایسه می‌کنیم می‌بینیم که هیچ دوره‌ای به اندازه امروز همه چیز مهیای رشد و توسعه علمی نبوده است.
از رهبر خردمند انقلاب اسلامی و رییس‌جمهور محترم تا اساتید دانشگاه و دانشجویان و کارآفرینان و اقتصاددانان همه متفق شده‌اند که چاره بهبود اوضاع اقتصادی در گرو تحقق ایده درخشان اقتصاد دانش بنیان است. خدا را شکر امروز مقدمات تحقق این ایده فراهم شده است و نظری و عملی فضا آماده است تا نخبگان علمی و بچه‌های هوشیار و توانمند و خوش فکر آستین بالا بزنند و وارد گود شوند. اگر موانع قانونی بر سر راه بوده تا حد زیادی به همت معاونت علمی و فناوری رییس‌جمهوری و همراهی و همدلی مجلس و دولت محترم برداشته شده.
در سایه بسیاری از تفاهم نامه‌ها مسیر پیش رو هموار شده و تسهیلات مقتضیه فراهم آمده است. شرایط سیاسی و اقتصادی نیز مستعد آن است تا از آن اقتصاد متحجر و سرد و افسرده فاصله بگیریم و در اقتصاد دانش بنیان حرف‌های نو بزنیم و کارهای نو انجام دهیم.
