سیستم آموزشی ما به بچه ها می‌گوید بروید وکیل و مهندس و دکتر بشوید، رسانه‌ها فوتبالیست شدن و هنرمند شدن رو تبلیغ میکنند، در خانه هم همه دنبال این هستیم که بچه هایمان درس خوان و تحصیل کرده شوند.
کجای این آموزش و تربیت به بچه ها یاد می‌دهد کارآفرین بشوند؟، برای خودشان کسب و کار داشته باشند؟، شرکت تاسیس کنندو صاحب کار باشند؟، تجارت کنند و تاجر بشوند؟، تقریبا هیچ جا!
کلاً در حال آموزش به بچه هایمان هستیم که در زندگی اصلا ریسک نکنند و همیشه توی عافیت زندگی کنند. کارمند جاهای خوبی بشوند و حقوق بگیر باشند.
چگونه فرزندانمان را برای کارآفرین شدن تربیت کنیم؟
1_ پول تو جیبی دادن به بچه ها عادتیه که ذاتا بچه ها رو غیر مستقل و حقوق بگیر بار میاورد. بچه ها رو منتظر پرداخت منظم بار میاورد. مواجب بگیر و این دقیقا مخالف روحیه کارآفرینی ست.
به نظر میرسد راه حل مناسب این باشد که پول تو جیبی بچه ها مشروط باشد به کمکی که به خانواده میکنند و ارزشی که برای خانواده ایجاد میکنند. یاد بگیرندکه در صورت کمک به خانواده و انجام یک کار خلاقانه و خوب میتوانند پول توجیبی های متغیر بگیرند.
هم خلاقیت پروش پیدا میکند و هم حقوق بگیر و مواجب بگیر نمیشوند.
2_ هر شب برایشان قصه نخوانید. 4 شب شما قصه بخوانید و 3 شب بخواهید انها برای شما قصه بگویند. کارآفرین باید بتواند سناریو ایجاد کند و دیگران را تحت تاثیر قرار بدهد.
3_ بچه ها را تشویق کنید جلوی دوستان خود راجع به اسباب بازیهایشان و بازی هایی که بلدهستند سخنرانی کنند. به آنها یاد بدهید که روی بقیه تاثیر بگذارند و دوستانشان رو با خودشون همراه و هم نظر کنند.
4_ اگه جایی مثلا ً توی رستورانی میروید و خدمات نامناسبی می گیرید به بچه ها یاد بدهید که خدمات نامناسب را تشخیص بدهند و بتوانند انتقاد کنند.
5_ بعضی از ویژگی های کارآفرینی که باید در بچه ها تقویت بشود این ها هستند: نتیجه گرایی، استمرار، رهبری، درون نگری، همبسته بودن
کامرون هارولد.
