در یادداشتی به قلم پرویز کرمی آمده است: آن چیزی که میتواند راه ما را در رسیدن به اهداف عالیه اقتصادی، سیاسی، فرهنگی کوتاه کند و مثل یک میانبر ما را زودتر به نتیجه برساند و در عین حال مثل یک شتابدهنده عمل کند، همین دانشبنیان است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، متن کامل یادداشت پرویز کرمی مشاور رئیس بنیاد ملی نخبگان و دبیر ستاد توسعه فرهنگ علم فناوری واقتصاد دانش بنیان معاونت علمی بدین شرح است:
قبلا هم در اینجا و جاهای دیگر، به مناسبتهای مختلف نوشتهایم و به خودمان و به مسئولین امر یادآوری کردهایم که امروز بیش از هر زمان دیگری شرایط برای تحقق اقتصاد دانشبنیان فراهم است و بیش از هر زمان دیگری موقعیت مناسب است تا همگی با هم جهدی کنیم و این مختصر موانعی را که بر سر راه علم و فناوری وجود دارد، برداریم. واقعبینانه به وضعیت کشور نگاه کنیم، میبینیم که دیگر هیچ عذری پذیرفته نیست تا کار مهم امروز را -یعنی همین اقتصاد دانشبنیان را- به فردا بیندازیم و به دلایل ناموجه دستدست کنیم تا فرصتها -خدایی نکرده- بسوزند و ما نتوانیم از نعمتهای ارزشمندی که خدای متعال سر راهمان قرار داده، بهره ببریم. «شکر نعمت» به تصریح آموزگاران دین و اخلاق، همینی است که قدر داشتههایمان را بدانیم و از آنها در جهت خیر و صلاح دنیا و به خصوص در جهت ارتقای سطح کیفی و کمی زندگی هموطنان بهره ببریم.
بزرگترین نعمتی که خداوند ارزانیمان داشته، نعمت انقلاب اسلامی و
متعاقب آن حاکمیت اسلام -یعنی جمهوری اسلامی ایران- است. اگر خدایی نکرده
در عمل ناکام بمانیم و تجربه حکومت دینی را در اداره جامعه ناکام جلوه دهیم
و کاری کنیم که برای رفع حتی ابتداییترین نیازهایمان دست در برابر
طاغوتهای دنیا دراز کنیم، آن وقت این نعمت از کفمان بیرون میرود و مهر
کفران نعمت تا قیام قیامت بر پیشانیمان میخورد. شکر نعمت، نعمتت افزون
کند/ کفر نعمت از کفت بیرون کند. شکر نعمت همین است که سرعت پیشرفت کشور و
شتاب توسعه علم و فناوری را افزایش دهیم و از علم و تجربه و نیروی انسانی
-به خصوص نیروی جوانان متخصص کشور- و از ظرفیتهای اعتقادی و سیاسی استفاده
کنیم و هر چه زودتر -انشاءالله تعالی- ایران اسلامی را به قلههای شرف و
اقتدار و عزت برسانیم.
این جملات را نباید تعبیر به تعارف و شعار کرد و
چنین پنداشت که برای تهییج قشر دانشگاهی و علمی باید چنین سخنانی بر زبان
آورد، نه اتفاقا اگر به دور و برمان نیک بنگریم و ظرفیتهای موجود و
امکانات دم دستمان را بسنجیم، خیلی زود به این نتیجه میرسیم که امروز بیش
از هر روز دیگری شرایط رشد و توسعه فراهم است، بلکه در بعضی از سطوح حجت بر
ما تمام است که تعلل نکنیم و کلید اقتصاد دانشبنیان را با توجه به
اقتضائات و مبانی اقتصاد مقاومتی بزنیم. شاید بر سر تحقیق اقتصاد
دانشبنیان و بر سر اقدام و عمل اقتصاد مقاومتی یک مانع بیشتر نباشد؛ مانعی
سفت و سخت که با یک همت ملی و عزم علمی میتوانیم از سر راهش برداریم.
مشکل ما در این امر مهم «گفتمانسازی» است که آن را به تعویق انداختهایم و
در فراگیر کردنش هنوز به توفیق نرسیدهایم. رهبر فرزانه انقلاب اسلامی هم
اگر دیدار پرخیر و برکت اخیرشان را با رئیسجمهور محترم و کابینه ساعی و
خدوم دولت دیده باشید، میبینید که بر امر مهم گفتمانسازی اقتصاد
دانشبنیان و بالادست آن اقتصاد مقاومتی تاکید موکد کردند و دستاندرکاران
کلان کشور را سفارش کردند که این مهم را به مثابه یک ضرورت پی بگیرند و
معاونت علمی فناوری ریاستجمهوری را به عنوان متولی اصلی دانشبنیان همراهی
کنند و تنهایش نگذارند. یکی از نعمتهای مهمی که امروز باید قدرش را
بدانیم همین همدلی و همزبانی مسئولین عالی رتبه نظام اسلامی است.
امروز
دولت و نهادهای عالی جمهوری اسلامی هم از صدر تا ذیل بر این امر اتفاق نظر
دارد که اقتصاد کشور را به سمت و سوی دانشبنیان ببرد و قطار رشد و توسعه
را در این ریل حرکت دهد. در واقع آن چیزی که میتواند راه ما را در رسیدن
به اهداف عالیه اقتصادی، سیاسی، فرهنگی کوتاه کند و مثل یک میانبر ما را
زودتر به نتیجه برساند و در عین حال مثل یک شتابدهنده عمل کند، همین
دانشبنیان است که اتفاقا بیش از هر چیزی به کار اقتصاد مقاومتی میآید و
موقعیت و قدرت ما را در «جهان» ممتاز میگرداند. اما همانطوری که بزرگان،
خردمندانه بر گفتمانسازی تاکید فرمودهاند، این مسئله مهم و مقدماتی را پی
بگیریم. البته بحث فرهنگسازی هم هست و ما همواره به قدر وسع کوشیدهایم
چنین فرهنگی را در جامعه احیا و تقویت کنیم و البته در این راه پیشرفتهای
قابل ملاحظهای هم کردهایم.
تا همین چند سال پیش دانشبنیان تعبیری
نامفهوم بود و نه فقط در حوزههای اقتصادی که حتی در محیطهای علمی و
دانشگاهی هم کسی آن را جدی نمی گرفت، حتی خیلیها دقیقا معنی و مفهوم آن را
در نمییافتند، اما امروز اولا به برکت عنایت ویژهای که رهبری روی آن
داشتند و همواره و مکرر روی آن تاکید کردند، ثانیا به همت و تلاش جامعه علم
و فناوری -بهخصوص همکاران ما در معاونت علمی فناوری ریاست جمهوری-،
ثالثاً به دلیل ورود نیروی نخبه و جوان و دانشگاهی به این عرصه، رابعا به
دلیل عملکرد مفید رسانهها، چه رسانههای مکتوب و چه رسانههای دیداری -
شنیداری و فضای مجازی و نیز نقش موثر رسانه ملی، مفاهیم و مباحث دانشبنیان
فراگیر شده، بلکه در ذهن و ضمیر جامعه به امری «مفهوم» بدل شده.
چیزی که
پیشتر عرض کردم «همه مقدمات و شرایط فراهم است» ناظر بر همین چیزهاست که
حالا ابر و باد و مه و خورشید فلک درکارند تا بتوانیم کار ملی اقتصاد
دانشبنیان را پیش ببریم و انشاءالله به نتیجه برسانیم. ما آنچه در توان
داریم باید به کار ببندیم تا تجربه جمهوری اسلامی در عرصه رفاه و پیشرفت به
توفیق برسد که برای مسلمانان جهان و برای مستضعفین دنیا سرمشق و الگو شود.
انشاءالله تعالی.
*