اگر چه گلایه‌های زیادی از فضای کسب‌وکار ایران و آمادگی آن برای کارآفرینی وجود دارد اما در کنار تمامی این انتقادات نمی‌توان این حقیقت را کتمان کرد که بحمدلله این روزها تعداد زیادی از جوان‌های تحصیل کرده مملکت به فکر راه‌اندازی کسب‌وکارهایی هستند که تعبیر رویاهای ماجراجویانه آنها باشد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، در این بین برخی اصطلاحات تخصصی در حوزه شرکت‌های نوپا یا استارتاپ‌ها هستند که آشنایی با آنها علی‌الخصوص برای کسانی که چندان تحصیلات مرتبط با کارآفرینی نداشته‌اند ضروری است.
قصد داشتم در این زمینه شخصا مطلبی بنویسم اما با جستجوی مختصری در وب به یک مطلب خوب در سایت آواتک برخوردم که تعاریف زیر را با اندکی اصلاح و تخلیص از سایت این مجموعه نقل می‌کنم.
▪️Angel Investors
فرشتگان کسب و کار – اشخاصی هستند که با ورود خود به یک استارتاپ، به غیر از امید، تجربه، شبکه افراد و سرمایه می‌آورند. تفاوت آنها با سرمایه‌گذاران معمولی در ریسک‌پذیری بالا، نوع مشارکت آنها و میزان زمانی است که بروی استارتاپ می‌گذارند.
▪️Anti Dilution Right
حق جلوگیری از رقیق شدن سهام – شخصی که دارای این حق باشد، می‌تواند به مدت معینی از رقیق شدن سهام خود که به واسطه جذب سرمایه اتفاق می‌افتد جلوگیری کند. درصد سهم کلیه سهامداران یک شرکت با جذب سرمایه جدید از طریق شخص ثالث، کاهش می‌یابد (رقیق می‌شود) بخشی از سهام که دارای حق جلوگیری از رقیق شدن باشد، مشمول این کاهش نمی‌شود.
▪️Bootstrapping
به فرایند راه اندازی یک کسب‌وکار می‌گویند که از ابتدای آن خودکفاست. به این معنی که بدون نیاز به کمک و منابع مالی خارجی ادامه می‌یابد. در دنیای استارتاپ، صاحبین یک کسب‌وکار می‌توانند با استفاده از سود فعالیت‌شان و سرمایه‌گذاری آن در همان استارتاپ، کنترل شرکت را حفظ می‌نمایند.
به میزان هزینه کرد یک استارتاپ در زمان مشخص می‌گویند. مبلغی است که یک استارتاپ در حال حاضر بطور ماهانه خرج می‌کند تا جوابگوی مخارج خود قبل از سوددهی اولیه باشد.
اگر در یک آسانسور با یک سرمایه‌گذار همراه شوید و فقط ۶۰ ثانیه وقت داشته باشید که تا ایده خود و دلیل اینکه ارزش سرمایه‌گذاری دارید را به او بگویید، چه خواهید گفت؟ اگر شما نتوانید ایده خود را در ۶۰ ثانیه طوری بیان کنید که همه متوجه شوند، احتمالا یک جای کار ایراد دارد. بطور کلی ارائه آسانسوری شامل معرفی مشکل، راه‌حل، مشتریان و معرفی تیم کارآفرین یا صاحبان ایده است.
سهام تشویقی کارکنان – سهامی است که به مرور زمان به واسطه حضور یک کارمند توانمند و مستعد به او تعلق می‌گیرد. بنیانگذاران معمولا در استارتاپ‌ها ۵ الی ۲۰ درصد از سهام شرکت را برای تخصیص به کارمندان تخصیص می‌دهند. این کار با هدف حفظ استعدادها و جلوگیری از خروج آنها به دیگر شرکت‌ها انجام می‌شود. بطور مثال یک کارمند ارشد ممکن است سالانه ۰/۵ درصد از سهام شرکت را طی ۵ سال صاحب شود (سالانه ۰/۱ درصد)
جذب سرمایه – به دریافت سرمایه جدید در یک استارتاپ می‌گویند. بطور مثال یک استارتاپ برای دریافت سرمایه لازم برای مرحله رشد، مبلغ ۴۰۰ میلیون تومان جذب می‌نماید. اگر فرض کنیم ارزش شرکت قبل از جذب سرمایه ۱/۶ میلیارد تومان بوده باشد، (ارزش بعد از جذب سرمایه ۲ میلیارد تومان خواهد بود) سرمایه‌گذار با آوردن ۴۰۰ میلیون تومان به شرکت، ۲۰ درصد از سهام شرکت را صاحب خواهد شد و در اثر آن مابقی سهامداران بخشی از درصد سهام خود را از دست خواهند داد (ولی ارزش سهم‌شان تغییر نخواهد کرد)
