به خدا سوگند! حتی اگر قطعه سنگی به ما علاقمند باشد، خداوند آن سنگ را نیز با ما محشور خواهد کرد. آیا دین غیر از عشق و محبت است! «امام باقر(ع)»
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، یکی از اصحاب می گوید: من در محضر ابو جعفر امام باقر(ع) بودم، مردی از شیعیان خراسان که با پای پیاده به زیارت حضرت شتافته بود وارد مجلس شد و پاهای زخمی و ورم کرده اش را از کفش بیرون آورد و به امام نشان داد و عرضه داشت: به خدا سوگند، از آنجا که حرکت کردم و به زیارت شما شتافتم و این همه درد و رنج را که به جان خریدم فقط و فقط برای محبت شما اهل بیت بود!
امام(ع) مرد خراسانی را مورد تفقّد و دلجویی قرار داد و محبتش را اینگونه پاسخ داد: «وَ اللَّهِ لَوْ أَحَبَّنَا حَجَرٌ حَشَرَهُ اللَّهُ مَعَنَا وَ هَلِ الدِّینُ إِلَّا الْحُب!»
به خدا سوگند! حتی اگر قطعه سنگی به ما علاقمند باشد، خداوند آن سنگ را نیز با ما محشور خواهد کرد. آیا دین غیر از عشق و محبت است!
سپس امام (ع) به این کلام خداوند استناد کردکه می فرماید: « قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ» (آل عمران/31)
بگو:اگر خدا را دوست دارید، از من پیروى کنید! تا خدا نیز شما را دوست بدارد.»
(تفسیر البرهان ج 1 ص 611، تفسیر العیاشی ج1 ص167، بحار الانوار ج 27 ص 95)
اگر امروز شیعیان عراق با علاقه وافر پاهای زائران حسینی را می شویند و بر زخمهایشان مرهم می گذارند، گرد و غبار از کفش زائران پاک می کنند و در خدمتگزاری به آنان گوی سبقت را از همدیگر می ربایند، درسی است که از اولیاء دین آموخته اند.
