پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری

کن‌ست به چه معناست

کن‌ست از دو کلمه‌ی کن (can) به معنای قوطی و ست (sat) که مخفف کلمه (satellite) به معنای ماهواره است، ساخته شده است. کن‌ست در حقیقت یک ماهواره‌ یا کاوشگر فضایی کوچک است که در ابعاد حدود یک قوطی، با جرم محدود و شرایطی مشابه یک پروژه فضایی اما در مقیاس کوچکتر از هر نظر، طراحی و ساخته می شود. کن ست را می‌توان با وسایلی از قبیل راکت و بالون از ارتفاع‌های مختلف رها کرد تا در ضمن فرود سالم به زمین، مأموریت موردنظر را که مشابه مأموریت یک ماهواره یا کاوشگر است به انجام برساند. 

در مسابقات کن ست ایران، کن‌ست ها باید در یکی از دو دسته (کلاس) وزنی و ابعادی که قید شده است طراحی و ساخته شوند. همچنین یک کن‌ست اغلب شامل تمام قسمت‌های اساسی یک ماهواره یا کاوشگر از جمله زیرسیستم‌های توان، مدیریت داده و فرمان، مخابرات، سازه و بازیابی می باشد تا به کمک آنها بتواند مأموریت خود را به انجام برساند.

مأموریت‌های کن‌ست 

این دوره از مسابقات در دو مأموریت سنجشی- ارتباطی و علمی- اکتشافی برگزار می‌شود. در مأموریت سنجشی- ارتباطی، کن‌ست باید علاوه بر اندازه‌گیری پارامترهای اصلی بررسی شرایط جوی شامل دما، فشار، موقعیت (طول و عرض جغرافیایی (GPS) و رطوبت، در مسیر فرود روی زمین، اقدام به تصویربرداری کند. تصاویر باید به صورت آنی به زمین ارسال شود و یا بر روی حافظه ذخیره شده و پس از فرود بازیابی شوند. اطلاعات بدست آمده باید از نظر کیفیت به گونه‌ای باشد که در آن جزئیات سطح زمین رؤیت شود.

تحویل پارامترهای اندازه‌گیری‌شده، مطابق قالب داده‌ها پس از دریافت به‌صورت آنی و یا بازیابی از روی حافظه، نمایش مناسب داده‌های دریافت‌شده به صورت آنی در ایستگاه زمینی، دقت مقادیر اندازه‌گیری شده، نرخ به روز رسانی، صحت ارتباط مخابراتی بین کن‌ست و ایستگاه زمینی، کیفیت و ابعاد تصویر، تعداد و نرخ فریم‌های تصویر (یا ویدیوی) ارسالی، صحت ذخیره‌سازی و بازیابی داده‌ها پس از عملیات و صحت ارتباط مخابراتی بین کن‌ست و ایستگاه زمینی از جمله پارامترهایی است که در مأموریت سنجشی- ارتباطی مورد ارزیابی قرار می گیرد.

دومین مأموریت، علمی- اکتشافی است. این مأموریت، در واقع شبیه‌سازی مأموریت یک کاوشگر فضایی است که در نقطه مشخص شده توسط تیم برگزار کننده فرود می‌آید. تمام مراحل مأموریت کاوشگرهای فضایی شامل مراحل اوج‌دهی موجود زنده تا ارتفاع‌های زیرمداری و بازگرداندن آن به زمین در این مأموریت انجام می‌شود. کن‌ست طراحی شده دارای دو بخش پشتیبان و محموله (کپسول زیستی) است، که در آن محموله در ارتفاع حدود ۱۰۰ متری از بخش پشتیبان جدا شده و پشتیبان و محموله به صورت جداگانه به کمک زیرسیستم بازیابی خود به زمین می‌‌نشینند با در نظر گرفتن این مهم که محموله باید در نقطه‌ی مشخص شده فرود بیاید.

محموله حامل یک تخم مرغ سالم است. این تخم مرغ در روز آزمون رهاسازی باید توسط تیم شرکت کننده به تیم داوری ارائه شده و مجدداً تحویل گرفته شود. حفظ سلامت تخم مرغ یکی از الزامات اصلی این مأموریت است. توجه شود که جرم تخم مرغ به عنوان بخشی از جرم کن ست مد نظر قرار می‌گیرد. محموله تنها شامل تخم مرغ است و  به کمک چتر خود بازیابی خواهد شد. این چتر باید داخل محفظه بخش پشتیبان قرار گیرد. 

محموله طراحی شده در این مأموریت باید از محل رهایش به صورت خودکار به سمت نقطه‌ای بر روی زمین، که در روز مسابقات تعیین می‌گردد، حرکت کند. طول و عرض جغرافیایی نقطه هدف در روز عملیات به اطلاع تیم‌های شرکت کننده خواهد رسید.

سلامت کامل محموله زیستی (تخم مرغ) و سایر بخش‌های کن‌ست پس از فرود، جدایش کامل و موفق بین محموله و بخش پشتیبان در ارتفاع حدود ۱۰۰ متری از سطح زمین، صحت ارتباط مخابراتی بین کن‌ست و ایستگاه زمینی، تحویل داده‌های سنجش وضعیت داخل محموله زیستی شامل دما، فشار، میزان غلظت اکسیژن و دی اکسید کربن و نمایش آنی آن‌ها در ایستگاه زمینی، کنترل دمای داخل محموله و حفظ آن در ۲۵ درجه سانتیگراد، تصویر برداری از داخل محفظه محموله با وضوح مناسب به طوری که سلامت محموله قابل تشخیص باشد، تهیه حداقل یک تصویر و یا ویدیو از محموله توسط بخش پشتیبان پس از انجام جدایش تا هنگام فرود 

تعیین شتاب لحظه‌ای در سه محور و موقعیت جغرافیایی کن‌‌ست نیز مواردی است که در بخش مأموریت، علمی- اکتشافی مورد سنجش قرار خواهد گرفت