پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری

وی افزود: روند تحقیق و پژوهش و یا هرگونه فعالیت علمی دیگر باید به‌گونه‌ای باشد که جامعه اثرات آن را به‌وضوح ببیند.

انصاری ادامه داد: تأکید بر آموزش و پرداخت به مسائل نظری سبب شده است دانشجویان توان بالایی در محاسبات و حتی نظریه‌پردازی داشته باشند و به‌راحتی مسائل پیچیده مهندسی را با پارامترهای موجود حل کنند اما همین دانشجویان در غالب موارد توان عملیاتی‌کردن آنچه را حل کرده‌اند، ندارند.

محقق برجسته مهندسی مکانیک اضافه کرد: از سوی دیگر، موضوعات پایان‌نامه‌ها و رساله‌های دکتری یا با نیازهای واقعی کشور همخوانی ندارد، یا از قابلیت اجرایی برخوردار نیست و یا حتی در پاره‌ای موارد که عنوان از موضوعات‌روز جهان علم است، ابزار و امکانات مورد نیاز برای عملیاتی‌شدن نتایج تحقیقات و پژوهش‌های جامعه علمی در کشور وجود ندارد؛ به‌عبارت بهتر، بهرۀ فعالیت‌های علمی دانشگاه‌های بومی به دیگری می‌رسد.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه تربیت‌مدرس با اشاره به موضوع اشتغال دانش‌آموختگان، اظهار داشت: یکی از مزایای تعریف پروژه‌های کابردی، افزایش توان و مهارت عملیاتی دانشجویان برای حضورفعال و نقش‌آفرینی در صنعت است. متأسفانه بخش قابل‌توجهی از دانش‌آموختگان کشور، قابلیت حضور در صنعت را ندارد و این مهم در شرایطی که دولت و دانشگاه از استخدام نیروی‌انسانی اشباع شده‌اند، نتایج نامطلوب بیشتری دارد.

انصاری ایجاد و گسترش شرکت‌های دانش‌بنیان را یکی از راهکارهای اساسی برای بکارگیری تخصص و ایده دانش‌آموختگان دانست و ادامه داد: زمینه‌سازی برای ایجاد شرکت‌های دانش‌بنیان، یکی از اقدامات مناسب در حوزه دانش‌آموختگان است که علاوه بر خوداشتغالی، کارآفرینی و ثروت‌آوری را نیز به دنبال خواهد داشت؛ البته این اقدام نیازمند پیش‌نیازهای حمایتی و تسهیلگر دولتی است.

وی با بیان اینکه رسیدن به قله نیازمند گام‌های کوچک است، بلندپروازی هیجانی را یکی از دلایل عدم‌موفقیت شرکت‌های دانش‌بنیان برشمرد و تصریح کرد: تحقیق، پژوهش، کاربردی‌کردن و در نهایت تبدیل نتایج حاصل‌شده به محصول امری تدریجی است که نیازمند گام‌های کوچک و استوار است و هرگونه شتابزدگی و برخورد هیجانی شکست را قطعی می‌کند.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه تربیت‌مدرس تأکید کرد: از آنجایی که شرکت‌های دانش‌بنیان غالباً توسط دانشجویان و دانش‌آموختگان جوان تأسیس می‌شود، از مزیت «تجربه» بی‌بهره هستند و همین امر روند حرکتی آنها را دچار اختلال می‌کند. حضور اعضای هیئت‌علمی دانشگاه و متخصصان باتجربه در کنار این جوانان، گروه مناسبی را تشکیل می‌دهد که علاوه بر اندیشه و ایده ناب، انرژی وافر و پتانسیل بالا از تجربه و قابلیت برخورد منطقی نیز برخوردار است. طبیعی است که درصد شکست چنین مجموعه‌ای به صفر میل کند.

محقق برجسته مهندسی مکانیک در ادامه با بیان اینکه نمی‌توان و نباید دور علم حصار کشید، برقراری ارتباطات علمی دوسویه را امری ضروری و اجتناب ‎ناپذیر برای رشد و توسعۀ علمی جوامع دانست و گفت: افزایش دیپلماسی علمی در عین حفظ استقلال علمی کشور، یک ضرورت است.

وی افزود: گرایش به برقراری ارتباط علمی با ایرانیان در همۀ کشورهای دنیا وجود دارد چراکه این ارتباط به‌همان میزان که برای ایران مفید است برای آنها نیز ارزش دارد؛ حتی در کشورهایی مانند امریکا که به ظاهر می‌خواهند با دید سیاسی جامعه علمی ایران را تحریم کنند، دانشگاه‌ها و مراکز علمی معتبر به حفظ ارتباط با جامعه علمی ایران اصرار و تأکید دارند. از سوی دیگر بسیاری کشورهای دیگر مانند کشورهای حوزه اسکاندیناوی، آلمان و ژاپن نیز گزینه‌های بسیار خوبی برای گسترش مبادلات علمی هستند.

انصاری ادامه داد: حضور در کنفرانس‌ها و سمینارهای بین‌المللی زمینه‌ساز ورود محققان و دانشمندان برجسته جهان به کشور را فراهم می‌کند. البته این مهم علاوه بر گسترش ابزارهای تحقیقاتی و امکانات آزمایشگاهی، تسهیل در صدور روادید و یا حمایت‌های مالی، به زیرساخت فرهنگی هم نیازمند است. حضور کوتاه‌مدت این افراد در کشور و شرکت در همایش‌ها و کنفرانس‌های دو-سه روزه امکان آشنایی آنان با توان، ظرفیت و قابلیت جامعه علمی کشور و همچنین فرهنگ اصیل ایرانی فراهم کرده و زمینه‌ساز حضور طولانی‌مدت این دانشمندان و محققان برجسته بین‌المللی خواهد شد.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه تربیت‌مدرس در پایان تعریف پروژه‌های مشترک، تبادل استاد، دانشجو و حتی امکانات و دستگاه‌های تحقیقاتی را از نتایج دیگر دیپلماسی علمی برشمرد.