ایستگاه فضایی بین المللی یک سفینه فضایی بزرگ است که به دور زمین می گردد. این ایستگاه محل زندگی فضانوردان و همچنین یک آزمایشگاه علمی است. کشورهای مختلف در ساخت آن نقش داشته و به کمک یکدیگر از آن استفاده میکنند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، ایستگاه فضایی از قطعات مختلفی تشکیل شده که توسط فضانوردان در فضا به یکدیگر متصل شده اند. ایستگاه فضایی بین المللی حدوداً ۳۵۰ کیلومتر با زمین فاصله دارد و با سرعت تقریبی ۲۸هزار کیلومتر بر ساعت حرکت می کند. به عبارت دیگر در هر ۹۰ دقیقه یک بار به دور زمین می چرخد. ناسا از این ایستگاه برای مطالعه شرایط زندگی و کار در فضا استفاده می کند. این مطالعات به ما در کاوش فضا کمک می کنند.
ایستگاه فضایی بین المللی چند ساله است؟
اولین قطعه ایستگاه در سال ۱۳۷۷ به وسیله یک موشک روسی به فضا پرتاب شد. پس از آن، قطعات دیگر یکی یکی ارسال شدند تا اینکه ۲ سال بعد ایستگاه فضایی آماده شد. اولین فضانوردان در سال ۱۳۷۹ وارد ایستگاه شدند و تا امروز فضانوردان زیادی در ایستگاه فضایی زندگی کرده اند. با مرور زمان قطعات دیگری هم به ایستگاه اضافه شد و نهایتا در سال ۱۳۹۰ ساخت آن کامل شد.
اندازه ایستگاه فضایی بین المللی چه قدر است؟
داخل ایستگاه فضایی به بزرگی یک خانه با ۵ اتاق خواب و یا ۲ هواپیمای بزرگ مسافربری است. این ایستگاه دارای دو دستشویی، و یک سالن ورزش می باشد. ۶ نفر می توانند در آن زندگی کنند. وزن این سازه تقریبا ۴۵۰ تن و طول آن به اندازه یک زمین فوتبال (۱۱۰ متر) است. ایستگاه فضایی مجهز به آزمایشگاه های علمی ساخت کشورهای آمریکا، روسیه، ژاپن و اتحادیه اروپاست.
بخش های مختلف ایستگاه فضایی بین المللی کدام هستند؟
ایستگاه فضایی از بخش های مختلفی تشکیل شده. هر کدام از این بخش ها یک «واحد» نامیده می شوند. واحدهای اولیه شامل قطعاتی بودند که برای کار کردن ایستگاه لازم است. فضانوردان هم در همان واحدها زندگی می کردند. واحدهایی که بخش های مختلف ایستگاه را به یکدیگر متصل می کنند، «گره» (Node) نامیده می شوند. فضانوردان در آزمایشگاه های ایستگاه فضایی به تحقیقات می پردازند.
در اطراف ایستگاه فضایی، صفحات خورشیدی قرار گرفته اند که انرژی خورشیدی را جمع آوری کرده و به برق تبدیل می کنند. بازوهای روباتیکی که به بیرون بدنه ایستگاه متصل شده اند در ساخت ایستگاه فضایی کمک کردند. این بازوها همچنین می توانند فضانوردان را در بیرون از ایستگاه حرکت دهند و آزمایشات علمی را کنترل کنند.
درگاه های اتصال، امکان اتصال فضاپیماها را به ایستگاه فراهم می کنند. فضانوردان جدید و تجهیزات و وسایل از طریق این درگاه ها وارد ایستگاه فضایی می شوند. فضانوردان به وسیله سفینه روسی «سایوز» به ایستگاه فضایی سفر می کنند.
چرا ایستگاه فضایی بینالمللی مهم است؟
ایستگاه فضایی مانند یک خانه در مدار است. از سال ۱۳۷۹ همیشه فضانوردانی در فضا زندگی کرده اند. انجام تحقیقاتی که در آزمایشگاه های ایستگاه فضایی انجام می شود، در زمین امکان ندارد. البته انسان های روی زمین از مزایای این آزمایش ها استفاده می کنند. دانشمندان تاثیر زندگی در فضا را بر روی بدن انسان ها مطالعه می کنند. همچنین ما با ساخت و استفاده از این ایستگاه، نحوه کار کردن طولانی مدت یک سفینه فضایی را یاد گرفته ایم که می توانید در آینده مفید باشد.
ناسا تصمیم دارد انسان ها را به فضا بفرستد و این ایستگاه اولین قدم در این مسیر است. تجربیات به دست آمده از این ایستگاه فضایی ما را برای سفرهای فضایی آینده آماده می سازد.