امروزه به یمن فناوری در حوزه‌های مختلف علمی زندگی آسان‌تر شده است، محققان و متخصصان در تمام حوزه‌ها مشغول فعالیت هستند و حتی دنیای پیچیده مغز نیز از این تحقیقات در امان نمانده و هر روز شاهد خبری جدید از این حوزه هستیم. ایمپلنت مغزی یکی از این فناوری‌ها است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، صدای ترمز، آژیر آمبولانس. تنها چند ثانیه طول کشید. تمام آرزوهایش در همین زمان کوتاه بر باد رفت. جوان بود و بی احتیاط. بعد از آن اتفاق پزشکان به او گفتند که صندلی چرخدار همراه همیشگی اش خواهد بود. اما خودش همواره امیدوار بود تا اینکه در خبرها شنید محققان در حال تحقیق بر روی روشی جدید برای حرکت اندام های فلج هستند. ایمپلنت مغزی فناوری است که این توانایی را به افراد می دهد، افرادی که امید خود را برای زندگی آینده از دست داده اند. البته این تنها یکی از کاربردهای این فناوری نوظهور است.

امروزه به یمن فناوری در حوزه های مختلف علمی زندگی آسان تر شده است، محققان و متخصصان در تمام حوزه ها مشغول فعالیت هستند و حتی دنیای پیچیده مغز نیز از این تحقیقات در امان نمانده و هر روز شاهد خبری جدید از این حوزه هستیم. با پیشرفت فناوری، سیستم‌هایی برای ثبت سیگنال‌های عصبی از قشر مغز طراحی شدند که بعد از ساخت سیستم قسمتی از استخوان جمجمه برداشته می‌شود تا سیستم بتواند در تماس با سطح مغز  یا در عمق های کم یا زیاد آن قرار گیرد، به طور کلی این مفهوم استفاده از ایمپلنت مغزی است. در واقع یک سیستم ایمپلنت مغزی به طور کلی وظیفه ثبت سیگنال‌های عصبی یا تحریک سلول‌های عصبی را بر عهده دارد. این سیستم‌ها از بخش‌های مختلفی تشکیل شده‌اند که در حالت ثبت سیگنال‌های عصبی، الکترودهای طراحی شده پس از برداشته شدن قسمت مشخصی از استخوان جمجمه، در تماس با سطح مغز و یا در عمق‌های کم یا زیاد آن قرار گرفته و با دریافت سیگنال‌های مغزی و ارسال آن‌ها به صورت بی‌سیم به محیط بیرون، امکان پردازش سیگنال‌های دریافتی و استخراج اطلاعات مورد نیاز از آن‌ها را فراهم می‌کنند.

پارکینسون بیماری دیگری است که استفاده از ایمپلنت مغزی مسیر درمان را هموار کرده است، خانواده و دوستان ممکن است متوجه شوند که صورت فرد هیچ حالتی از بیماری را نشان نمی دهد و دستان او حین راه رفتن تاب نمی خورند. صحبت کردن فرد آرام و نامفهوم می شود. علائم بیماری پارکینسون با پیشرفت بیماری بدتر می شود. با اینکه هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما ایمپلنت مغزی امیدها را دو چندان کرده است.

همچنین برای درمان بیماری‌ها و ناهنجاری‌های عصبی و شناختی همچون رفع مشکلات نابینایی، درمان ناشنوایی و صرع می‌توان از این ایمپلنت‌ها استفاده کرد. این گونه سیستم ها همچنین در بازتوانی شناختی هم کاربرد دارند. عقیده بر این است این نوع سیستم‌ها قابلیت آن را دارند که بتوان از آن ها برای ارتقای توانایی انسان در زمینه هایی مانند یادگیری، تمرکز و حافظه مورد استفاده قرار گیرند. در حال حاضر در پژوهش های پیشرو در سطح بین المللی پژوهشگران روی این موضوع مشغول فعالیت هستند. محققان در کشورمان نیز روی این فناوری در مرز دانش در حال تحقیق هستند و این حوزه مورد توجه ستاد توسعه علوم و فناوری های شناختی معاونت علمی قرار گرفته است.

به گفته، محمد حسین مقامی معاون کارگروه ایمپلنت‌های مغزی ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی معاونت علمی با اتمام پروژه‌های مصوب کارگروه ایمپلنت مغزی و با توجه به رویکرد مورد نظر ستاد علوم شناختی، شرایط طراحی چند گونه از سیستم‌های ایمپلنت مغزی در کشور فراهم خواهد شد که این امر برای اولین بار در کشور و به صورت پژوهش همگرا و توسط افراد متخصص از رشته های علمی مختلف انجام می‌شود.

ساخت ایمپلنت های مغزی در دنیا به سرعت در حال رشد است و محققان در تلاش هستند از این فناوری و امکاناتی که در خدمت انسان قرار می دهد بهره لازم را ببرند. با تلاش متخصصان ایرانی ما نیز 0.6 درصد از تولید علم این حوزه را در ده سال گذشته به خود اختصاص داده ایم و براساس آمار موجود، کشور ما جزء 25 کشور اول فعال در حوزه ایمپلنت‌های مغزی است.