سیستم‌های دانشی کاربردی و نشأت گرفته از علوم انسانی ـ اجتماعی، که الزاما برون داد ملموس و مادی ندارند اما از حیث قابلیت ایجاد تغییر و تحول در رفتار بشر و خلق ثروت می تواند از اثرگذاری قابل توجهی برخوردار باشند، فناوری های نرم نامیده می‌شود.        

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، فناوری نرم باید واجد دو ویژگی عمومی باشد: اول، فناوری نرم باید شامل یک سامانده‏ی دانشی کاربردی از ابزارها، رویه ها و مقررات برای حل مسایل باشد؛ دوم، فناوری نرم باید موجب خدمات رسانی در راستای تغییر اجتماعی و گسترش اقتصادی باشد.

به اختصار می‏توان گفت فناوری نرم، فناوری اندیشمندانه ی خلاقیت و نوآوری است که در اندیشه، ایدئولوژی، احساس، ارزش‏ها، دیدگاه ‏های جهانی، رفتارهای فردی و سازمانی و تمامی جنبه‏های غیرمادی جامعه‏ی بشری تمرکز یافته است.  

فناوری نرم مفهوم جدیدی نیست. هزاران سال است که انسان در حال ایجاد و توسعه‌ی فناوری نرم و بهره‌برداری از آن بوده است. اما بدلیل تأثیرات عظیم صنعتی شدن و دستاوردهای چشمگیر علوم و فناوری طبیعی، فناوری نرم تحت پوشش فناوری سخت قرار داشته و به‌عنوان گونه‌ای از فناوری، به‌ندرت به‌طور آگاهانه توسعه یافته است.

اخیراً رفتار بسیاری از مردم به عنوان مصرف‌کنندگان با تأکیدی تازه بر مصرف روحی مطرح شده است. برای رفع این نیاز، آرایه‌ی عظیمی از دانش فرهنگی و منابع فرهنگی در قالب محصولات فرهنگی تدوین و به بازار مصرف ارائه شده است. 

موضوعاتی که فناوری‌های نرم از طریق ترکیب دانش تکنیک‌های علوم طبیعی و علوم فرهنگیـ اجتماعی به آن‌ها می‌پردازد شامل شرایط ظهور و اهمیت فناوری‌های نرم، حرکت به سمت جامعه‌ی دانشی،  اهمیت روز افزون تولید فکر و تحقیق و توسعه می شود.

همچنی از دیگر موضوعات این عرصه می توان به یافتن راه‌حلها برای بهبود سازگاری محیط‌زیست و نظام اجتماعی، پشتیبانی از خشنودی فکری و آرامش خیال، نرم ‌کردن بسیاری از سخت‌افزارها و فعالیت‌های سخت‌افزاری و نیز انسانی کردن هر چه بیشتر سخت‌افزار اشاره کرد.