لایگو برای پنجمین بار در دو سال اخیر موفق به ثبت امواج گرانشی گردید، که کشف اخیر منجر به دستاوردهایی جدیدی میشود که سالهاست فیزیکدانان بدنبالش بودند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، خبرهای خوب امواج گرانشی پایانی ندارد. ماه گذشته سه دانشمند مبدع اصلی رصدخانه امواج گرانشی لایگو، نوبل فیزیک را ربودند. حالا لایگو برای پنجمین بار در دو سال اخیر موفق به ثبت امواج گرانشی گردید، که کشف اخیر منجر به دستاوردهایی جدیدی میشود که سالهاست فیزیکدانان بدنبالش بودند.
این بار اما ماجرا با ثبت امواج_گرانشی به پایان نرسید و دانشمندان برای اولین بار امواج الکترومغناطیس حاصل از ادغام دو ستاره نوترونی را نیز ثبت کردند. برخلاف موارد قبلی که امواج گرانشی ناشی از ادغام #سیاه_چاله های دوتایی بود، این بار پای ستاره‌های نوترونی در میان بود. رویدادی که برای اولین بار ثبت شد و رصد آن اطلاعات دست اولی را برای‌مان به ارمغان آورد که تاییدی بر چندین دهه کار فیزیکدانان نظری بود.
ماجرای رویداد اخیر به ۲۶ مرداد امسال بازمی‌گردد. دو رصدخانه امواج گرانشی لایگو (LIGO) و ویرگو (Virgo) امواج گرانشی منتشرشده بر اثر ادغام دو ستاره‌ی نوترونی را به دام انداختند. اما این پایان کار نبود و حدود دو ثانیه بعد دو رصدخانه‌ی پرتو گاما Fermi و INTEGRAL شاهد فوران پرتو گاما از همان محدوده از آسمان بودند.
حالا نوبت به تلسکوپ‌های مرئی بود که مکان دقیق این رویداد را پیدا کنند. اما مشکل اصلی مشخص نبودن مکان دقیق منبع موج در آسمان بود. با فرا رسیدن شب در کشور شیلی، که میزبان رصخانه‌های حرفه‌ای پرشماری است، تلسکوپ نقشه‌بردای فروسرخ و مرئی (VISTA)، تلسکوپ نقشه‌برداری تلسکوپ بسیار بزرگ (VST) و چند تلسکوپ دیگر جست‌وجو را آغاز کردند تا این که در نهایت تلسکوپ یک متری Swope نقطه‌ی نورانی جدیدی را بسیار نزدیک به کهکشان NGC 4993 تشخیص داد.
به این ترتیب اخترشناسان برای اولین بار توانستند حاصل از یک منبع امواج گرانشی را نیز ثبت کنند. رویدادی که با توجه به تاریخ رصد GW170817 نام گرفت.
رصد و بررسی هم‌زمان یک پدیده در بازه‌ی امواج گرانشی و امواج الکترومغناطیس اتفاقی فوق‌العاده است که سال‌ها منتظر آن بودیم. اکنون می‌توانیم برخی پدیده‌های کیهانی را با نگاهی نو ببینیم و جنبه‌های ناپیدای پیشین را با آن نظاره کنیم.
به قول فیزیکدان - اخترشناس برجسته (النا پین) «در موارد نادری یک دانشمند شانس نظاره‌ی آغاز دورانی جدید (در علم) را دارد. و این نمونه یکی از این لحظات است! "
