محققان موفق به ساخت ساعتهای شبکه نوری فوق دقیق شدهاند، که قادرند، هر 16 میلیارد سال تنها یک ثانیه از دست میدهد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، محققان ژاپنی موفق به ساخت ساعتهای شبکه نوری فوق دقیق شدهاند، که با درجه دقت فوق بالا حوزههای جدیدی از علم را با اندازهگیری تغییرات کوچک نوسانات در نیروی گرانش ایجاد کنند، ساعت طراحیشده، برای زمین شناسان در تشخیص، اندازهگیری و حتی پیشبینی لیزر مفید هستند.
بر اساس این گزارش؛ ساعتهای طراحیشده، با استفاده از اتمهای فوق سرد در شبکهای از پرتوهای لیزری ساختهشده، است و حدود 1000 برابر دقیقتر از ساعتهای اتمی مورداستفاده کنونی برای تعریف زمان است. هر اتم استرانسیوم در هر نقطه پیالهای شکل از یک شبکه لیزری مانند جعبه تخممرغ و درون مخزی با سرمای منفی 180 درجه سانتی گراد نگهداری میشود.
دانشمندان با اندازهگیری فرکانس نور جذبشده توسط میلیونها اتم توانستهاند از آن برای اندازهگیری زمان استفاده کنند.
ساعت نوری یک مدل ذهنی و نه تجربی برای اثبات نظری خصوصیتی از زمان است که در نظریه نسبیت خاص انیشتین مطرحشده است. بر اساس آنوقتی ساعتی در حال حرکت است خصوصاً با سرعت خیلی بالا و نزدیک بهسرعت نور، زمان را آهستهتر از مقدار آن در مقایسه بازمانی که ساکن است به ما نشان میدهد.
این مدل یک ساعت نوری که ساکن است را به ما نشان میدهد، این مدل یک ساعت نوری ساده را در نظر میگیرد که در آن دو آینه به فاصله 150 هزار کیلومتر از هم قرارگرفتهاند و پرتو لیزری بین آینهها در حال رفتوبرگشت است، ازآنجاکه سرعت نور 300 هزار کیلومتر در ثانیه است هرکدام از آینهها هر یک ثانیه یکبار پالس نور را بازتاب میدهند.
از سوی دیگر؛ اگر آینه با سرعتی در حد نصف سرعت نور حرکت کند، از دید ناظر ساکن، نور باید مسافت طولانیتری را طی کند تا به آینه دوم برسد.
با توجه به اینکه مسافت طی شده، پالس نور را افزایش میدهد درحالیکه سرعت نور ثابت است تنها وقتی این معما قابلحل است که از دید ناظر ساکن کند شده باشد یا به عبارتی زمان بیشتری برای سرعت متحرک نسبت به ساعتی که ثابت است گذشته باشد.
تمام ماجرای ساعت نوری نسبیت خاص است، ساعتی که ادعایی دربازژره اندازهگیری دقیق زمان ندارد و تنها میخواهد یکی از دیدگاههای شگفتانگیز قرن بیستم درباره زمان را بیان کند. در حقیقت حرکت با سرعتی نزدیک بهسرعت نور، نبض زمان را کند میکند،