خیابان فردوسی، میدان مشق یا حتی بازار تاریخی تهران، نقطه‌اش فرقی نمی‌کند، اما هستند بناهای تاریخی زیادی که درهای فلزی و قفل‌های زنگ‌زده در ورودی‌شان تاریخ را درون آن‌ها زندانی کرده تا شاید روزی منجی از راه دور برسد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، «مهمانپذیر گیلان نو» در خیابان فردوسی و درست روبه‌روی خیابان کوشک مصری، امروز همان منجی را دارد، کسی که چند بنای تاریخی در کاشان را هم به مرمت‌گران سپرد، حالا چند سالی است که مهمانپذیر گیلان نو در حریم میدان مشق را تملک کرده، هر چند نخستین قصد او تخریب ونوسازی زمین این مهمانپذیر صد ساله بوده، اما حالا رضایت داده تا این بنا را درست مانند روزهای نخست‌اش سرپا کنند.
به گزارش ایسنا، می‌گویند در چند سال اولیه ساخت هتل، سربازان جنگ جهانی دوم بیشتر به این بنا رفت‌وآمد داشتند و به مرور به دلیل تردد زیاد گیلانی‌ها و رشتی‌ها، نام این مهمانپذیر را «گیلان نو» گذاشتند.
با باز شدن درهای این مهمانپذیر، مالک چند ساله گذشته‌ی این بنا رسما کار مرمت خود این مهمانپذیر را آغاز می‌کند تا با تشویق بخش خصوصی و شهرداری، هرچه سریع‌تر بتواند از ان بهره‌برداری کند.
روز گذشته شنبه ۲۰ مرداد، برای نخستین بار در مهمانپذیر «گیلان‌نو» به روی عموم باز شد تا با آغاز طرحی با عنوان «یادبود اولین رویداد مرمتی قلب طهران، با مشارکت بخش خصوصی، شهروندان و شورایاران» کلید مرمت و احیای این بنای تاریخی روشن شود.
مهمانپذیر دو طبقه است، هر چند در ظاهر دستی به سر روی آن کشیده‌اند تا شهردار منطقه ۱۲ ظاهری آراسته‌تر ازا ین بنا را به چشم ببیند، اما خود بنا که سال‌های سال است به حال خود رها شده و حالا قرار است با ظهور منجی‌اش سرپا شود، با وجود کلنگ‌هایی که به جداره‌ی دیوارهای بنا خورده تا الحاقات اولیه را حذف کند به نظر آن‌قدر توانایی دارد که خود را تا زمان مرمت کامل سرپا نگه‌دارد.
هر چند تزئینات زیادی در ظاهرامروز مهمانپذیر به چشم نمی‌خورد، اما معماری بنا، خود تحسین‌برانگیز است، به خصوص جداره‌ی خارجی بنا در خیابان فردوسی و کاشی‌هایی که هنوز لعاب نخستین روزهای عمر پهلوی را به تن دارند.
هر چند به نظر می‌رسد در طول سال‌های مختلف برخی بخش‌ها مانند سرویس‌های بهداشتی و حمام به مهمانپذیر اضافه شده یا بخش‌هایی از دیواره‌ی بالایی برای نصب کولر خراب شده‌اند، اما خوشبختانه آن هنوز آن‌قدر از اصل بنا سالم مانده تا بتوان آن را همان‌طور که هست نشان داد.
محمد احمدی، دبیر شورا یاری محله فردوسی و وکیل مالک این مهمانپذیر در گفت‌وگو با ایسنا می‌گوید: ساختمان مهمانپذیر «گیلان‌نو» در سال ۱۳۰۵ ساخته شده، سرقفلی آن متعلق به آقایی به نام «آزما» بود که پسر او حدود ۹۰ سال گذشته در همین مکان به دنیا آمد.
او با بیان این‌که این مهمانپذیر به دلیل تردد زیادِ گیلانی‌ها به مرور به پاتوق شمالی‌ها تبدیل می‌شود، ادامه می‌دهد: به همین دلیل این مکان به «مهمانپذیر گیلان نو» معروف می‌شود. آن تا سال ۸۳ نیز مسافر می‌پذیرفته است، اما به دلیل کهولت سن بازماندگان بنا، دیگر پذیرش مسافر نداشته و این مکان به صورت مخروبه و متروکه درآمد تا این‌که آقایان عامری‌ها که خانه‌ی عامری‌ها در کاشان نیز متعلق به ان‌ها بود، این بنا را نیز تملک می‌کنند.
وی با اشاره به این‌که مالک جدید درخواست تخریب و نوسازی به شهرداری داده بود، ادامه می‌دهد: من به عنوان دبیر شورا یاری محله فردوسی، ازآن‌ها دعوت به صحبت و مذاکره برای برپا ماندن این هتل و مرمت و استفاده از آن را کرد، که خوشبختانه قبول کردند.
این وکیل دادگستری با اشاره به رضایت مالک مهمانپذیر گیلان‌نو برای تخریب نکردن این بنای ارزشمند، می‌افزاید: چون این بنا در فهرست آثار ملی به ثبت نرسیده است، مالک به راحتی می‌توانست مجوز تخریب را بگیرد، اما خوشبختانه پرونده قبل از این‌که اعلام نظری از سوی دیوان عدالت اداری داده شود، برگشت خورد و توانستیم بنا را نجات دهیم.
احمدی با اشاره به حمایت شهردار منطقه ۱۲ برای تسهیل‌گری در مرمت و احیای این مهمانپذیر قدیمی، ادامه می‌دهد: با رضایت مالک بحث مرمت و احیای این بنای تاریخی انجام شد و قراردادهای اولیه بسته شدند و می‌خواهیم در چند فاز مرمت را انجام دهیم.
به گفته‌ی وی بر اساس صحبت‌های اولیه، طبقه اول مهمانپذیر گیلان‌نو بعد از مرمت به کافه رستوران و طبقه دوم آن بله هتل تبدیل می‌شود.
او همچنین در مورد کنده شدن رنگ روی آجرهای دیوارهای هتل در دو طبقه در بخش‌هایی می‌گوید: فعلا گچ‌ها و بارهای اضافی ساختمان در حال حذف شدن هستند، دیوارها هیچ تزئینات خاصی نداشتند، فقط یکسری گچ‌بری‌های معدودی در برخی اتااق‌ها باقی مانده که آن‌ها حفظ می‌شوند، همچنین تمام درهای چوبی در آورده شده و احیاء می‌شوند و تمام آجرها که سال‌های گذشته روی آن‌ها سیمان کشیده شده بود، حذف می‌شوند، امیدواریم این بنا به روزهای خوب گذشته خود برگردد.
وی اضافه می‌کند: کار مرمت این‌بنا هنوز عملا آغاز نشده است، فقط تا کنون بار اضافی ساختمان را برداشته‌ایم و باید ناظر میراث فرهنگی نیز حضور داشته باشد تا کارها آغاز شود.
دبیر شورا یاری محله فردوسی تاکید می‌کند: با وجود ثبت ملی نشدن این بنا، با توجه به مجوزهای گرفته شده، در نخستین اقدامِ شهرداری منطقه ۱۲، بعد از تهیه‌ی طرح‌ها، شهرداری مکاتبات خود را با میراث فرهنگی آغاز می‌کند، تا این کار زیر نظر میراث فرهنگی انجام شود.
به گفته‌ی او؛ هیچ بخشی از این مهمانپذیر تغییر نمی‌کند و آن فقط احیا می‌شود، که احیای آن نیز به همان سبک،با اتاق خواب‌ها و کاربری کافه - رستوران و مهمانپذیر «گیلان نو» است.
پیمان حسین محسنی، شهردار منطقه ۱۲ تهران نیز در این بازدید با اشاره به اهمیت حفظ و حراست از بافت تاریخی برای آینده این بنای تاریخی اظهارکرد: شهرداری در این پروژه نقش تسهیل‌گرای دارد. ما به هیچ عنوان مداخله‌ای نخواهیم داشت و صرفا مالک باید برای انجام مراحل قانونی درخواست خود را ارایه دهد تا پس از هماهنگی با میراث فرهنگی و رعایت مقررات شهرسازی فرآیند مرمت و احیاء هتل گیلان نو را آغاز کند.
وی ادامه داد: برآورد این است که حداکثر تا یکسال آینده این واحد آماده بهره‌برداری شوده و به ارایه خدمات گردشگری و اقامتی به شهروندان و توریست‌ها بپردازد .
تکمیل همایون، تهران‌پژوه نیز در سخنانی اظهار کرد: از حدود پنج سال گذشته از لزوم تأسیس مرکز تهران‌پژوهی گفت و افزود: هیچ کس در طول این مدت حرف ما را گوش نکردهه است اسناد فراوانی از تهران قدیم داریکه که نیاز به یک فضا برای نمایش و جانمایی آن‌ها داریم، اما جائی وجود ندارد و کسی به حرف ما گوش نمی‌کند.
او تاکید کرد: صدها پروژه در تهران مانند پایان‌نامه‌ها، نقشه‌ها و اسناد داریم که پراکنده هستند و باید آن‌ها را در قالب یک طرح جامع دراوریم، هر کس می‌خواهد در مورد تهران کار کند، جائی ندارد که بتواند از اسناد آن به صورت اختصاصی استفاده کند.
تنعمی، یکی از بانیان هتل فردوسی که در گذشته عضو شورایاری محله فردوسی بوده است، اما از مالک بنا خواست تا یک ساله طرح احیای این مهمانپذیر را اجرائی کند، او حتی از وی خواست تا جائی برای میراث فرهنگی نگذارد و طرح خود را جلو ببرد چون میراث فرهنگی در این زمینه سنگ‌اندازی می‌کند.
او به اقدامی که چند سال گذشته برای ساخت یک طبقه اضافه‌تر روی هتل بزرگ فردوسی انجام داده اشاره کرد و افزود: چون میراث فرهگنی اجازه این کار را نمی‌داد شبانه یک طبقه اضافه را روی هتل ایجاد کردیم، کار خودمان را کردیم چون اجازه نمی‌دادند.
انتهای پیام
