پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، شهاب الدین حسین پور کارگردان تئاتر و از فعالان حوزه تبلیغات درباره نقش تبلیغات در جذب مخاطبان تئاتر گفت: معتقدم برای اینکه یک اثر نمایشی با کیفیت بتواند مخاطبان را جذب کند و آنها از دیدن اثر لذت ببرند، لازم است جنبشی برای آن کار شکل بگیرد به شکلی که همه از آن نمایش صحبت کنند. برای این کار باید تمام ابعاد رسانه ای که می توانند این محصول هنری را پوشش دهند در معرفی اثر در نظر گرفته شود به عنوان نمونه تبلیغات باید در سطحی وسیع علاوه بر نشریات و خبرگزاری های رسمی به صورت محیطی و شهری و همچنین مجازی و شبکه های اجتماعی صورت گیرد.

وی ادامه داد: در حال حاضر تبلیغات محیطی که شامل نصب پوستر و تراکت می شود خیلی کم رنگ شده و با قیمت هایی که برای نصب بنرهای شهری و عرشه پل ها در نظر گرفته شده است همه گروه ها نمی توانند برای تبلیغات شهری هزینه کنند و اگر هم بتوانند هزینه تبلیغات شهری را بپردازند باید وارد پروسه ای طولانی اعم از گرفتن نوبت و بازبینی مجدد و خواندن دوباره متن شوند که بسیار وقت گیر است. همین مسایل باعث می شود که تبلیغات در فضای مجازی به صرفه تر و کم هزینه تر باشد البته اینکه صرفا در فضای مجازی تبلیغ کنیم، نمی تواند عامل پرفروش شدن یک نمایش شود. گرچه تبلیغات در فضای مجازی می تواند گزینه تاثیرگذاری باشد اما به شرطی که همه جوانبش رعایت شود چون دیده ایم که نمایش هایی در فضای مجازی تبلیغات گسترده ای کرده و فروخته اند و نمایش هایی که به همان اندازه تبلیغات کرده اند و نفروخته اند.

حسین پور درباره راه های جذب مخاطب در فضای مجازی یادآور شد: مهمترین مساله در فروش اثر، کیفیت است. دومین نکته نیز این است که نمایشی که در فضای مجازی تبلیغ می شود دارای ویژگی هایی باشد مانند حضور بازیگران شناخته شده و یا عوامل دیگر. یک تبلیغ وقتی در فضای مجازی موفق است که وایرال شود و دست به دست بچرخد و زمانی این اتفاق می افتد که یا افراد معتبر و شناخته شده ای در آن پروژه حضور داشته باشند که دلیل انگیزه مردم برای مراجعه به سامانه فروش باشند یا اینکه از گرافیست ها و ویدیوسازهای باهوش و حرفه ای استفاده شود تا با متریالی جذاب این تبلیغات را ارایه کنند.

این کارگردان تئاتر بیان کرد: خیلی وقت ها هم متریال به لحاظ بصری جذابیت دارد ولی خیلی مهم است که در فضای مجازی کسی باشد که بتواند تولید محتوا و خبر کند. این کار یک تخصص است چون خیلی از وقت ها گروه ها به دلیل ضعیف بودن و تکراری بودن کپشن هایی که زیر پست ها می گذارند باعث می شوند که در مخاطبان دافعه به وجود بیاید بنابراین خلاقیت در تصاویر و نوشتار تاثیر مهمی در جذب مخاطب دارد. همچنین تعدد پست اهمیت ندارد بلکه گستردگی پست مهم است به این معنی که اگر همان تعداد پست را در پیج های مختلفی تبلیغ کنند، می توانند به افراد بیشتری اطلاع رسانی کنند.

وی درباره تخصصی بودن حرفه تبلیغات و روابط عمومی گفت: فعالیت در حوزه روابط عمومی و تبلیغات یک کار تیمی است. مارکتینگ یک پروژه یک کار تیمی است که با برنامه ریزی کوتاه مدت و بلندمدت باعث موفق شدن یک محصول می شود که متاسفانه به هیچ عنوان چنین مفهومی در ایران وجود ندارد. ما افراد زبده ای داریم که صرفا روابط عمومی هستند اما نمی‌توانند عامل موفقیت یک تئاتر شوند. یک روابط عمومی درجه یک باید در کنار یک مدیر مارکتینگ، عکاس، گرافیست و خبرنگار حرفه ای و کاربلد قرار بگیرد.

کارگردان «بیوه های غمگین سالار جنگ» ادامه داد: حتی ادمینی فضای مجازی هم در حال حاضر به یک تخصص تبدیل شده است و به عنوان نمونه برای گذاشتن هر پست در فضای مجازی زمان بخصوصی مورد توجه است و یا تبلیغ هر کار با توجه به ژانری که دارد، متفاوت خواهد بود. متاسفانه برخی دوستانی که در حال حاضر در این حوزه فعالیت می کنند تک تخصص هستند و به دلیل برخی حسادت ها و کوته بینی ها بعضی از افراد حاضر نیستند در کنار هم کار کنند و به یک محصول هنری ارتقا دهند و باعث درآمدزایی برای خودشان شوند. بسیاری از فعالان این حوزه دچار مَنم شده اند که این مسایل باعث ضربه زدن به تئاتر شده است.

حسین پور درباره تاثیر انتشار اخبار در رسانه های رسمی و اعتباری که به فعالیت یک پروژه می دهد، عنوان کرد: انتشار اخبار در رسانه های رسمی از اهمیت زیادی برخوردار است چون منتشر شدن خبر یک پروژه در نشریات و خبرگزاری ها باعث می شود که از آن اثر جاپای تاریخی برجا بماند و این وظیفه روابط عمومی یک نمایش است که کاری کند آن اثر در تاریخ باقی بماند و در آینده بتوان به عنوان یک مرجع از آن استفاده کرد. تبلیغات در فضای مجازی و محیطی تاثیرگذار هستند اما هیچ کدام به اعتبار آن پروژه کمک نمی کند.

وی در پایان صحبت هایش متذکر شد: اگر ۱۰۰ پست هم در یک پیج بگذارید به اندازه یک خبر یا مصاحبه در یک روزنامه معتبر اهمیت ندارد. همان قدر که افرادی به رسانه های مجازی توجه دارند بسیاری از افراد هم هستند که همچنان رسانه های رسمی را چک می کنند و روزنامه می خوانند پس نباید از رسانه های رسمی غافل ماند.