پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، به نقل از نیواطلس، شرکت یادشده به منظور پرتاب دو مرحله ای راکت های خود به فضا یک سیستم پرتاب ویژه نیز طراحی کرده که لنچر وان نام دارد و با هواپیماهای ۷۴۷ سازگار شده است.

یک شرکت همکار ویرجین اوربیت که ویرجین گالاتیک نام دارد نیز قصد دارد طرح مشابهی را به اجرا درآورد که هدف از آن گسترش جهانگردی فضایی است. اما ویرجین اوربیت به دنبال پرتاب ماهواره به فضا و قرار دادن آن در مدار زمین است و بر این باور است که استفاده از این روش جدید هزینه های مذکور را تا حد قابل توجهی کاهش می دهد.

به تازگی یک پرواز آزمایشی برای بررسی سیستم های مورد نیاز برای پرتاب راکت به فضا با هواپیماهای ۷۴۷ صورت گرفته و این پرواز موفقیت آمیز توصیف شده است.

برای این کار تغییراتی در بال های هواپیمای ۷۴۷ صورت گرفته تا پرواز آن در ارتفاع ۱۰۷۰۰ متری ممکن شود. این هواپیما راکتی با یک موتور به وزن بیش از ۳۳ هزار کیلوگرم را حمل می کند. مدت فعالیت این موتور حدود سه دقیقه است.

در مرحله بعد که حدود 6 دقیقه طول می کشد ماهواره اصلی در مدار زمین قرار می گیرد و در نهایت هواپیما به زمین بازگشته و برای پرواز بعدی آماده می شود. غلبه بر مشکلات ناشی از وضعیت آب و هوایی نامساعد و کاستن از مدت زمان تاخیر ماموریت های فضایی از جمله دیگر مزایای استفاده از این روش است. انتظار می رود پرتاب عملیاتی ماهواره به فضا بدین شیوه از سال ۲۰۲۱ آغاز شود.