تصویر برداری از بافت بیولوژیک، به روش پخش نوری، میتوان تغییرات مکانی و زمانی جاذب های نور مانند آب، ملانین و یا ساختارهای شیمیایی درون رگ های خونی را اندازه گیری کرد و سپس به کمک الگوریتم های بازسازی تصویر، نقشه سه بعدی تغییرات جذب نور درون بافت را ترسیم کرد.

  به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، از آنجا که معمولا در محل تومور و یا نزدیک رگ های خونی، میزان جذب پرتو و اکسیژن رسانی خون، متفاوت از محیط پیرامونی است، میتوان محتل تومور ( و یا رگزایی اطراف تومور ) و ابعاد آن را در نقشه جذبی مشخص کرد. تا کنون از این روش برای تصویر برداری تومورهای سرطانی در نمونه های حیوانی و انسانی و همچنین بررسی تورم مفاصل و در سالهای اخیر نیز برای تصویر برداری فعالیت های مغزی بهره برداری شده است.
هزینه کم، سرعت بالای پردازش نتایج، پرتو غیر یونیزان و قابل حمل بودن از مزایای این روش نسبت به روش های دیگر تصویر برداری به شمار میرود.

در گذشته برای تصویر برداری از سلول ها و یا برش های نازک نمونه های بیولوژیک فقط از شدت نور استفاده میده ولی شرکت های صاحب نام در سالهیا اخیر، از خواص موجی نور مانند قطبش و همدوسی نیز در ساخت میکروسکوپ های مختلف استفاده کرده اند.
میکروسکوپ های قطبشی و دستگاه های تصویر برداری مبنی بر تداخل سنجی نور که برای تصویر برداری شبکیه، پوست و مجاری قلبی استفاده میشوند از این خانوارها هستند. میتوان روش های نوری را بر اساس قدرت تفکیک فضایی و عمق نفوذ دسته بندی کرد.

منظور از قدرت تفکیک فضایی  توانایی افتراق دو نقطه مجاور هم در یک صفحه افقی و یا عمودی است. یعنی هر چه قدرت تکفیک فضایی بیشتر شود توانایی سامانه برای جداسازی نقاط نزدیک به یکدیر بیشتر خواهد بود.

از طرفی میزان نفوذ نور در بافت به عوامل مختلفی مانند طول موج، غلظت جاذب های موجود در محیط و ... بستگی دارد و معمولا یک تناسب بین این دو کمیت وجود دارد یعنی هر چه قدر تفکیک فضایی بیشتر شود عمق نفوذ نور کمتر شده و اطلاعات عمقی از دست خواهند رفت.

بر اساس این گزارش؛ بررسی تصویر برداری از بافت بیولوژیک به روش پخش نوری موضوعی است که در دهمین شماره لیزر، فوتونیک و ساختارهای میکرونی به آن پرداخته شده است، این کتاب با حمایت ستاد توسعه فناوری لیزر، فوتونیک و ساختارهای میکرونی معاونت علمی و ستاد فرهنگ سازی و اقتصاد دانش بنیان معاونت علمی به چاپ رسیده است.