آهنگساز فیلم سینمایی «غلامرضا تختی» ضمن اشاره به جزییاتی از ساخت موسیقی این اثر، از تعامل متفاوت تیم سه نفره آهنگساز، تهیه‌کننده و کارگردان در این کار گفت.

 به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، افشین عزیزی آهنگساز فیلم سینمایی «غلامرضا تختی» در گفتگو با درباره جزئیات ساخت موسیقی این فیلم سینمایی که این روزها بر پرده سینماهاست، توضیح داد: با توجه به چند وجهی بودن موقعیت و شخصیت غلامرضا تختی، باید فضای آهنگسازی فیلم را به سمتی می‌بردیم که موسیقی فیلم هم دارای وجوه مختلفی باشد. به هر حال شخصیت تختی، شخصیتی دارای پیچیدگی‌های بسیار خاص بود و ضرورت داشت که با توجه به این فضای پیچیده، موسیقی کار ساخته می‌شد.

عزیزی ادامه داد: فیلم تختی روایت‌گر چهار مقطع کودکی، جوانی، میانسالی و روزهای منتهی به مرگ اوست که لازم بود علاوه بر ساخت موسیقی‌های جداگانه برای هریک از این مقاطع زمانی فصل مشترکی هم برای این مقاطع در نظر گرفته شود.

وی افزود: طی سال‌های اخیر موسیقی اغلب فیلم‌ها و آثاری که با موضوعاتی مرتبط با ورزش ساخته شده‌اند، به سمت و سوی موسیقی پهلوانی و ضرب زورخانه رفته‌اند. همین رویکرد نیز موجب شده تا فضای موسیقایی این نوع کارها نیز دچار تکرار شوند. به همین جهت تمام تلاش خود را انجام دادم که محور موسیقی فیلم دچار این فضای تکراری نشود.

این آهنگساز ادامه داد: به هر حال این فیلم ساختار کلاسیکی دارد که باید موسیقی آن نیز روی همین محور کلاسیک قرار می‌گرفت. موضوعی که خوشبختانه هم مدنظر سعید ملکان به عنوان تهیه‌کننده و هم بهرام توکلی به عنوان کارگردان بود و باعث شد که من در این زمینه با فراغ بال بیشتری کارهای مربوط به آهنگسازی را انجام دهم. البته که ما در همین بستر کلاسیک از نشانه‌هایی چون کمانچه، عود، زنگ و ضرب زورخانه استفاده کردیم زیرا می‌خواستیم در فضای موسیقی کلاسیک فیلم نشانه‌هایی از موسیقی سنتی نیز داشته باشیم.

وی با اشاره ساخت موسیقی سکانس مسابقات کشتی ملبورن گفت: به اعتقاد من سکانس مربوط به رقابت تختی در مسابقات ملبورن یکی از بهترین سکانس‌های فیلم‌های ورزشی در ایران است که حداقل من به خاطر ندارم که تاکنون با چنین کیفیتی در حوزه فیلم‌های ورزشی سینمای ایران تولید شده باشد. پس در این چارچوب بود که کار آهنگسازی این ۱۳ دقیقه نیز برای من دشوار می‌شد. به عبارتی ساخت موسیقی این سکانس باید به شکلی می‌بود که مخاطب بتواند در این چند دقیقه که جذاب‌ترین تصویرها پیش روی او قرار می‌گرفت با نوعی از موسیقی مواجه شود که همراهی کاملی با آن داشته باشد. من در این چارچوب بود که از گونه‌های مختلف موسیقی از جمله موسیقی الکترونیک و موسیقی کلاسیک و در مقاطعی از ضرب زورخانه به‌صورت توأمان استفاده کردم که امیدوارم نتیجه کار مورد رضایت مخاطب قرار گرفته باشد.

عزیزی در بخش دیگری از صحبت‌های خود به بخش‌های دیگر فیلم «غلامرضا تختی» اشاره کرد و توضیح داد: غلامرضا تختی به واسطه برخی از تصمیماتی که در طول زندگی خود می‌گرفت با تنهایی‌های متعددی مواجه می‌شد که بخشی از این تنهایی در فیلم بهرام توکلی در قالبی ارزشمند و قدرتمندانه به تصویر کشیده شده بود. من برای موسیقی این مقطع از فیلم هم تلاش کردم تا با در نظر گرفتن یک تم ساده و محوریت ساز عود، فضایی را خلق کنم که به واسطه کارگردانی و تصویربرداری جذاب و ارزشمندی که با آنها مواجه بودم بتواند با مخاطب همراه باشد.

آهنگساز فیلم «غلامرضا تختی» که سوابق متعددی در ساخت موسیقی فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی دارد با بیان اینکه فیلم تختی موسیقی زیادی داشت، گفت: ما برای ساخت موسیقی فیلم زمان زیادی نداشتیم اما به دلیل درک متقابلی که میان سعید ملکان، بهرام توکلی و من به وجود آمده بود، تجربه بسیار ارزشمندی را در حوزه آهنگسازی فیلم به دست آوردم که اگر این فضای دوستانه و هدفمند وجود نداشت قطعاً موسیقی خوبی هم برای فیلم تولید نمی‌شد.

عزیزی افزود: سعید ملکان و بهرام توکلی خیلی درک درستی از موسیقی داشتند به عبارتی آنها می‌دانستند که از موسیقی فیلم چه می‌خواهند و اتفاقاً همین فضای فکری بود که منجر به خلق موسیقی شد که امیدوارم مورد توجه مخاطبان قرار گرفته باشد. البته در اینجا لازم است از گروه نوازندگان هم قدردانی ویژه‌ای داشته باشم زیرا در زمانی که بسیاری از دوستان به من می‌گفتند برای ارتقای کیفیت کار از نوازندگان خارجی استفاده کنم اما این نوازندگان ایرانی بودند که نشان دادند قدرت لازم را برای مشارکت در تولید موسیقی یک اثر ارزشمند را دارند و حتماً لازم نیست که برای ارتقای کار به خارج از کشور رجوع کرد.

وی در بخش پایانی صحبت‌های خود به تیتراژ پایانی فیلم هم اشاره کرد و توضیح داد: تیتراژ پایانی فیلم با شعری از رهی معیری، تنظیم استاد مجید درخشانی و خوانندگی دوست خوبم محمد معتمدی تولید شد که به شدت به ساختار کلی کار کمک کرد. این موسیقی بر خلاف تیتراژهای سال‌های اخیر که عمدتاً به سمت موسیقی پاپیولار رفته، انتخاب درستی بود که به دلیل توانایی گروه اجرایی آن توانسته شنونده را نیز تحت تأثیر قرار دهد.