محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق شدند با نرم افزاری استتخوان بازو را مدل سازی کنند که در آینده پزشکان با استفاده از آن، با دقت بیشتر و با احتمال موفقیت بالاتر جراحی کنند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، سید محمدرضا عباسی کومله رشته مهندسی پزشکی بیومکانیک در مقطع کارشناسی ارشد ومجری پروژه « مدلسازی تثبیت شکستگی پروگزیمال بازو توسط پیچ و پلیت در عمل های جراحی» گفت: روش کار ما در این پروژه از طریق مدل سازی نرم افزاری با استفاده از داده های پزشکی بود.
عباسی با اشاره به روند کار در این پروژه گفت: در ابتدای کار روی پیچ و پلیت چند حالت را بررسی و تکنیک های جراحی را روی آن پیاده سازی کردیم که بدانیم از لحاظ مکانیکی تثبیت شکستگی استخوان بازو توسط پیچ و پلیت با چه شرایط و ویژگیهایی دارای استحکام بیشتری است.
وی با بیان اینکه مدلسازی کمک می کند که جراحی با اطمینان و دقت بالاتری انجام شود، خاطر نشان کرد: در حال حاضر بدون مدل سازی تمام جراحی ها از جمله بازو انجام می شود و تماما بر اساس تجربه و احتمالات پزشک صورت می گیرد.
فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه شکستگی در استخوان به صورت استاندارد نیست و میتواند شکل و زوایای مختلفی داشته باشد، بیان کرد: با مدلسازی شرایط جراحی مختلف، پایگاه داده هایی بوجود میاید که پزشک بر اساس آن آن میتواند تثبیت شکستگی را با استفاده از نکات حاصل شده از مدلسازیهای صورت گرفته بر روی شکستگیهای مشابه، انجام دهد.
به گفته این محقق به صورت کلی شکستگی را در این مدل سازی اختصاصا برای بازو طراحی کرده ایم که پزشک می تواند از دیتا های این مدل سازی بهره ببرند.
وی افزود: پزشک وقتی شکستگی را تثبیت می کند انتخاب نوع پلیت و تعداد پیج ها مهم ترین موضوع است که پزشکان بر اساس سی تی اسکن بیمار و تجربه پیچ و پلیت ها را انتخاب می کنند.
عباسی با اشاره به پارامترهایی که با مدل سازی تحلیل میشوند و کار پزشک را آسانتر می کند، ادامه داد: تعداد پیچ، مکان پلیت، نوع پلیت و شرایط استخوان بیمار ازجمله مواردی هستند که با این مدل سازی مورد بررسی قرار میگیرند.
وی با بیان اینکه مدل سازی را با استفاده از سی تی اسکن فرد سالم شبیه سازی می کنیم، گفت: سپس با نرم افزار مدل سه بعدی بدست می اوریم و با اعمال شرایط مشابه در بدن بر روی آن، تثبیت شکستگی با شرایط مختلف، تحلیل میشود.
این پروژه با راهنمایی دکتر سید عطاالله هاشمی عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر انجام گرفته است.