تحقیقی متعلق به کوچکترین فسیل جهان پس گرفته شده چون به نظر می رسد برخلاف ادعای اولیه این فسیل به دسته پرندگان تعلق ندارد و احتمالا مربوط به یک مارمولک است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، به نقل از دیلی میل، محققان با اعتراف به اینکه کوچکترین دایناسور جهان در حقیقت یک مارمولک است، تحقیقات خود در این باره را پس گرفته اند. در این پژوهش ها فسیل ۹۹ میلیون ساله به درستی دسته بندی نشده بوده است.
البته باید اشاره کرد مارمولک یا سوسمار نام عمومی گروه بسیار بزرگی از خزندگان است که نزدیک به ۵۶۰۰ گونه را تشکیل می‌دهند.
محققان ادعا می کردند فسیلی از یک جمجمه که به طرز خارق العاده ای در کهربا حفظ شده بود، به یک دایناسور بسیار کوچک و به اندازه مرغ مگس خوار به نام Oculudentavis khaungraae تعلق دارد.
اما پس از آنکه تحقیق مذکور در ماه مارس در ژورنال نیچر منتشر شد، دیرین شناسان درباره طبقه بندی این دایناسور اظهار تردید کردند.
هرچند در بدو امر مولفان هرگونه انتقادی را رد کردند اما از آن زمان تاکنون شواهد مختلفی از یک فسیل مشابه (که به عنوان مارمولک دسته بندی شده)، نشان می دهد در تحقیق اولیه اشتباهاتی انجام شده است.
مارمولک ها مانند دایناسور خزنده هستند اما از یک گروه کاملا متمایز به حساب می آیند. نمونه فسیل ۹۹ ساله اولیه که HPG-15-3 نام دارد در یک سنگ کهربا در شمال میانمار کشف شد. مولفان تحقیق درباره این فسیل ادعا می کنند مشخصات فسیل( چشمان بزرگ و دندان ها) همچنان درست شناسایی شده اند، حتی اگر مکان آنها در درخت تکامل حیات به اشتباه تخمین زده شده باشد.
آنها در این باره می گویند: ما این تحقیق را پس می گیریم تا اطلاعات نادرست را از متون علمی حذف کنیم. اما توصیف مشخصات Oculudentavis khaungraae همچنان معتبر است. یک تحقیق منتشر نشده درباره نمونه ای جدید تردیدهایی درباره نظریه های درخصوص وضعیت رابطه تکاملی نمونهHPG-15-3 ایجاد کرده است.
آندرئا کائو یکی از دیرین شناسان دانشگاه بولونیا، از محققانی است که درباره طبقه بندی اولیه فسیل با تردید برخورد کرد. به گفته او HPG-15-3 حدود ۱۰ ویژگی مامولک ها را دارد! کائو در این باره به نشریه نیچر اعلام کرده بود؛ با توجه به آنکه وجوه مختلف نمونه فسیل های مذکور تاکنون در فسیل های پرندگان همین عصر(۹۹ میلیون سال قبل) مشاهده نشده، نمی توان این احتمال را نادیده گرفت که HPG-15-3 ازدسته مارمولک ها باشد.
البته بازپس گرفتن تحقیقات در حوزه دیرین شناسی چندان عجیب نیست، به خصوص اگر پژوهش درباره گروهی از فسیل های ناشناخته مانند HPG-15-3 باشد.
