تلاش برای تولید دستگاهی که مانند زبان واقعی کار کند، تا امروز به نتیجه نرسیده ولی اختراع زبان بیومتریک الکترونیک که با چاپگر سه بعدی کار می‌کند، امیدواری‌ها در این زمینه را افزایش داده است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری؛ به نقل از نیواطلس، محققان دانشگاه‌های لیدز و ادینبورگ با استفاده از پوشش‌های سیلیکونی و با بررسی قابلیت‌های زبان ۱۵ داوطلب بزرگسال و در نهایت اسکن سه بعدی زبان انسان توانسته‌اند نقشه سه بعدی ابعاد و تراکم زبان صدها ساختار جوانه مانند بر روی سطح زبان به نام پاپیل را تهیه کنند.
پاپیل ها برآمدگی‌های کوچکی هستند که برخی از آنها برای پی بردن به طعم مواد غذایی مختلف و برخی برای تسهیل پراکندگی بزاق مورد استفاده قرار می‌گیرند. تعدادی از این برآمدگی‌ها هم برای کمک به بلعیدن غذا قابل استفاده هستند.
تولید زبان بیومتریک بر مبنای قالبی صورت گرفت که با بررسی ویژگی‌های زبان واقعی طراحی شد و نتیجه نهایی نه تنها دارای برآمدگی‌های پاپیل به شکلی مشابه با زبان واقعی است، بلکه این برآمدگی‌ها از نظر شکل ظاهری و سفت و شل بودن نیز بسیار شبیه به نمونه‌های اصلی هستند.
استفاده از یک سیلیکون ویژه نیز این روند را تسهیل کرده است. این فناوری در آینده درک مزه واقعی غذاها برای ربات‌ها و دیگر ابزار هوشمند را تسهیل کرده و شناسایی سریع مواد غذایی جعلی و قلابی را نیز تسهیل می‌کند. همچنین این زبان هوشمند مطالعه در مورد برخی بیماری‌ها و درمان آنها مانند خشکی دهان را تسهیل می‌کند.
