محققان دانشکده مهندسی پلیمر و رنگ دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق به ساخت بیوموادی با قابلیت استفاده در ایمپلنت های قلبی-عروقی شدند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، هلما وکیلی دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «بررسی اثر همزمان دو جزء آبدوست و آبگریز روی خون سازگاری پوشش های هیبریدی پلی یورتانی» گفت: در حقیقت در این پژوهش با کارکرد روی شیمی سطح پوشش های پلیمری، موفق به ساخت بیوموادی خون سازگار با قابلیت استفاده در ایمپلنت های قلبی-عروقی مانند دریچه های قلبی، استنت های قلبی و به طور کلی بیومواد در تماس با قلب و عروق شدیم.
وی تاکید کرد: فلزات به علت داشتن خواص مکانیکی مناسب، می توانند به عنوان بیومواد در کاربردهای قلبی- عروقی مورد استفاده قرار گیرند. اما متاسفانه در اغلب استنت های فلزی بدون پوشش، ایجاد لخته و ضخیم شدن دیواره عروق گزارش شده است.
این محقق ادامه داد: پوشش دهی فلزات می تواند خواص سطحی آن ها را تا حد قابل توجهی بهبود بخشد. پلیمرهای خون سازگار می توانند به عنوان پوشش بیومواد استفاده شده و مانع جذب پروتئین و تشکیل لخته شوند.
وی ادامه داد: در میان این پلیمرها، پلی یورتان ها به دلیل خواص مکانیکی عالی و چسبندگی مناسب به زیرآیند مورد توجه واقع شده اند. در این پژوهش با تغییر شیمی سطح پلی یورتان، میزان زیست سازگاری و خون سازگاری آن به شدت افزایش یافت.
وی با بیان اینکه در این پروژه استفاده از اجزای آبدوست و آبگریز سبب تغییر ویژگی های سطحی پلی-یورتان و ایجاد یک سطح منحصر به فرد شده و موجبات ارتقای مرزهای دانش را در زمینه ساخت بیوپلیمرهای زیست سازگار و خون سازگار فراهم می کند، بیان کرد:. به عبارت دیگر حضور نانو مواد آلی- معدنی POSS به همراه پلیمر آبدوست پلی اتیلن گلایکول میزان زیست-سازگاری را از ۴۵درصد به ۱۵۰ درصد رسانده و سبب افزایش قابل توجه حیات سلول ها و رشد و تکثیر آن ها می شود.
فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی امیرکبیر اضافه کرد: از طرف دیگر، میزان تخریب گلبول های قرمز خون از ۲.۵درصد به صفر می رسد و میزان پلاکت های چسبیده به سطح و جذب پروتئین فیبرینوژن روی سطح که از عوامل اصلی تشکیل لخته هستند نیز به شدت کاهش می یابد.
به گفته دکتر وکیلی طبق نتایج به دست آمده، پلیمرهای ساخته شده پتانسیل بالایی در زمینه کاربردهای قلبی- عروقی دارند.
وی با اشاره به مشکلات این طرح گفت: متاسفانه عدم امکان تامین مواد شیمیایی اولیه پژوهش به علت تحریم ها گریبانگیر بسیاری از پژوهشگرانی است که در داخل کشور کار می کنند.
وی با اشاره به روند این طرح گفت: پلیمر سنتز شده با این فرمولاسیون خاص برای اولین بار توسط این تیم تحقیقاتی ساخته شد که مسلما دست یابی به فرمولاسیون مناسب از سختی های ابتدای کار بود که با تلاش و پشتکار فراوان حل شد.
وی با اشاره به برخی کاربردهای این طرح گفت: پلیمرهای ساخته شده در وسایل در تماس با خون، مانند کتترها، استنت ها، پیوندهای عروقی، دریچه های قلبی، غشاهای اکسیژن رسانی و ... قابل استفاده هستند.
محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه فاز مطالعاتی، آزمایشگاهی و شبیه سازی دینامیک مولکولی این طرح پنج سال به طول انجامید، گفت: در نتیجه این پژوهش نشان داده شد ترکیب استراتژی های ضدانعقاد در یک ماده و حضور همزمان اجزای آبدوست و آبگریز نسبت به حالتی که هر کدام از این اجزا به تنهایی حضور دارند، می تواند سبب ایجاد یک سطح خون-سازگار و مقاوم به لخته شود که موجب نجات جان هزاران بیمار می شود.
به گفته دکتر وکیلی، بهره گیری از دانش پلیمر در علم پزشکی گام بزرگی در حوزه بیومواد و سلامت انسان به حساب می آید.
وی با اشاره به مزیت های رقابتی طرح گفت: بزرگترین مزیت طرح میزان بهبود قابل توجه خون-سازگاری در نتیجه تغییر شیمی سطح است. بهبود خواص مکانیکی و میزان جذب آب محدود را می توان از دیگر مزایای پلیمرهای ساخته شده دانست.
وی با اشاره به کاربردهای پروژه گفت: پلیمرهای ساخته شده در حوزه پلیمرهای پزشکی در تماس با خون قرار گرفته و در کاربردهایی مانند استنت قلبی، کتتر، دریچه قلبی، پیوندهای عروقی و ... قابل استفاده هستند.
به گزارش مهر، این طرح در قالب تز دکتری به راهنمایی دکتر محسن محسنی از دانشکده مهندسی پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر و دکتر حسین قنبری از دانشکده فناوری های نوین پزشکی دانشگاه تهران و تحت مشاوره دکتر حسام مکی و دکتر حسین یحیایی از دانشکده مهندسی پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر انجام شد. قسمتی از پژوهش نیز در دوره فرصت تحقیقاتی دکتر وکیلی در کشور اسپانیا انجام شده است.
