یک زیست حسگر ایران ساخت می تواند با شناسایی و تشخیص باکتری سالمونلا تیفی، روند درمان مبتلایان به حصبه را با شتاب مواجه کند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، باکتری سالمونلا معمولا توسط غذا یا آب آلوده به مدفوع یا ادرار بیماران یا حاملین منتقل می شود.میوه جات خام، سبزیجات آلوده به کود انسانی، شیر و فرآورده های لبنی، همچنین مگس، سوسک و دیگر حشرات می توانند آلودگی را انتقال دهند.
با توجه به تداوم روند ابتلا به این بیماری، محققان کشورمان به ساخت یک حسگر زیستی شدند که برای شناسایی و اندازه گیری اختصاصی باکتری سالمونلا تیفی در سرم خون انسان با حساسیت و دقت بالا به کار می‌رود.
این حسگر، توانایی اندازه گیری مقادیر سالمونلا تیفی در خون بیماران با تب تیفوئید را به خوبی و با حد تشخیص یک پیکوگرم در هر میلی‌لیتر دارد.
ساخته شده با ذرات کوانتومی کربنی
در ساخت این زیست حسگر، از ذرات کوانتومی کربنی استفاده شده است.این ذرات به دلیل ویژگی های نوری منحصر به فرد با زیست سازگاری بالا و حلالیت مناسب در آب، طی سالیان اخیر مورد استقبال زیادی قرار گرفته است.
ذرات کوانتومی کربنی با الهام از ساختار ترکیبی به نام هم ساخته شده است.هم همان ترکیبی است که در خون وجود دارد و رنگ سرخ خون و بوی آن از همین مولکول نشات می گیرد.پژوهشگران ما موفق شده اند ذرات کوانتومی کربنی جدیدی با خواص نوری و مغناطیسی بسیار مطلوب با بازده نوری ۸۶ درصد بسازند.
از این ذرات برای طراحی یک حسگر زیستی نوری برای شناسایی باکتری سالمونلا تیفی در سرم خون انسان با حساسیت و دقت بالا استفاده شد.نتایج پژوهشی مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهران نشان داده است که این حسگر، توانایی اندازه گیری مقادیر سالمونلا تیفی در خون بیماران با تب تیفوئید را به خوبی و با حد تشخیص یک پیکوگرم در هر میلی‌لیتر دارد.
قابلیت تعمیم به دیگر آلاینده های زیست محیطی
نتایج حاصل از این پژوهش، می تواند به طور مستقیم به منظور تشخیص و شناسایی این باکتری و در صورت لزوم با تعمیم آن برای دیگر آلاینده های زیست محیطی مورد استفاده قرار بگیرد.
با توجه به خواص پارامغناطیسی و نوری این ذرات، آنها می توانند کاربردهای غیرمستقیم هم داشته باشند که از جمله آنها می توان به عنوان ماده حاجب در زمینه تصویربرداری زیستی و حامل دارو در دارورسانی اشاره کرد.
با توجه به اینکه اغلب مواد کربنی، ارزان قیمت و در دسترس هستند، با افزایش مقیاس تولید می توان هزینه های ساخت را به میزان قابل توجهی کاهش داده و تولید این ذرات را در مقیاس صنعتی پیاده کرد. همچنین با توجه به نتایج موفقیت آمیز این پژوهش و ساخت نمونه اولیه زیست حسگر می توان برای کاربردی کردن آن، از بسترهای میکروفلوئیدی، کاغذی و غیره استفاده و زیست حسگر را به صورت کیت تشخیص سریع عرضه کرد.
