پژوهشگران با استفاده از نانوسیم طلا، حسگر لایه‌نازکی ساختند که روی پوست گردن قرار گرفته و فعالیت‌هایی نظیر ضربان قلب، تنفس و حتی صحبت کردن کاربر را رصد می‌کند.
محققان دانشکده مهندسی و دانشکده فناوری اطلاعات، دو حوزه فناوری‌نانو و هوش مصنوعی را با هم ترکیب کردند تا ماشین‌ها را یک قدم به برقراری ارتباط با بدن انسان نزدیک کنند.
با استفاده از الگوریتم‌های تخصصی، فناوری هوش مصنوعی شخصی (AI) می‌تواند چندین سیگنال بدن را جدا کند، آن‌ها را درک کرده و در مورد آنچه در آینده انجام می‌شود، تصمیم بگیرند. به تازگی مقاله‌ای با عنوان Hierarchically resistive skins as specific and multimetric on-throat wearable biosensors در نشریه Nature Nanotechnology به چاپ رسیده است که در آن محققان جزئیات مربوط به ساخت زیست‌حسگر پوشیدنی را تشریح کردند که می‌تواند تاثیر شگرفی در توسعه تجهیزات شخصی پزشکی گذارد.
پروفسور ونلونگ چنگ، محقق اصلی این پروژه می‌گوید این حسگر که روی گردن قرار می‌گیرد، پچ پوشیدنی فوق‌العاده نازک دارای سه لایه است. این حسگر قادر است گفتار، حرکت گردن و لمس را حس کند. همچنین تنفس و ضربان قلب را اندازه گیری می‌کند.
پروفسور چنگ گفت: «الکترونیک نرم در حال ظهور این پتانسیل را دارد که به‌عنوان پچ‌های پوشیدنی پوست مانند برای نظارت بر سلامت انسان، طراحی روباتیک و ایجاد تعامل بین هوش طبیعی و مصنوعی خدمت کند.»
ژونجیان جی از دانشکده فناوری اطلاعات، که بخشی از تیم تحقیقاتی دانشگاه موناش است یک شبکه عصبی مبتنی بر فرکانس/دامنه به نام Deep Hybrid-Spectro ایجاد کرده است که می‌تواند به طور خودکار چندین عامل بیومتریک را از یک سیگنال واحد کنترل کند.
ژونجیان جی می‌گوید: «از آنجا که صدا و رفتار حرکتی افراد با هم متفاوت است، مرحله بعدی برنامه‌ریزی و شخصی‌سازی حسگرها با استفاده از الگوریتم‌های پیچیده‌تر است تا بتوانند متناسب با افراد باشند.»
این حسگر از فیلم پلاتین ساخته شده که روی آن نانوسیم‌های طلای عمودی تراز شده و یک فیلم نانوسیم طلای نیز روی آن قرار داده شده است.
پوست گردن حساس‌ترین پوست روی بدن است و به پنج فعالیت فیزیولوژیکی مرتبط با گلو انسان متصل می شود: گفتار، ضربان قلب، تنف، لمس و حرکت گردن.
