در جوامع صنعتی و در حال پیشرفت که بازده اقتصادی معیار پیشرفت و برتری شناخته می شود، نیاز به تفریح کمی مورد کم لطفی قرار گرفته است، به گونه‌ای که به دنبال تفریح و استراحت رفتن را برابر با تنبلی می دانند