نصراصفهانی با اشاره به لزوم حرکت جامعه علمی به سمت تبدیل ایده به تولید، شرکت‌های دانش‌بنیان را بهترین محل برای تحقق این امر دانست و گفت: رونق مفهوم دانش‌بنیان و توسعه تفکر تبدیل ایده به ثروت، علاوه بر تمام مزایا، می‌تواند با از بین بردن بی‌اخلاقی‌های علمی، نظام‌های ارزشیابی را نیز تغییر دهد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فناوری و نوآوری، دکتر محمدحسین نصراصفهانی؛ برگزیده جایزه علامه طباطبایی با اشاره به لزوم تسهیل مسیر اشتغال نخبگانی، بکارگیری بهینه داشته‌های موجود را یکی از راه‌کارهای مناسب این مهم دانست.
وی افزود: امکانات سخت‌افزاری بسیار مناسبی مانند پژوهشگاه‌ها در کشور وجود دارد که می‌توان با برنامه‌ریزی صحیح و سیاست‌گذاری مناسب از آنها برای اشتغال نخبگانی بهره برد.
نصراصفهانی ادامه داد: غالب این پژوهشگاه‌ها، امکانات و تجهیزات پیشرفته‌ای دارند که متاسفانه بلااستفاده رها شده‌اند. از سوی دیگر نیازهای بسیاری در جامعه وجود دارد که جز با تفکر و ایده نخبگانی و عملیاتی‌شدن آن، قابل رفع نیست. تعریف این نیازها در قالب پروژه‌های تحقیقاتی و فراهم کردن امکان استفاده از تجهیزات این پژوهشگاه‌ها و مراکز علمی برای نخبگان و مستعدان‌برتر می‌توان هم زمینه‌ساز اشتغال این افراد باشد و هم تحقیق و پژوهش را به سمت کاربرد سوق دهد.
برگزیده جایزه علامه طباطبایی با اشاره به مزیت‌های حضور فعال در عرصه کسب‌وکار دانش‌بنیان، گفت: مفهوم دانش‌بنیان، راهبری مناسب برای حرکت کشور به سمت توسعه‌پایدار است. به همین دلیل اعطای هرگونه تسهیلاتی برای رونق این بخش قابل تقدیر است اما این نباید سبب غفلت از اهمیت نظارت شود. اعطای تسهیلات خاصه کمک‌هزینه‌های مالی بدون نظارت زمینه‌ساز بی‌اخلاقی و سودجویی است.
وی اضافه کرد: بدون نظارت ممکن است فرد تسهیل مالی را در کاری غیر از علم و فناوری هزینه کند و با سرمایه‌گذاری در بخش‌های دیگر بازپرداخت این تسهیلات را بپردازد. به همین دلیل باید در تمام مراحل نظارت جدی روی حرکت شرکت‌های دانش‌بنیان صورت پذیرد تا هم از بروز این بی‌اخلاقی‌ها جلوگیری شود و هم افراد فعال در این حوزه به مسیر صحیح هدایت شوند.
نصراصفهانی با اشاره به لزوم پردازش ایده عملیاتی، اظهار داشت: بسیاری از ایده‌های مطرح شده قابلیت عملیاتی ندارند و با واقعیت‌های موجود در جامعه همخوان نیستند. بخشی از این مهم به دلیل فقدان‌نگرش صحیح در فرد ایده‌پرداز به وجود می‌آید. دانشجو در فضای دانشگاه تنها به تحصیل و کسب آموزش‌های تئوری پرداخته است و کوچکترین پیش‌زمینه‌ای از فضای کسب‌وکار و بازار رقابت ندارد. به همین دلیل تنها به پردازش ایده فکر می‌کند و نه امکان و قابلیت عملیاتی‌بودن آن. چنین فردی هرگز نمی‌تواند در عرصه شرکت‌داری دانش‌بنیان به موفقیت برسد حتی اگر تمام امکانات برای او فراهم باشد.
برگزیده جایزه علامه طباطبایی تصریح کرد: در حوزه ایده‌پردازی نباید دچار ذوق‌زدگی شد و تنها برای استفاده از تسهیلات اعطایی ذهن و فکر را برای پردازش ایده نو بکار گرفت. باید دانست تنها ایده‌ای می‌تواند به ثروت ختم شود که با نگاه تجاری همراه باشد و با به لحاظ اقتصادی توجیه منطقی داشته باشد، در غیر اینصورت ایده هرگز به محصول و یا خدمتی بازارمحور منتج نخواهد شد.
وی با اشاره به نقش مهم و تاثیرگذار شرکت‌های دانش‌بنیان در اقتصاد و صنعت کشورهای پیشرفته، اظهار داشت: این شرکت‌ها در واقع پلی هستند که توان دانشگاه را به قابلیت‌های صنعت مرتبط می‌کنند. از طریق این پل، هم علم و دانش و نتایج تحقیقات دانشگاهیان به صنعت تزریق می‌شود و هم ظرفیت‌های صنعت برای ارتقاء سطح علمی و پژوهشی در اختیار دانشگاهیان است. این یعنی یک چرخه مناسب که در آن صنعت با علم روز پیشرفت می‌کند، مرزهای علم گسترش می‌یابد و تحقیقات دانشگاهیان بر اساس نیازهای جامعه انجام می‌شود و مفاهیمی مانند بیکاری دانش‌آموختگان و مقاله‌محوری و بی‌اخلاقی‌های رایج در کارگروهیِ علمی از بین می‌رود.
نصراصفهانی خاطرنشان کرد: در چنین فضایی مقاله هدف نیست بلکه مقاله یک محصول جانبی است. هدف از تحقیق و فعالیت علمی برطرف کردن نیاز و یا توسعه و بهبود کیفیت زندگی جامعه است اما در کنار آن نتایج به صورت تئوری و در قالب مقاله در اختیار همه جهانیان نیز قرار می‌گیرد. در این شرایط حتی نظام‌های ارزشیابی علمی و ارزیابی سطح تاثیرگذاری افراد نیز تغییر می‌کند و هر فرد براساس میزان تاثیری که در بهبود کیفیت زندگی جامعه داشته است، مورد تقدیر قرار می‌گیرد.
برگزیده جایزه علامه طباطبایی در پایان تأکید کرد: موضوعات فرهنگی مانند اخلاق علمی باید از دانشگاه و از استاد آغاز شود. تا زمانیکه استاد دانشگاه به اخلاق علمی مزین نباشد نمی‌توان دانشجو و دانش‌آموخته را به مسیر صحیح سوق داد. اقدامات خوبی در کشورهای پیشرفته در این حوزه‌ها انجام شده است که الگوبرداری کردن از آنها و تطبیق دادن آنها با شرایط بومی، می‌تواند تا حد زیادی راهگشا باشد.
